Η ταινία «Το πολικό εξπρές», που κυκλοφόρησε το 2004 και βασίζεται στο παιδικό βιβλίο του 1985. Στα 19 χρόνια κυκλοφορίας της μάλιστα έχει γίνει ένα αγαπημένο κλασικό χριστουγεννιάτικο έργο, γνωστό για την πρωτοποριακή τεχνική κινηματογράφησης και την ιδιότητά του ως μία από τις πιο κερδοφόρες ταινίες των Χριστουγέννων.
Ωστόσο, κάτω από τη μαγευτική της επιφάνεια, η ταινία κρύβει ένα βαθύτερο νόημα αρκετά πιο… σκοτεινό.
Η ιστορία διαδραματίζεται την παραμονή των Χριστουγέννων του 1956 και περιστρέφεται γύρω από ένα αγόρι, που στο σενάριο αναφέρεται ως «hero boy», το οποίο αρχίζει να αμφιβάλλει για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη.
Με τη φωνή του Τομ Χανκς, το ταξίδι του αγοριού ξεκινά παράλληλα με τον αγώνα του να πιστέψει στον μαγικό ήχο που κάνουν τα καμπανάκια του έλκηθρου του Άγιου Βασίλη. Η περιπέτειά του παίρνει σημαντική τροπή όταν επιβιβάζεται στο Πολικό Εξπρές, ένα μυστηριώδες τρένο που κατευθύνεται προς τον Βόρειο Πόλο. Στη διαδρομή του συναντά διάφορους χαρακτήρες, φίλους και πιθανούς εχθρούς, και τελικά βρίσκεται σε μια γιορτινή συγκέντρωση, όπου δεν μπορεί να ακούσει τον χαρούμενο ήχο από τα καμπανάκια του έλκηθρου του Άγιου Βασίλη, σε αντίθεση με τους γύρω του.
Οι μελαγχολικοί τόνοι της ταινίας είναι διακριτικά συνυφασμένοι με την αφήγηση και την οπτική παλέτα της ταινίας.
Η κομβική στιγμή της ιστορίας συμβαίνει όταν ένα κουδούνι από το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη ξεκολλάει και το αγόρι, μη μπορώντας να ακούσει τον ήχο του, πιστεύει ότι η πίστη του στη μαγεία των Χριστουγέννων έχει χαθεί. Ωστόσο, το πρωί των Χριστουγέννων, ανακαλύπτει το κουδούνι, μαζί με ένα σημείωμα από τον Άγιο Βασίλη, ακούει τελικά τον ήχο του, με τη σκηνή αυτή να συμβολίζει την αποκατάσταση της πίστης του.
Ο Τομ Χανκς, ο οποίος δίνει τις φωνές του σε πολλούς χαρακτήρες της ταινίας, μεταξύ των οποίων ο ενήλικας αφηγητής, ο πατέρας του αγοριού, ο ελεγκτής του τρένου, ένας αλήτης, μια κούκλα του Σκρουτζ και ο Άγιος Βασίλης, προσθέτει ένα επίπεδο πολυπλοκότητας στην ταινία.
Τα σκοτεινά μυστικά πίσω από την πιο κερδοφόρα χριστουγεννιάτικη ταινία
Οι θεωρίες που κυκλοφορούν γύρω από την ταινία υποδηλώνουν ότι οι χαρακτήρες αυτοί αντιπροσωπεύουν διαφορετικές πτυχές του πιθανού μέλλοντος του αγοριού-ήρωα.
Ο ελεγκτής, αισιόδοξος και γεμάτος χριστουγεννιάτικο πνεύμα, έρχεται σε αντίθεση με τον κυνικό αλήτη, υπονοώντας τα μονοπάτια που θα μπορούσε να ακολουθήσει το αγόρι, τα οποία σε μεγάλο βαθμό θα κριθούν από το τι θα ζήσει τα επόμενα χρόνια.
Η ταινία υποδηλώνει ότι η διατήρηση της παιδικής φαντασίας και πίστης μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ευτυχισμένη, πιο ολοκληρωμένη ζωή, σε αντίθεση με την πικρία και τη λύπη που αντιπροσωπεύει ο χαρακτήρας του αλήτη.
Το ονειρικό ύφος της ταινίας έχει κάνει τους θεατές να αναρωτιούνται αν τα γεγονότα ήταν πραγματικά ή φανταστικά.
Το μήνυμά της για τη διατήρηση της μαγείας των Χριστουγέννων έρχεται να υπογραμμίσει τη σημασία του να μην μεγαλώνουμε πολύ γρήγορα.
Οι πολλαπλοί ρόλοι που εκφράζονται από τον Χανκς χρησιμεύουν ως αφηγηματικό μέσο, υποδεικνύοντας διακριτικά τις διάφορες ενήλικες προσωπικότητες που θα μπορούσε να υιοθετήσει το αγόρι με βάση τις επιλογές και τις πεποιθήσεις του.
