Ενώ συνεχίζεται ο απόηχος από τις δηλώσεις υπέρ των ορυκτών καυσίμων που έκανε ο πρόεδρος της COP28 και διευθύνων σύμβουλος της κρατικής εταιρείας πετρελαίου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σουλτάν αλ Τζαμπέρ – αν και χθες επιχείρησε να τις ανασκευάσει – οι συμμετέχοντες στη σύνοδο του Ντουμπάι συνειδητοποιούν ότι οι προσπάθειες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής βρίσκονται απέναντι σε μια ακόμη απειλή:
Την ενίσχυση της Ακροδεξιάς και άλλων όμορων πολιτικών μορφωμάτων στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, που έχουν ως κοινό στοιχείο την άρνηση ή, στην καλύτερη περίπτωση, την υποβάθμιση της κρίσης και της σημασίας της για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα.
Οι εξελίξεις προκαλούν την ανησυχία των ειδικών οι οποίοι, όπως σημειώνει και η «Εl Pais», «προειδοποιούν για τον κίνδυνο να ανατραπούν πολιτικές οι οποίες έχουν επιτρέψει να υπάρξει πρόοδος σε διάφορα θέματα, όπως η μείωση των εκπομπών (αερίων του θερμοκηπίου), ενώ διαθέτουν ευρεία αποδοχή στην Ευρώπη».
«Στην περίπτωση που υπάρξουν υποχωρήσεις όσον αφορά στη μείωση των εκπομπών ή την απαγόρευση των οχημάτων με μηχανές εσωτερικής καύσης, τότε θα έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό κατακλυσμό», δηλώνει στην εφημερίδα ο ισπανός υπουργός Περιβάλλοντος, Ούγκο Μοράν.
Η σύνοδος της Φλωρεντίας
Η εκλογική και δημοσκοπική ενίσχυση των ακροδεξιών και λαϊκιστικών κομμάτων σε μια σειρά χώρες – Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.λπ. – δικαιώνουν όσους ανησυχούν. Μια ματιά δε στα όσα συζητήθηκαν προχθές στη σύνοδο της Φλορεντίας, μετά από πρόσκληση του Ματέο Σαλβίνι, ανάμεσα στα κόμματα που απαρτίζουν την πολιτική ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID) επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Εκεί, άλλωστε, σχεδόν το σύνολο όσων συμμετείχαν καταδίκασαν την πολιτική που έχει υιοθετήσει η ΕΕ για τα αυτοκίνητα, ενώ άλλοι αμφισβήτησαν ανοιχτά τον στόχο για μείωση κατά 55% των εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου» ως το 2030. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ακόμη και η πρωθυπουργός της Ιταλίας, η οποία συνεργάζεται στην κυβέρνηση με τον Σαλβίνι αλλά ανήκει σε διαφορετική πολιτική ομάδα, δεν έχει διστάσει να κάνει λόγο για «περιβαλλοντικό φονταμενταλισμό».
Οπως σημειώνει σχετικό ρεπορτάζ του «Politico», οι πιέσεις που ασκούνται από τα διάφορα πολιτικά και επιχειρηματικά λόμπι στην Ευρώπη, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν στην πορεία προς τις ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιουνίου, αποτυπώθηκαν στο πλήγμα που δέχθηκε το περίφημο «Green Deal» της Κομισιόν στην ψηφοφορία της 22ας Σεπτεμβρίου στην Ευρωβουλή.
Εκεί όπου, με 299 ψήφους κατά, 207 υπέρ και 121 αποχές, απορρίφθηκε η νομοθεσία που προέβλεπε τον δραστικό περιορισμό της χρήσης επικίνδυνων φυτοφαρμάκων από τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Μάλιστα, σύμφωνα με το «Politico», ορισμένοι από τους ευρωβουλευτές που επέμειναν ως την τελευταία στιγμή για την αναγκαιότητα έγκρισης της πρότασης, όπως το στέλεχος των Αυστριακών Πρασίνων Σάρα Βίνερ, έφτασαν σε σημείο να δεχθούν απειλές κατά της ζωής τους εάν δεν εγκατέλειπαν την προσπάθειά τους.
Η μάχη και ο πόλεμος
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι κάτι ανάλογο είχε επιχειρηθεί να γίνει και με τον νόμο για την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος (Natural Restoration Law), με τη μεγαλύτερη πολιτική ομάδα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, να πρωταγωνιστεί στις προσπάθειες για να μην περάσει.
Φαίνεται δε ότι ενώ ο Μάνφρεντ Βέμπερ έχασε αυτή τη μάχη – αν και το τελικό κείμενο είναι σημαντικά υποβαθμισμένο σε σύγκριση με το αρχικό, αναφορικά με τους στόχους που τίθενται – είναι κοντά στο να κερδίσει τον πόλεμο.
Σε αυτό το φόντο, το κύμα ψύχους και ο χιονιάς που πλήττουν τη βόρεια Ευρώπη, κυρίως όμως οι ασύλληπτα χαμηλές θερμοκρασίες σε τμήματα της Σιβηρίας, όπου τα θερμόμετρα έδειξαν αρκετά κάτω από τους μείον 50 βαθμούς Κελσίου, δεν αποκλείεται να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ακροδεξιούς και πάσης φύσης αρνητές της κλιματικής αλλαγής και του «φαινομένου του θερμοκηπίου».