Η εντολή για αποχή απ΄όσα τηλεπαράθυρα έχουν δίπλα έναν από τους 11 δόθηκε ώστε να αποφευχθούν καβγάδες που συντηρούν τη βλαβερή για τον ΣΥΡΙΖΑ εσωστρέφεια, έσπευσαν να εξηγήσουν πηγές της Κουμουνδούρου. Το κόμμα διασπάστηκε αλλά από εδώ και πέρα θα κοιτά την αντιπολιτευτική του δουλειά προκειμένου να ανακάμψει, συμπλήρωσαν. Βέβαια, τη μέρα που δημοσιεύτηκε η πρώτη μέτρηση στην οποία έπεσε σε μονοψήφιο ποσοστό, ο αρχηγός του ανέβηκε στο βήμα της Κεντρικής Επιτροπής και αποκάλεσε αυλικούς των servicers και των τραπεζών τους αποχωρήσαντες.
Η ηγεσία, δηλαδή, αψήφησε την κομματική γραμμή πριν καν αυτή εμπεδωθεί κι απ΄το τελευταίο στέλεχος που καλείται να την εφαρμόσει. Γιατί αν δεν είναι ο επικεφαλής υπεράνω και βάζει διαρκώς στο κάδρο τη Νέα Αριστερά, πώς θα την αγνοήσουν οι συριζαίοι που βγαίνουν στα μίντια;
Η αντιπολιτευτική σύγχυση του ΣΥΡΙΖΑ μαρτυρά ένα πρόβλημα το οποίο υπερβαίνει τον ίδιο κι αφορά όλους τους αντιπολιτευόμενους: η κομματική προσφορά στον χώρο αριστερά της ΝΔ – ο οποίος εκτείνεται από την Κεντροαριστερά μέχρι και την ριζοσπαστική Αριστερά – αυξάνεται, τα συνολικά του νούμερα παραμένουν στάσιμα, όμως.
Διάγνωση
Σύμφωνα με τη λογική ερμηνεία της κασσελακικής τακτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται στη Νέα Αριστερά όχι μόνο για να διαφυλάξει την αριστερή του ψυχή αλλά και για να σώσει οτιδήποτε από τα ποσοστά του αν σώζεται. Οι νεοαριστεροί, πάλι, ποντάρουν κυρίως στο δεύτερο συνθετικό του ονόματός τους για να πετύχουν μια αξιόλογη επίδοση στην ευρωκάλπη. Ωστόσο, με τέτοια ρητορική και ο μεν και οι δε αποτυγχάνουν στην προσέλκυση νέων εκλογικών ακροατηρίων.
Στο τελευταίο γκάλοπ της Metron Analysis, τον Νοέμβριο, τα όρια της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 33%. Εκείνοι που δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να τον ψηφίσουν μειώθηκαν κατά 4% από τον Σεπτέμβριο. Στον ίδιο δείκτη η ΝΔ (που γράφει 51%) κέρδισε μία μονάδα το περασμένο δίμηνο και το ΠΑΣΟΚ (που βρίσκεται στο 50%) πέντε.
Για να το πούμε διαφορετικά: θα καταφέρουν να ενισχύσουν τη δύναμή τους τα κόμματα που θα κατορθώσουν να ακουστούν αξιόπιστα στα αφτιά ψηφοφόρων χωρίς παραταξιακές ταυτίσεις – τα κόμματα που συνυπολογίζουν τη δεξαμενή του Κέντρου σε κάθε δημόσια τοποθέτηση των εκπροσώπων τους. Η πολυδιάσπαση της αντιπολίτευσης δεν είναι η ασθένεια, λοιπόν. Είναι το σύμπτωμα μιας νόσου που έχουν διαγνώσει λάθος όποιοι υποφέρουν από αυτήν.
