Τρία πράγματα αναμένεται να μάθουμε εντός του επόμενου 48ώρου: πώς θα λέγεται το σχήμα των 11 βουλευτών που θα αποτελούν τη νέα κοινοβουλευτική ομάδα, τι ιδεολογικό στίγμα θα δώσει και ποια θα είναι η ομάδα κρούσης που θα βγει μπροστά. Και η λέξη «ομάδα» έχει σημασία, γιατί στην ομάδα βασίζονται πολύ οι «6+6», για καλό και για κακό – καλό όταν υπάρχει ροτέισιον στα πρόσωπα που βγαίνουν μπροστά χωρίς (πολλά) προβλήματα, κακό όταν η ομάδα καλείται να «ανοίξει» σε νέα μέλη.
Στα βελανίδια
Στην αρχή φαινόταν πως η Κουμουνδούρου δεν θα αντιδράσει επιθετικά στις αποχωρήσεις – όσο περνούν οι μέρες τόσο πιο σαφές γίνεται πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το ζήτημα είναι ποιον ευνοεί ένας τέτοιος εμφύλιος, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται παράλληλα να παίξει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κινδυνεύει να χάσει τη θέση της από έναν αντίπαλο που τον περνάει σε δημοσκοπικά ποσοστά. Αντ’ αυτού, σκληρότερες εκφράσεις και κριτική χρησιμοποιείται για τους αποχωρήσαντες. Πράγμα που σημαίνει πως είτε η ζημιά που γίνεται στις εκροές είναι όντως μεγάλη είτε στην Κουμουνδούρου πλέον συζητούν μόνο για βελανίδια και μορταδέλες.
Μεταγραφή;
Η φημολογία για την πρώην υφυπουργό του ΠΑΣΟΚ, πρόσωπο που διατηρεί φιλική σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και την πιθανή παρουσία της στα ευρωψηφοδέλτια της ΝΔ παραμένει ισχυρή. Ενας από τους παράγοντες ωστόσο που θα κρίνει το αν οι φερόμενες συζητήσεις ευοδωθούν είναι το αν και κατά πόσο η εν λόγω είναι διατεθειμένη να μπλεχτεί και πάλι στην πολιτική, με σταυρό σε κόμμα που δεν ξέρει εκ των έσω, καθώς πλέον απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα.
Αντί μηνυμάτων
Πάντως η φημολογία για «ξήλωμα» των τεκμηρίων και τα διορθωτικά που εξήγγειλε ο Παύλος Μαρινάκης δείχνουν τη σημασία που δίνει η κυβέρνηση στις αντιδράσεις των ελεύθερων επαγγελματιών. Γιατί γνωρίζουν πως οι ευρωεκλογές είναι κοντά, σε αυτές δεν υπάρχει διακύβευμα διακυβέρνησης και είναι πιο εύκολο για εκείνους (που τη στήριξαν στις προηγούμενες εθνικές εκλογές) να στείλουν ένα μήνυμα στο Μέγαρο Μαξίμου – όχι απαραίτητα διαλέγοντας ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, αλλά ακόμα και την αποχή.
