Βρείτε τη διαφορά
Ελλάς – Τουρκία, συμμαχία; Πότε οι σεισμοί, πότε οι φωτιές, πότε οι πλημμύρες, όλο πάντα κάτι συμβαίνει, και οι δύο γείτονες αφήνουν κατά μέρος τις διαφορές, και έρχονται κοντά. Ή αν δεν έρχονται κοντά, τουλάχιστον φαίνεται πως δεν τις χωρίζουν και πολλά από άποψη συμπεριφοράς, συνηθειών, πολιτισμού, και κυρίως αθλητικού «πολιτισμού».
Τώρα, με διαφορά τριών ημερών, τις φέρνει «κοντά», όσο κι αν αυτό ακούγεται παράταιρο, η βία στον αθλητισμό. Παρακολουθήσαμε άναυδοι εμείς το βράδυ της Δευτέρας (παρότι σε σύγχυση ακόμη από τον βαρύτατο τραυματισμό του αστυνομικού από τον χουλιγκάνο στου Ρέντη) τον άγριο ξυλοδαρμό ενός τούρκου διεθνούς διαιτητή, του Χαλίλ Ουμούτ Μελέρ από τον Φαρούκ Κοτζά, διοικητικό ηγέτη των γηπεδούχων, μετά τη λήξη της αναμέτρησης Ανκαραγκουτσού – Ρίζεσπορ. Ο Μελέρ, που θεωρείται ένας από τους καλούς διαιτητές της Τουρκίας, πήρε μια απόφαση εις βάρος της Ανκαραγκουτσού (απέβαλε έναν παίκτη της), κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον Φαρούκ Κοτζά. Το αποτέλεσμα ήταν να μπει το γήπεδο, να γρονθοκοπήσει άγρια τον διαιτητή (του «βούλωσε» το μάτι κατά το κοινώς λεγόμενο), κι από κοντά οι γνωστοί παρατρεχάμενοι, άρχισαν να κλωτσούν με μανία τον διαιτητή, έτσι όπως ήταν πεσμένος στο χορτάρι.
Πώς αντέδρασε η τουρκική κυβέρνηση στη βάναυση επίθεση κατά του Μελέρ; Ούτε ημίμετρα, ούτε ξαναζεσταμένα «φαγητά», ούτε θεωρητικές αναλύσεις, ούτε εκδικητικές αποφάσεις: διέκοψε επ’ αόριστον όλα τα πρωταθλήματα. Και θα ασχοληθεί τώρα, σοβαρά, με τη βία στους αθλητικούς χώρους. Βρείτε τη διαφορά με τους δικούς μας.
(Σημειωτέον, ο πρόεδρος Ερντογάν, που είναι ποδοσφαιρόφιλος, με μια σκληρή δήλωσή του, κατέστησε σαφές ότι το έργο βία στα τουρκικά γήπεδα τελείωσε. Και το εννοεί, προφανώς. Αυτός δεν εξαγγέλλει μέτρα, και μετά τα αφήνει σε ένα συρτάρι να σιτέψουν…)
Προκλητικά τα συγχαρητήρια
Οσον αφορά τα δικά μας τώρα, ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, και του αρμόδιου υπουργού Γιάννη Οικονόμου ότι η ΕΛ.ΑΣ. κατάφερε να εξιχνιάσει την υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας του αστυνομικού και να συλλάβει τον καθ’ ομολογίαν του δράστη. Οπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχουν και πολλά που έκανε η Αστυνομία.
Ο μικρός, πανικόβλητος από το τι έκανε, εξομολογήθηκε σε όσους γνώριζε, ότι αυτός έριξε τη φονική φωτοβολίδα. Μέχρι και στην εκκλησία πήγε και άναψε κεράκι για να βοηθήσει ο Θεός να σωθεί ο αστυνομικός. Οχι ένας, αλλά τρεις διαφορετικοί άνθρωποι τον «έδωσαν» στην Αστυνομία, και η Αστυνομία τον συνέλαβε. Απλά. Μην πανηγυρίζουν λοιπόν στην κυβέρνηση, δεν προσφέρεται ούτε η υπόθεση αλλά ούτε και το ίδιο το γεγονός για πανηγυρισμούς περί της αποτελεσματικότητας του ερευνητικού βραχίονα της ΕΛ.ΑΣ. και της φοβερής «επιτυχίας» που είχε.
Συγχαρητήρια να δοθούν, όταν η Αστυνομία κατορθώσει να συλλάβει αυτούς που καθοδηγούν τους χουλιγκάνους, και τους καθοδήγησαν και στα αιματηρά επεισόδια της περασμένης Πέμπτης. Τώρα, όχι. Συνιστά και λίγο πρόκληση, το πράγμα…
Βαριά η ευθύνη της κυβέρνησης
Επίσης δεν καταλαβαίνω και το ισχυρό κυβερνητικό επιχείρημα, ότι είναι τόσο αποφασισμένοι να πατάξουν την αθλητική βία, εξού και εστάλησαν στον Αρειο Πάγο χθες δύο υπουργοί για να ζητήσουν αναβάθμιση της δικαστικής έρευνας για τους χουλιγκάνους, και ειδικότερα ποιοι τους καθοδηγούν, τους εξοπλίζουν, τους οργανώνουν και εν τέλει τους «σιτίζουν».
Τριάντα τρεις (αριθμός 33!) είναι οι φάκελοι με περιστατικά βιαιοτήτων στα γήπεδα, και καμία από τις υποθέσεις αυτές δεν έχει πάρει τον δρόμο για τα δικαστήρια. Ολες είναι στο στάδιο της έρευνας. Ποιος ερεύνησε τι, πότε και γιατί, ουδείς το γνωρίζει, και πολύ περισσότερο, δεν το γνωρίζει η κυβέρνηση, που λογικά θα έπρεπε να είναι εκείνη η οποία θα πίεζε για τη διαλεύκανσή τους.
Το μόνο που μας είπαν χθες, είναι ότι οι δύο υπουργοί παρέδωσαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατάλογο με 200 ονόματα σκληρών χουλιγκάνων. Μάλιστα. Μετά έσταξε η ουρά του γαϊδάρου!!
Αν οι αστυνομικές Αρχές γνωρίζουν 200 σκληρούς χουλιγκάνους, το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι γιατί τους επιτρέπουν να μπαίνουν στα γήπεδα, και γιατί επίσης, αρκετοί εξ αυτών, κυκλοφορούν ελεύθεροι, ζουν ανάμεσά μας δηλαδή, όταν οι Αρχές έχουν στοιχεία για την παράνομη δράση τους; Δεν καταλαβαίνει η κυβέρνηση ότι με κάτι τέτοια το «λούζεται» εξ ολοκλήρου το πράγμα; Οτι η ευθύνη, η βαριά ευθύνη, είναι αποκλειστικά δική της;
Lamb pass
Χριστούγεννα έρχονται, κόσμος και κοσμάκης μετράει τα φράγκα που έχει για να δει τι θα στρώσει φέτος στο γιορτινό τραπέζι, αλλά κανένα πρόβλημα. Ο αρμόδιος υπουργός κύριος Σκρέκας μεριμνά πριν απ’ αυτόν, γι’ αυτόν. Κάτι σαν την παλιά διαφήμιση. Χθες, ανακοίνωσε ότι το αρνί, το αρνάκι το γαλακτερό, της μάνας του καμάρι, θα κοστίζει κάτω από 11 ευρώ στη χριστουγεννιάτικη αγορά. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι το «κάτω από 11 ευρώ» εμφανίζεται ως μια πιθανή επιτυχία κατά της ακρίβειας, και στέκομαι σε αυτή καθ’ εαυτήν την αναφορά, που μου κάνει και λίγο σαν ευχολόγιο: κάτω από 11 ευρώ το αρνί, συγγνώμη που θα το χαλάσω λιγάκι, ακούγεται από αυτούς που γνωρίζουν τα της αγοράς, κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Οι περισσότεροι εξ αυτών, σου λένε ότι τα αρνάκια θα υπερίπτανται σαν πουλιά στον ουρανό, και μάλιστα από αυτά τα πουλιά, τα άπιαστα. Αν πάντως η κυβέρνηση θεωρεί ότι το αρνί θα είναι τόσο προσιτό, γιατί δεν καθιερώνει ένα ξεχωριστό pass για το αρνάκι των Χριστουγέννων; Να το ονομάσει… lamb pass, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, το επίδομα για το αρνί, ώστε να μπορέσει να το προμηθευτεί κι εκείνος, που λογικά θα του φύγει το κεφάλι κοιτάζοντας στον ουρανό, όπου θα υπερίπτανται τα αμνοερίφια…
Ξηλώνεται το πουλόβερ του ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρόεδρος Κασσελάκης του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζει βαλίτσες για τις Ηνωμένες Πολιτείες, για Χριστούγεννα με την οικογένεια του Τάιλερ, αλλά πίσω του αφήνει συντρίμμια. Κάθε μέρα, ξηλώνεται το πουλόβερ, και το πράγμα δείχνει να μην έχει γιατρειά. Χθες, έφυγε ένας ακόμη πρώην βουλευτής, ο Αλέκος Τριανταφυλλίδης, για χρόνια δημοσιογράφος στην ΕΡΤ3.
Ο Τριανταφυλλίδης, που ο άνθρωπος ήταν ένας συνεπής βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς πάντως κάποια σπουδαία καριέρα, στα χρόνια της διακυβέρνησης, δεν άντεξε άλλο να βλέπει τον ξεπεσμό του κόμματος. Ετσι, αφού το σκέφτηκε καλά για μερικές εβδομάδες, χθες πήρε τη μεγάλη απόφαση: κάθισε και έγραψε επιστολή προς τη γραμματέα Σβίγκου, προκειμένου να αναγγείλει το δυσάρεστο το νέο, που, είμαι σίγουρος, έκανε τον πρόεδρο Στέφανο να μην έχει όρεξη να φάει το βράδυ. Κατά τον Τριανταφυλλίδη, για όλα ευθύνεται ο πρόεδρος Στέφανος, και όπως έγραψε μεταξύ άλλων στην επιστολή του, «δυστυχώς, πέρα από κάθε νοσηρή φαντασία και αρνητική πρόβλεψη, ο χώρος μας αποπνέει απογοήτευση, συρρίκνωση και ηττοπάθεια».
Δυστυχώς θα πω κι εγώ, δεν έχω πληροφορίες για το πού κατευθύνεται αυτό το αστέρι της πολιτικής, αλλά όσο να πεις, τη ζημιά του την κάνει κι αυτός με την αποχώρησή του…
Μα να μην τον αφήνουν τον πρόεδρο να ηρεμήσει μία ημέρα, μία ημέρα, ρε παιδιά…
