Δεν πάει καλά το πράγμα με την υπόθεση της επιστολικής ψήφου, κι αν καταλαβαίνω σωστά με αυτά που μαθαίνω από τις ενημερώσεις που κάνει προς τους εκπροσώπους των κομμάτων η «μεταρρυθμίστρια» υπουργός Νίκη Κεραμέως, φαίνεται πως η υπόθεση δεν είναι και τόσο αθώα. Πολιτικά εννοώ. Αντιθέτως δείχνει μια τάση για επιστροφή στις ωραίες εκείνες εποχές, που η Δεξιά, η καθαρόαιμη Δεξιά, έβαζε τα… δέντρα να ψηφίσουν, προκειμένου να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Οι αλήστου μνήμης εκείνες εκλογές της «βίας και νοθείας» εμφανίζονται ως φαντάσματα, 60 και κάτι, χρόνια μετά, αν εν τέλει η κυβέρνηση επιμείνει σε μια μεθόδευση που μόνο μεταρρύθμιση δεν συνιστά, αλλά εμπεριέχει μέσα της σπέρματα καταστρατήγησης της ελεύθερης βούλησης των πολιτών.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα δήλωσε η υπουργός Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως (παρόντος και του αναπληρωτή υπουργού Θ. Λιβάνιου) στους συνομιλητές της, εκπροσώπους των κομμάτων, στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι η περίφημη «μεταρρύθμιση» της θέσπισης επιστολικής ψήφου, να είναι καθολική. Να αφορά δηλαδή και το… εσωτερικό της χώρας, όχι μόνο την ομογένεια!!!

Τουτέστιν, η κυβέρνηση επιδιώκει να δώσει το δικαίωμα να ψηφίζουν ελεύθερα με επιστολική ψήφο όλοι οι ψηφοφόροι που διαμένουν στην Ελλάδα και είναι εγγεγραμμένοι στους οικείους εκλογικούς καταλόγους! Αρκεί να το δηλώνουν 40 ημέρες προ των εκλογών. Τι σημαίνει αυτό; Οτι αφήνεται ορθάνοιχτη η κερκόπορτα της εκμετάλλευσης του δικαιώματος αυτού από κομματικούς-παρακρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα ψηφίζουν με επιστολική ψήφο, για λογαριασμό υπερηλίκων, ατόμων με αναπηρία, και γενικώς όσων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι αδύναμοι ή και απρόθυμοι να μετάσχουν σε εκλογές!!

Το γεγονός δε, ότι για πρώτη φορά θα εφαρμοστεί το μέτρο στις ευρωεκλογές, μπορεί σχεδόν μετά βεβαιότητος να εκτιμηθεί ότι θα πρόκειται για «πρόβα τζενεράλε» ενόψει των εθνικών εκλογών, όποτε και αν αυτές πραγματοποιηθούν…

Οι εκλογικοί κατάλογοι

Ισχυρή ένδειξη για αυτό, αποτελεί η άρνηση της κυβέρνησης – διά στόματος της κυρίας Κεραμέως – να προχωρήσει στην εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων, παρά το γεγονός ότι από όλες τις πλευρές έχει επισημανθεί πως η παράταση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης προκαλεί πολλαπλά προβλήματα και παράλληλα οδηγεί σε λανθασμένα πολιτικά συμπεράσματα, όπως η διόγκωση της αποχής.

Παρά το γεγονός ότι απομένει ένα πλήρες εξάμηνο ως τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, η κυβέρνηση επικαλείται την έλλειψη χρόνου για την εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων και δηλώνει ότι θα προχωρήσει σε αυτή, αμέσως μετά.

Χωρίς φυσικά να δίνει πειστικές εξηγήσεις, γιατί άφησε να περάσει μια ολόκληρη 4ετία, από το 2019, όταν και ανέλαβε την εξουσία η Νέα Δημοκρατία, παραλείποντας – προφανώς σκόπιμα – να επιχειρήσει αυτή την εκκαθάριση. Δίνοντας έτσι ένα τέλος στη σχετική εκκρεμότητα η οποία εμφανίζει τον αριθμό των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, ψηφοφόρων, σχεδόν ίσο με τον συνολικό πληθυσμό της χώρας.

Κατά τις συναντήσεις με τους εκπροσώπους των κομμάτων, η ηγεσία του υπουργείου των Εσωτερικών δεν είχε πειστικές απαντήσεις, ούτε και για τους εκλογικούς καταλόγους βάσει των οποίων θα ψηφίσουν οι έλληνες ομογενείς.

Δηλώθηκε πάντως, ότι σε κάθε περίπτωση, και παρά τις σοβαρές ενστάσεις των κομμάτων, ειδικά για το θέμα της καθιέρωσης της επιστολικής ψήφου και στο εσωτερικό, το σχετικό νομοσχέδιο θα κατατεθεί για δημόσια διαβούλευση, τις επόμενες, προ των εορτών ημέρες. Ετσι ώστε να καταστεί δυνατή η ψήφισή του μέσα στον Ιανουάριο.

Μήπως το παρατραβάμε;

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή, για να μην παρεξηγηθώ και δεν το θέλω: είμαι με τον Μπελέρη 100-0, παρότι υπάρχουν μερικά ζητήματα με το παρελθόν του ανθρώπου που δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Εχω κάποιες ενστάσεις, αλλά αυτή είναι μιας άλλης τάξεως συζήτηση. Με τον Μπελέρη λοιπόν, δεν το συζητάω, και με το δικαίωμα της ηπειρωτικής μειονότητας στη Βόρειο Ηπειρο να εκλέγει δήμαρχο όποιον εκείνη γουστάρει κι αγαπάει.

Ομως από την άλλη πλευρά οι καλές σχέσεις με την Αλβανία είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, για να πάρουν τη μορφή ανοιχτής ρήξης εξαιτίας μιας υπόθεσης η οποία κρίνεται στα δικαστήρια της γειτονικής χώρας. Μπορεί να μη μας αρέσει, και δεν μας αρέσει, ο τρόπος που λειτουργεί η αλβανική Δικαιοσύνη, αλλά πόθεν τεκμαίρεται ότι ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής, έστω κι αν λέγεται Ράμα, και είναι αυτός που είναι, μπορεί να σηκώνει το τηλέφωνο και να υπαγορεύει στους δικαστές της χώρας του, τι να αποφασίσουν; Μπορεί να το υποθέτουμε, μπορεί να το υποψιαζόμαστε, μπορεί ακόμη και να το υποπτευόμαστε, αλλά πώς αποδεικνύεται, και κυρίως πώς μπορούμε να το αποδείξουμε στα διεθνή φόρα, όπως η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι συμβαίνει; Φοβάμαι, πως δεν μπορούμε.

Εν τέλει τι θέλω να πω: μήπως το παρατραβάμε;

Φόβοι για διπλωματική ήττα

Ναι, να δίνουμε συνεχώς και αδιαλείπτως όση υποστήριξη, νομική, υλική, ηθική στον Φρέντι Μπελέρη και τους δικούς του ανθρώπους, όπως είναι υποχρέωσή μας, απέναντι στην ελληνική μειονότητα τη Βορείου Ηπείρου, αλλά να δώσουμε μια προσοχή, μήπως το θέμα αυτό εξελιχθεί σε μεγάλη διπλωματική ήττα για τη χώρα. Ο καγκελάριος Σολτς, που έχει τη δική του ατζέντα για την Αλβανία, προανήγγειλε ήδη ότι η Γερμανία θα ζητήσει να περάσει η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση με «ειδική πλειοψηφία». Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα επιχειρήσει να ακυρώσει το «βέτο» που προαναγγέλλει ότι θα θέσει η Ελλάδα στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Δεν αμφισβητώ τις διπλωματικές ικανότητες του Μητσοτάκη, αλλά Σολτς είναι αυτός, και επιπλέον, υπάρχουν στην Ευρώπη και πολλοί άλλοι, που συμφωνούν μαζί του, ότι πρέπει να προχωρήσει η υπόθεση της ένταξης της Αλβανίας, για να μη βάλει πόδι εκεί ούτε η Ρωσία ούτε η Τουρκία.

Εχουν αναλυθεί επαρκώς όλα αυτά τα δεδομένα από την ελληνική πλευρά; Ελπίζω πως ναι. Γιατί δεν αντέχεται να φάμε καμιά ήττα τώρα, και σε τέτοιο επίπεδο, από τον Ράμα.

Λάθος διαχείριση

Και κάτι ακόμη: έχω την αίσθηση ότι η διαχείριση του όλου προβλήματος γίνεται με εσωτερικές προβολές, και είναι σοβαρό λάθος αυτό. Δεν γίνεται να ασκείται διπλωματία και μάλιστα αυτής της κλίμακας, επειδή δυο-τρία ακροδεξιά φύλλα τραβάνε το μανίκι της κυβέρνησης ή του Πρωθυπουργού. Θέλει άλλη προσέγγιση το πράγμα, αν θέλουμε να προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι η αθώωση του Μπελέρη και η ανάληψη των καθηκόντων του, ως δημάρχου Χειμάρρας.

Για παράδειγμα, αν έχουμε τη βεβαιότητα ότι στο θέμα του Μπελέρη καταπατούνται οι αρχές του κράτους δικαίου, θα μπορούσε η Ελλάδα να ζητήσει τη σύσταση μιας διεθνούς επιτροπής παρακολούθησης της πορείας της υπόθεσής του, και να συνδέσει τη στάση της, με ό,τι κρίνει η επιτροπή. Οι μετωπικές συγκρούσεις δεν οδηγούν πουθενά. Μόνο σε αδιέξοδα, τα οποία τελικά πληρώνει αυτός που είναι στη φυλακή…