Η δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις μοιάζει να εδραιώνεται για το ΠΑΣΟΚ. H μια μετά την άλλη, οι εταιρείες ερευνών δείχνουν πως το κόμμα έχει πάρει κεφάλι σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που άλλαξε τις τελευταίες μέρες είναι τα δεδομένα μέσα στη Βουλή – πλέον η κοινοβουλευτική ομάδα του Στέφανου Κασσελάκη νιώθει την ανάσα της πασοκικής, καθώς η μεταξύ τους διαφορά είναι μόνο τέσσερις βουλευτές.
Δεν χρειάζεται, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ να πάρει τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης τυπικά.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζει τον Νίκο Ανδρουλάκη ως τον βασικό του αντίπαλο στην αίθουσα της Ολομέλειας και, από τη δική του μεριά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει στείλει μήνυμα μονομέτωπου προς το Μέγαρο Μαξίμου, με απώτερο στόχο σε μερικά χρόνια το κόμμα του να θεωρείται μια πολιτική δύναμη με κυβερνητική προοπτική, ως το αντίπαλο δέος της ΝΔ του Μητσοτάκη.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ επί Κασσελάκη, η Χαριλάου Τρικούπη είχε εξαρχής επιλέξει τον δρόμο της θεσμικής, κοινοβουλευτικής επαφής και συνεννόησης ανά ξεχωριστή περίπτωση, ξεκαθαρίζοντας πως θέμα συνεργασίας «από τα πάνω» δεν τίθεται και, παράλληλα, γνωρίζοντας ότι ακόμα και αυτού του είδους η συνεννόηση με την Κουμουνδούρου θα είναι δύσκολη.
Η επιλογή του λαϊκισμού και η παρουσία προσώπων που αποτελούν «κόκκινο πανί» για το ΠΑΣΟΚ λόγω ύφους και κυβερνητικών πεπραγμένων, όπως ο Παύλος Πολάκης και ο Νίκος Παππάς, είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ανακατεύει και πάλι την τράπουλα.
Στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται μια κοινοβουλευτική ομάδα με πρόεδρο, όπως όλα δείχνουν, τον Αλέξη Χαρίτση – έναν πρώην υπουργό με εμπειρία σε νευραλγικό υπουργείο, μετριοπαθή, που όπως φαίνεται μαζί με την (κυβερνητικά «ψημένη») κοινοβουλευτική ομάδα των 11 θέλουν να δώσουν στίγμα διακυβέρνησης και να μην αναλωθούν σε αριστερούς εμφυλίους με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι σχηματισμοί εξ αριστερών
Αλλάζουν οι εξελίξεις τη στάση που διατηρεί το ΠΑΣΟΚ με τους σχηματισμούς εξ αριστερών του; Οι εκτιμήσεις θέλουν την ίδια θεσμική, κοινοβουλευτική συνεννόηση να είναι ευκολότερη με την κοινοβουλευτική ομάδα των 11.
Κι αυτό γιατί, παρά τις διαφορετικές απόψεις, εκείνοι δεν έχουν σταθεί προσβλητικοί απέναντι στο ΠΑΣΟΚ – σε αντίθεση με διάφορους πασοκογενείς που όταν μεταγράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ θέλησαν να αποκηρύξουν όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσαν το παρελθόν τους – μένει να φανεί στην πράξη αν αυτές οι εκτιμήσεις θα επιβεβαιωθούν, εν αναμονή και των μετρήσεων που θα τους περιλαμβάνουν, αλλά και τη στάση τους στο πεδίο της κοινοβουλευτικής σύγκρουσης.
«Αν συμφωνούμε σε ένα πολιτικό πλαίσιο, όπως έγινε με ένα κομμάτι της Ανανεωτικής Αριστεράς το οποίο είναι εντός ΚΙΝΑΛ, με χαρά μεγάλη να συνομιλήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε.
Οχι με οπορτουνίστικους όρους, είδαμε τα αποτελέσματα», απάντησε όταν ρωτήθηκε για τους «6+6» ο Ανδρουλάκης, στο πλαίσιο του Thessaloniki Summit, μιλώντας για την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ με πρόσωπα που ανήκουν στην Κεντροαριστερά «φύσει και θέσει» και ανανέωση «από τα σπλάχνα της παράταξης».
Με ποιους μπορεί να συμπορευτεί το επόμενο διάστημα το ΠΑΣΟΚ; Με όσους προτιμήσουν ένα «μοντέλο Δούκα», με συνεργασίες και συνεννόηση σε επίπεδο βάσης, αλλά και με πρόσωπα που πέρασαν τα προηγούμενα χρόνια από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως μεσαία ή χαμηλόβαθμα στελέχη, χωρίς ποτέ να προσβάλουν την παράταξη – μερικοί, άλλωστε, γνωρίζονται με τον Νίκο Ανδρουλάκη από την περίοδο της ΠΑΣΠ.
Καθόλου τυχαία, μετά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου το περασμένο Σάββατο, ο γραμματέας Ανδρέας Σπυρόπουλος σε μια συζήτηση με τις νομαρχιακές επιτροπές ζήτησε από τους επικεφαλής να προσεγγίσουν όσα πρόσωπα θεωρούνται ικανά σε τοπικό επίπεδο, από τη βάση της ευρύτερης Κεντροαριστεράς και της οικολογίας –ανεξαρτήτως του τι ψήφισαν το 2019 ή το 2023.
Στον αντίποδα, αρνούνται κατηγορηματικά την οποιαδήποτε πιθανότητα ηχηρών μεταγραφών, υπενθυμίζοντας ότι ακόμα και πρόσωπα που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ για το ΠΑΣΟΚ το προηγούμενο διάστημα, όπως ο Κώστας Χρυσόγονος, διατήρησαν χαμηλό προφίλ.