Στη διάρκεια ενός μεσημεριανού διαλείμματος στο γραφείο, μπορεί κάποιος να το έχει ανάγκη. Να απομονωθεί κάπου, να ανοίξει τον φορητό του υπολογιστή και να αρχίζει να συνομιλεί, κάνοντας ο ίδιος ερωτήσεις σε μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Εάν της ζητήσει να βγάλει τα ρούχα της ή και κάτι πιο τολμηρό θα το κάνει το δίχως άλλο… με το αζημίωτο.
Το Camming έχει εμφανιστεί εδώ και χρόνια και όπως φαίνεται ήρθε για να μείνει για πολλούς λόγους. Μπορεί να παρομοιαστεί με μια διαδικτυακή εκπομπή strip όπου ο ερμηνευτής –άντρας ή γυναίκα ή ένας διεμφυλικός- χρησιμοποιεί την κάμερα του υπολογιστή του για να παρουσιάσει μια εκπομπή για οποιονδήποτε στο chat room του.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει ανοίξει νέους ορίζοντες τόσο στους επαγγελματίες ηθοποιούς σκληρού πορνό όσο και σε άτομα που αποφάσισαν ερασιτεχνικά να εμπλακούν.
Η επιστημονική κοινότητα έχει επιχειρήσει τα τελευταία χρόνια να εξηγήσει την εντυπωσιακή εισβολή του.
«Ο καλλιτέχνης συνήθως θέτει στόχους φιλοδωρήματος και όσο περισσότεροι άνθρωποι δίνουν φιλοδωρήματα δίνοντας μάρκες, τόσο περισσότερα συμβαίνουν στην οθόνη» αναφέρει η δρ. Ανθρωπολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, Sophie Pezzutto.
«Συνήθως, περιλαμβάνει πολλά σεξουαλικά παιχνίδια και τελικά οργασμό, αλλά πολλά από τα σόου γίνονται πολύ δημιουργικά. Μπορούν να διαθέτουν οτιδήποτε, από τροχούς τύχης και κοστούμια, μέχρι “ζευγάρι” με συνεργάτες και προσκεκλημένες εμφανίσεις από άλλους ερμηνευτές κάμερας» είχε αναφέρει σε άρθρο της στο The Conversation η Pezzuto.
«Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, οι θεατές συνομιλούν με τον ερμηνευτή της κάμερας, ζητώντας συχνά σεξουαλικές πράξεις και μερικές φορές απλώς ρωτώντας τους ερωτήσεις για τη ζωή τους. Δεν υπάρχουν σταθεροί κανόνες για τη διάρκεια και τη μορφή μιας εκπομπής κάμερας, αλλά συνήθως διαρκεί από μία έως τέσσερις ώρες».
Οι ερμηνευτές με κάμερα συνήθως πραγματοποιούν συνεδρίες σε διαστήματα, χρονομετρώντας τις να συμπίπτουν με τις ώρες γραφείου σε μεγάλες πόλεις της ανατολικής ακτής, όπως η Νέα Υόρκη και το Σικάγο: μία εκπομπή με κάμερα το πρωί λίγο πριν ανοίξουν τα γραφεία, μία κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος και μία λίγο πριν από τους ανθρώπους πάνε σπίτι στις οικογένειές τους, ανέφερε η η Pezzuto.
Αλλάζοντας τα δεδομένα
Καθώς η πειρατική και ερασιτεχνική πορνογραφία είναι ευρέως διαθέσιμη στο διαδίκτυο, το πορνό δεν παρέχει πλέον σταθερό εισόδημα για πολλούς που εργάζονται στον κλάδο, όπως ανέφερε η Pezzuto. Προηγουμένως θεωρούνταν ότι δεν άξιζε τον χρόνο για πολλούς πορνοστάρ, η χρήση μιας κάμερας web από την άνεση του σπιτιού για να εκθέσει τον εαυτό της να αυνανίζεται ή να κάνει σεξ. Το να είσαι πορνόσταρ σήμερα συνήθως περιλαμβάνει μια σειρά από σεξουαλικές δουλειές, από την πώληση κλιπ που παράγει η ίδια μέχρι την παροχή υπηρεσιών σεξ μέσω τηλεφώνου, το να είσαι συνοδός, να φροντίζεις πλούσιους «γερομπερμπάντηδες» να δίνεις σόου στο Ιντερνετ.
Πλέον όμως, έχει αναδειχθεί ως δημοφιλής επιλογή, το camming. Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων που συμμετείχαν στην έρευνα της Pezzuto ότι τώρα, περισσότερο από ποτέ, βασίζονται σε μια ποικιλία άλλων πηγών εσόδων, εκτός της παραδοσιακής δημιουργίας πορνό.
Πράγματι, ενώ μόλις πριν από 15 χρόνια, DVD, ιστότοποι επί πληρωμή και κλιπ απέφεραν διπλάσια έσοδα παγκοσμίως από το camming, σήμερα αυτή η αναλογία έχει αντιστραφεί. Όπως είχε εκτιμήσει το 2018 ο εκπρόσωπος της XBIZ, Stephen Yagielowicz, της κορυφαίας επιχειρηματικής έκδοσης της βιομηχανίας ενηλίκων, η βιομηχανία camming εκτιμάται ότι θα παράγει 2 δις. δολάρια σε ετήσια έσοδα παγκοσμίως.
Πολλοί επαγγελματίες που δουλεύουν στα συμβατικά στούντιο κάνουν ολοένα και περισσότερο cam. Οι καθιερωμένοι τρανς πορνοστάρ μπορούν να κερδίσουν περίπου 100 – 200 δολάρια την ώρα μέσω της κάμερας: «Ως ερμηνευτές πορνό μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ήδη υπάρχουσα βάση θαυμαστών μας», λέει ένας ερημευτής. Για ένα σπέσιαλ χριστουγεννιάτικο πακέτο, το chat room μπορεί να φτάσει τους 30.000 θεατές!
Γιατί μια γυναίκα να κάνει σεξ σόου στη κάμερα;
Οι «σταρ δωματίου» έχουν γενικά συμβάσεις με εταιρείς και πληρώνονται ανά λήψη. Οι τρανς γυναίκες στο πορνό γενικά βγάζουν μεταξύ 800-1.200 δολάρια για μια σκηνή σεξ που περιλαμβάνει διείσδυση (η οποία είναι ελαφρώς υψηλότερη από τη μέση ερμηνεύτρια cisgender, αλλά χαμηλότερη από τις πιο ακριβοπληρωμένες αστέρες cisgender).
Υπάρχουν περιπτώσεις που ακόμα και πρώην σχετικά με τον χώρο πρόσωπα, δεν μπορούσαν, για παράδειγμα λόγω αναπηρίας να απασχοληθούν και έτσι κατέληξαν στο camming. Τέτοια είναι η περίπτωση της Ophelia Shibari, πρώην υπάλληλος του peep-show που έπεσε θύμα τροχαίου στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η οποία μίλησε στους Γάλλους ερευνητές Pierre Brasseur και Jean Finez από το Πανεπιστήμιο της Γρενόβλης.
Έχοντας χάσει τη λειτουργία των ποδιών της και αδυνατώντας να συνεχίσει την προηγούμενη δουλειά της, στη συνέχεια χρειάστηκε να έβλεπε το εισόδημά της να πέφτει ανησυχητικά, με το επίδομα αναπηρίας να είναι στα 800 ευρώ. Για την Ophelia Shibari, η οποία πρέπει να λαμβάνει καθημερινή θεραπεία στο σπίτι και να περνά πολλές εβδομάδες μακριά σε εγκαταστάσεις θεραπείας, η σεξουαλική κάμερα είναι θεϊκό δώρο. Της δίνει μεγαλύτερη ευελιξία από άλλες δουλειές και αξιοποιεί τις δεξιότητες που απέκτησε από τα χρόνια της παρουσίας της στην Ολλανδία στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Για την δρ. ανθρωπολογίας Christina Parreira που κάνει εδώ και πολλά χρόνια camming δεν ήταν ζήτημα ανάγκης για χρήματα, αλλά ευχαρίστησης και ίσως απόλαυσης. «Για μένα, δεν είναι θέμα ανάγκης να σπουδάσω για να ξεφύγω από τη σεξουαλική δουλειά για μια άλλη καριέρα» είχε δηλώσει στο Atlantic όταν σπούδαζε. «Η σεξουαλική εργασία φαίνεται απλώς σαν μια λογική επιλογή για μια νεαρή γυναίκα που θέλει να επιδοθεί σε αρκετά χρόνια μεταπτυχιακού σχολείου, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει έναν τρόπο ζωής της μεσαίας τάξης. Θα είμαι ειλικρινής, πιθανότατα θα μπορούσα να ήμουν μια χαρά χωρίς τη σεξουαλική δουλειά και να είχα κουραστεί από πενιχρές θέσεις βοηθού, αλλά μου αρέσουν τα χρήματα. Συνδέω τα χρήματα με την ασφάλεια και μου αρέσει να μην ανησυχώ».
Για εκείνη η σεξουαλική δουλειά ήταν μια λογική απόφαση και ένας τρόπος να δουλέψει για το διδακτορικό ενώ είναι ήταν και οικονομικά άνετα. «Ελπίζω ότι στο μέλλον, θα βγάζω αρκετά χρήματα στην κύρια δουλειά μου ως καθηγητής/ερευνητής χωρίς να χρειάζεται να βασίζομαι σε δεύτερη δουλειά/σεξουαλική δουλειά» είχε πει.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η Pezzuto, η δουλειά είναι πολύ πιο ασφαλής από τη συμβατική βιομηχανία του πορνό: «Αν επικεντρωθώ στο να βγάλω τα χρήματά μου με σόλο παραστάσεις, τότε δεν χρειάζεται να ανησυχώ πια για τους φόβους για τον ιό HIV στη βιομηχανία», τόνισε ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνά της. Εξάλλου, η βιομηχανία του camming έχει αναπτυχθεί και τα έσοδα από αυτήν μπορούν να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών ακόμη και ενός γνωστού πορνοστάρ.
Camgirls από… υψηλή κοινωνία
Πολλά camgirls, σύμφωνα με τους Pierre Brasseur και Jean Finez είναι συχνά ξένα σε αυτόν τον κόσμο, και μάλιστα ορισμένα από αυτά έχουν υποστηρίξει ότι ήταν θετικά στην ιδέα να έμπαιναν στον χώρο, με βάση την προηγούμενη σεξουαλική τους ζωή, ενώ σχεδόν όλα που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αμφιφυλόφιλες.
Επιπλέον, μια σειρά από camgirls είχαν προηγουμένως σύχναζε σε σεξ κλαμπς και Pick Up Bars. Άλλες ανέφεραν ότι έχουν μια συγκεκριμένη εικόνα σώματος (πρόβλημα βάρους, δυσκολία αποδοχής της φυσικής τους εμφάνισης, διατροφική διαταραχή κ.λπ.). «Αυτές οι γυναίκες βλέπουν την εργασία στο sexcamming ως μια μακροχρόνια διαδικασία εκμάθησης των τεχνικών του σώματος, η οποία γενικά αντισταθμίζεται από την κατοχή άλλων πλεονεκτημάτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σωστά στην επιχείρηση. Ενώ ορισμένες έχουν γνώση ιδιαίτερα χρήσιμων τεχνικών (επικοινωνία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Photoshopping κ.λπ.), άλλες έχουν δεξιότητες διαχείρισης βασισμένες στην εκπαίδευση και την καριέρα» αναφέρουν οι ερευνητές.
«Είναι λογικό, καθώς πολλές από αυτές είχαν σχετικά άνετη παιδική ηλικία ή τουλάχιστον το πολιτιστικό τους κεφάλαιο είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο. Δύο από τις camgirls που ερωτήθηκαν είναι μάλιστα απόφοιτοι grandes écoles. Από αυτή την άποψη, οι Γαλλίδες camgirls που ερωτήθηκαν παρουσιάζουν ομοιότητες με τις λευκές αμερικανίδες εργαζόμενες του σεξ της μεσαίας και ανώτερης τάξης που μελετήθηκα από την κοινωνιολόγο Elizabeth Bernstein» επισημαίνει η γαλλική μελέτη.
Μια δουλειά που έχει ζόρια
Ωστόσο, σίγουρα πολλοί εργαζόμενοι στον κόσμο του camming αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες.
Ένας «ιδιωτικός» πορνοστάρ μπορεί να κλείσει και πάνω από έξι ραντεβού τον μήνα και άλλος καθόλου. «Αφού έχεις τραβήξει πολλές σκηνές, συνήθως υπάρχουν ένας ή δύο μήνες που δεν σε καλούν να κάνει καμία», είπε ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα της Sophie Pezzutto.
Κατά συνέπεια, οι καλλιτέχνες μπορεί να περάσουν αρκετούς μήνες χωρίς ούτε ένα γύρισμα, γεγονός που περιορίζει τα οικονομικά τους.
Εκτός από αυτή την εισοδηματική ανασφάλεια, υπάρχουν πολλά έξοδα που δεν καλύπτονται από τις εταιρείες που προσλαμβάνουν τους καλλιτέχνες, όπως η γκαρνταρόμπα, οι δοκιμές STI, η μεταφορά και τα έξοδα διαμονής. «Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα έξοδά μου και τα χρήματα που χάνω από το να μην κάνω camming, το πορνό δεν μου αποφέρει πραγματικά χρήματα» αλλά το «βλέπω το πορνό κυρίως ως εργαλείο μάρκετινγκ για τον εαυτό μου» είπε ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα της Pezzutto.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, η κάμερα μπορεί να είναι πολύ δύσκολη δουλειά. «Κάποιες μέρες καταλήγω να κλαίω επειδή οι άνθρωποι είτε δεν σου δίνουν φιλοδώρημα για ώρες τη φορά είτε σου δίνουν φιλοδώρημα απλώς για να πω άσχημα πράγματα». Επιπλέον, οι εταιρείες που φιλοξενούν τους συγκεκριμένους εργαζόμενους του camming, λαμβάνουν απίστευτα υψηλές προμήθειες μεταξύ 50-70% για κάθε δολάριο που κερδίζουν οι ερμηνευτές.