Ο βιασμός που υπέστη σε ηλικία 19 ετών, στιγμάτισε τη ζωή της. Δράστης όπως λέει ένας καθηγητής πανεπιστημίου που είχε στο πρώτο έτος. Η Δώρα βρήκε τη δύναμη να μιλήσει ανοιχτά…
Η τραυματική εμπειρία του βιασμού στα 19 της χρόνια, άλλαξε και κατέστρεψε όπως λέει τα νιάτα και την ίδια τη ζωή της. Η Δώρα Κώτση Φελίτσι μιλάει on camera στο Mega και περιγράφει εικόνες και τραυματικές καταστάσεις, που στοιχειώνουν τις σκέψεις της. Κατηγορεί έναν καθηγητή πανεπιστημίου, που όπως τονίζει την κακοποίησε σεξουαλικά.
Η ίδια έφτασε στο σημείο να φοβάται για τη ζωή της. Δεν βρήκε την υποστήριξη που έψαχνε και επιθυμούσε. Πλέον όμως είναι αποφασισμένη να παλέψει και να δει τον άντρα που «υπέγραψε» το δικό της μαρτύριο να καταδικάζεται.
Το δείπνο που κατέληξε σε βιασμό – Τι συνέβη τη μοιραία νύχτα
Η Δώρα Κώτση Φελίτσι υπέστη βιασμό το 1997 σε ηλικία 19 ετών και δύο χρόνια αργότερα, το 1999, έπεσε ξανά θύμα βιασμού. «Το 1997 ήμουν 19 ετών όταν με πλησίασε ο καθηγητής που είχα στο πρώτο έτος. Μου έκανε αμέσως πρόταση να βγούμε, που μου προκάλεσε μεγάλη αμηχανία. Βγήκαμε και δυστυχώς αυτό κατέληξε σε μία άσχημη εμπειρία που στιγμάτισε τη ζωή μου. Μου ζήτησε να πάμε για δείπνο. Μετά μου έκανε πρόταση να πάω στο σπίτι του και δέχτηκα με δισταγμό», είπε.
«Όταν άνοιξε η πόρτα ξαφνικά άλλαξε τελείως. Άρχισε να με σπρώχνει, οπότε όλα αυτά άρχισαν να με τρομοκρατούν. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να ξεφύγω. Τον εκλιπαρούσα ότι είναι η πρώτη μου φορά, ότι έγινε παρεξήγηση. Έκανε σαν να μην με άκουγε. Δεν είχα διέξοδο, έπρεπε να το υποστώ αυτό για να μπορέσω να φύγω, γιατί ίσως να κινδύνευε η ζωή μου».
Μετά την τραυματική εμπειρία της φοιτήτριας, ξεκίνησε να της μιλά για τα… δικά του τραύματα
Μετά τον βιασμό της, όπως αποκάλυψε η Δώρα, ο κακοποιητής της άρχισε να της μιλά για τα προσωπικά του τραύματα. Όταν την είδε να κλαίει το μόνο που την ρώτησε ήταν «στενοχωριέσαι που έχω περάσει τόσο δύσκολα;».
Στη συνέχεια η Δώρα εκμυστηρεύτηκε την τραυματική της εμπειρία σε τρεις φίλους της. Ο ένας από αυτός ήταν υποστηρικτικός απέναντί της, ενώ οι άλλοι δύο ήταν επικριτικοί. «Μετά από δύο χρόνια, ενώ είχα περιστασιακή σχέση, υποχρεώθηκα να ξανανιώσω βιασμό, αυτή τη φορά με διαφορετικό τρόπο. Όσο ξεκάθαρο και αν ήταν αυτό που έλεγα, απλώς με παραβίαζε. Αυτό ξύπνησε την ανάγκη μου να φύγω από την Ελλάδα σε άλλη χώρα, όπου θα ένιωθα ασφάλεια», είπε.
Επέστρεψε πιο δυνατή
Όπως ανέφερε η ίδια, λίγα χρόνια αργότερα αποφάσισε να προχωρήσει σε καταγγελία σε βάρος του καθηγητή, καθώς το 2018 έμαθε πως εξακολουθούσε να διατηρεί τη θέση του στο πανεπιστήμιο. Έτσι, επικοινώνησε με τον δικηγόρο της για να προχωρήσει τα διαδικαστικά, αλλά αυτός της εξήγησε πως το αδίκημα πλέον έχει παραγραφεί και δεν υπάρχει μηχανισμός για να έρθει ξανά στην επιφάνεια η υπόθεση.
«Όλα τα πράγματα που βιώνουμε στη ζωή μας και μας ταλαιπωρούν, αυτά είναι που μας ενδυναμώνουν. Θεωρώ, λοιπόν, ότι τα βιώματα που έχω, έχουν διαμορφώσει τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Ο λόγος που χρησιμοποιώ την λέξη «επιζώσα» και όχι «θύμα» είναι επειδή ήμουν σε θέση να διαχειριστώ το τραύμα και να μπορέσω να επιβιώσω», κατέληξε.
Δείτε το βίντεο του Mega:
Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών – Η μία στις τρεις κακοποιείται
Υπενθυμίζεται ότι χθες, στις 25 Νοεμβρίου, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών παραμένει μια από τις πιο κοινές και διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι 736 εκατομμύρια γυναίκες — σχεδόν μία στις τρεις — έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία από σύντροφο, σεξουαλική βία εκτός συντρόφου ή και τα δύο, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Η μάστιγα αυτή έχει ενταθεί σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των χώρων εργασίας και του Διαδικτύου, και στοιχεία δείχνουν πως έχει επιδεινωθεί μετά την πανδημία της Covid-19.
Τουλάχιστον 3.100 θύματα φέτος
Mόνο το πρώτο τετράμηνο του 2023 είχαν καταγραφεί από την Αστυνομία 3.100 περιστατικά βίας σε όλη την Ελλάδα, όταν μόνο το 1 στα 40 περιστατικά τελικά καταγγέλλεται. Πριν τελειώσει το 2023, 9 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί από τον νυν ή πρώην σύντροφο τους ή κάποιο άντρα. Σε έρευνα της έκθεσης GSNI, το 26% των γυναικών άνω των 15 ετών έχουν υποστεί βία από τον σύντροφό τους.
Χαρακτηριστικά από την έρευνα του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) προκύπτει ότι το 2021 η Ελλάδα είχε καταγράψει αύξηση 187,5% στις γυναικοκτονίες, που ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη.
Θλιβερά είναι και τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το 25% των ερωτηθέντων εκφράζει την άποψη ότι είναι δικαιολογημένο ένας άνδρας να χτυπάει τη γυναίκα του.
Την ίδια ώρα στην έκθεση του ΟΗΕ αναφέρεται ότι ο αριθμός των γυναικών και των κοριτσιών που δολοφονήθηκαν παγκοσμίως το 2022 έχει αυξηθεί στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών.
Περίπου 89.000 γυναίκες και κορίτσια δολοφονήθηκαν σκόπιμα πέρυσι, ανέφεραν η UN Women που καλύπτει τα γυναικεία ζητήματα και η UNODC που είναι υπεύθυνη για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος.
Γιατί η 25η Νοεμβρίου;
Το 1981 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών επέλεξε να καθιερώσει την 25η Νοεμβρίου ως την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία…
Όλα ξεκίνησαν το 1960. Η Patria, η Minerva και η María Teresa Mirabal — τρεις αδελφές από μεσοαστική οικογένεια, όλες παντρεμένες με παιδιά — μπορεί να μην έμοιαζαν για επαναστάτριες, όμως, ζώντας υπό τον βίαιο δικτάτορα της Δομινικανής Δημοκρατίας Ραφαέλ Τρουχίγιο στα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι αδελφές Mirabal διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να εργαστούν στην αντίσταση.
Κατά τη διάρκεια των 31 ετών της εξουσίας του Τρουχίγιο, το καθεστώς κατέστειλε βίαια τις πολιτικές ελευθερίες και τη διαφωνία. Οι αδελφές Mirabal βοήθησαν στην οργάνωση και ανάπτυξη του υπόγειου κινήματος που αμφισβητούσε το καθεστώς και συνελήφθησαν επανειλημμένα για τις δραστηριότητές τους.
Η Μινέρβα κάποτε αγνόησε τους φόβους των συμμάχων της για τη ζωή της, λέγοντας: «Αν με σκοτώσουν, θα απλώσω τα χέρια μου από τον τάφο και θα είμαι πιο δυνατή».
Εκπλήρωσε την υπόσχεσή της. Η κρατική δολοφονία των τριών αδελφών, ηλικίας 36, 34 και 25 ετών, στις 25 Νοεμβρίου 1960, εξόργισε την κοινή γνώμη και αποτέλεσε βασικό έναυσμα για τη δολοφονία του ίδιου του Τρουχίγιο, έξι μήνες αργότερα, από μια ομάδα αντιφρονούντων.
Μετά τη μετάβαση στη δημοκρατία στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι Πεταλούδες, όπως αποκαλούν τις αδελφές Mirabal οι Δομινικανοί, έγιναν σύμβολα τόσο της δημοκρατικής όσο και της φεμινιστικής αντίστασης. Μια τέταρτη αδελφή Mirabal, η Dede, η οποία συμμετείχε λιγότερο ενεργά στην αντίσταση, επέζησε του καθεστώτος και βοήθησε να συνεχιστεί η κληρονομιά των αδελφών της μέχρι το θάνατό της το 2014, ιδρύοντας ένα ίδρυμα και ένα μουσείο στο όνομά τους.
Ο ΟΗΕ καθιέρωσε την ημερομηνία του θανάτου τους την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.