Στέκεσαι στη μέση του διαδρόμου και κοιτάς πάνω – κάτω σαν χαμένος, ώσπου βλέπεις έναν υπάλληλο να τακτοποιεί προϊόντα στα ράφια και τον ρωτάς: «Συγγνώμη, τα απορρυπαντικά, πού τα έχετε;». Και εκείνος σου δείχνει: «Μπροστά, αριστερά». Αυτό θα σου πει, αν τα απορρυπαντικά είναι μπροστά και αριστερά, δεν θα σου πει «αριστερά, μπροστά», επειδή αυτή είναι η λογική της γλώσσας: το «μπροστά» να προηγείται του «αριστερά», ειδάλλως το αντίστροφο δεν έχει νόημα. Αν λοιπόν αληθεύουν οι πληροφορίες που θέλουν τους ένδεκα αποσχισθέντες να έχουν διαλέξει το όνομα «Αριστερά Μπροστά» για το κόμμα τους, τότε πάλι έκαναν την άριστη επιλογή και μπράβο τους! Οχι δηλαδή ότι πειράζει ιδιαιτέρως.

Οπως και αν το πουν, μπροστά αριστερά, πίσω αριστερά, δεξί εξτρέμ, λίμπερο ή όπως αλλιώς, δεν πρόκειται να επηρεάσει την πορεία του νεοπαγούς πολιτικού σχηματισμού. Η μοίρα του εγχειρήματος έχει ήδη σφραγιστεί από ένα και μόνο γεγονός, από το ότι συμμετέχει σε αυτό ο Νίκος Μπίστης. Με περισσότερα από 50 χρόνια αγώνων στην Αριστερά, ο κ. Μπίστης έχει κατακτήσει μια θέση μοναδική, αν και όχι επίζηλη. Είναι ο αδιαφιλονίκητος άγγελος του θανάτου για την Αριστερά…

ΤΡΙΧΩΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Νομίζω ότι το επισημαίνει ως ειρωνεία ο Αδωνις Γεωργιάδης και έχει δίκιο. Στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν με τον Βελουχιώτη (θυμίζω το πορτρέτο – τερατούργημα στο υπουργικό γραφείο του Χρήστου Σπίρτζη) και κατέληξαν με τη σκυλίτσα Φάρλι, που γιόρτασαν προχθές τα γενέθλιά της. Ασφαλώς αποτελεί ειρωνεία η πορεία της εξέλιξης, είναι όμως ταυτοχρόνως και πρόοδος. Ναι, πρόοδος! Βάλτε από τη μία τον Βελουχιώτη, από την άλλη τη Φάρλι και διαλέξτε ποιον προτιμάτε.

Μα, θέλει ρώτημα; Τουλάχιστον η Φάρλι είναι άκακο πλάσμα, ενώ ο άλλος αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία στην καλύτερη περίπτωση. Φυσικά, η Φάρλι έχει και αυτή τα μειονεκτήματα της. Οπως όλα τα σκυλιά, μαδάει όταν έρχεται η εποχή του χρόνου που ανανεώνεται το τρίχωμά τους. Επίσης έχει και αυτή τις απαιτήσεις της, θέλει να τη βγάζεις βόλτα συχνά και μάλλον θα κοιμάται στο κρεβάτι του ζεύγους. Δεν χωρεί αμφιβολία όμως ότι η Φάρλι είναι πρόοδος εν σχέσει με τον Βελουχιώτη. Θα περίμενα από τον κ. Γεωργιάδη να το έχει επισημάνει αυτό. Δεν είναι ντροπή να αναγνωρίζουμε τα επιτεύγματα των αντιπάλων μας, εφόσον υπάρχουν…

ΦΡΑΟΥ ΜΠΛΥΧΕΡ

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι έξαλλη με το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, επειδή έκρινε ότι η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας δεν μπορεί να μετάσχει στην Εξεταστική για τα Τέμπη, εφόσον συμβαίνει να εκπροσωπεί ως δικηγόρος συγγενείς των θυμάτων. Η πρόεδρος καταγγέλλει τη γνωμοδότηση ως σκανδαλώδη και απειλεί τα μέλη του Συμβουλίου με μηνύσεις. Υποστηρίζει ότι όλη η μεθόδευση γίνεται προσωπικά από τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Βουλής, επειδή φοβούνται την παρουσία της στην Εξεταστική.

Ωστόσο, αναρωτιέμαι, τι είναι εκείνο που την εμποδίζει να στείλει στην Εξεταστική έναν δικό της βουλευτή. Ο κ. Μπιμπίλας, ας πούμε, θα ήταν εξαιρετικός. Στο κάτω κάτω, η ίδια τους επέλεξε έναν προς έναν, αδιαφορώντας για τους σταυρούς και τη σειρά εκλογής. Προφανώς, δε, το έκανε με κριτήρια πολιτικά. Γνωρίζουμε, βέβαια, γιατί μας το είπε η ίδια από την πρώτη στιγμή, ότι η κ. Κωνσταντοπούλου κάνει για εκατό. Οι βουλευτές της όμως είναι άχρηστοι ή μήπως τόσο δεν τους εμπιστεύεται πια; (Αναρωτιέμαι αν όταν πηγαίνουν στην τουαλέτα τούς στέλνει με συνοδεία…)

Σε ένα πράγμα, πάντως, θα αναγνωρίσω ότι η κ. Κωνσταντοπούλου έχει δίκιο. Είναι αλήθεια ότι πολλοί στο επαγγελματικό περιβάλλον της είναι εκείνοι που δεν θέλουν να έχουν καθόλου συναλλαγές μαζί της. Οχι όμως επειδή τη φοβούνται, όπως νομίζει η ίδια, αλλά επειδή δεν την αντέχουν. Είναι ανυπόφορη και έχει την ικανότητα να κάνει εξίσου ανυπόφορη οποιαδήποτε κατάσταση στην οποία μετέχει. Αν για κάποιον ισχύει το γνωμικό ότι το πεπρωμένο του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του, είναι για την περίπτωση της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας.

Κάποια συναίσθηση του προβλήματος πρέπει να έχει και η ίδια, γιατί στην αρχή προσπάθησε να παρουσιάσει διαφορετική εικόνα του εαυτού της, με καρδούλες, ζουζουνιές, κηρύγματα περί αγάπης κ.λπ. Μετά την οικογενειακή αυτομόληση όμως των δύο βουλευτών της Θεσσαλονίκης, έγινε ξανά η Φράου Μπλύχερ με το μαστίγιο…