Η δραματική ήττα στις τελευταίες παγγερμανικές εκλογές ήταν τομή για τη συντηρητική Χριστιανική Ενωση.
Η κόπωση ύστερα από 16 χρόνια παραμονής στην εξουσία με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, έφερε καταρχήν την αλλαγή ηγεσίας με την επικράτηση του αιώνιου αντιπάλου της, σημερινού προέδρου, Φρίντριχ Μερτς. Η αλλαγή ηγεσίας έφερε και την προγραμματική στροφή προς τα δεξιά της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας.
Ο προγραμματικός επαναπροσδιορισμός ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια. Το προσχέδιο των προγραμματικών θέσεων που επεξεργάστηκε η επιτροπή προγράμματος υπό τον νέο γενικό γραμματέα του CDU και δεξί χέρι του Μερτς, Κάρστεν Λίνεμαν, είναι ο οριστικός αποχαιρετισμός του CDU από την εποχή και την πολιτική κληρονομιά της Μέρκελ.
«Το CDU είναι ξανά ικανό να αναλάβει κυβερνητική ευθύνη.
Για την περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, είμαστε προετοιμασμένοι. Με το πρόγραμμα θέσεων δίνουμε προσανατολισμό στους πολίτες», είπε ο Λίνεμαν παρουσιάζοντας το σχέδιο για το τέταρτο πρόγραμμα θέσεων στη μεταπολεμική ιστορία της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας. Το κεντρικό σύνθημα είναι «επανάκτηση εμπιστοσύνης», τόνισε ο Λίνεμαν. Στο επίκεντρο του προγράμματος είναι ο άνθρωπος.
«Το πρόγραμμα αρχίζει και τελειώνει με τη χριστιανική αντίληψη για τον άνθρωπο, αυτή είναι η κατευθυντήρια γραμμή για την πολιτική που χαράσσουμε», εξήγησε ο Λίνεμαν.
Στρατηγικά είναι σημαντική μία δεξιά προγραμματική μετατόπιση του CDU ως εναλλακτική στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα SPD και τους Πράσινους, εκτιμά η Αντρέα Ροέμελε, πολιτειολόγος, καθηγήτρια του Hertie School Βερολίνου.
«Αλλά η εικόνα της κοινωνίας που αποπνέει το πρόγραμμα είναι το απόλυτο χθες, όπως και η γλώσσα που χρησιμοποιεί», συμπληρώνει. Βέβαια, «το πρόγραμμα πρέπει να ταιριάζει στον υποψήφιο του κόμματος για την καγκελαρία. Και εδώ έχουμε ταύτιση προγράμματος και υποψηφίου, του Φρίντριχ Μερτς».
Με το σχέδιο προγράμματος που ετοίμασε η επιτροπή και θα τεθεί προς έγκριση στο συνέδριο του CDU τνο Μάιο του 2024, η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση κάνει ένα μεγάλο άλμα στο… παρελθόν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιστροφή σε απαρχαιωμένους όρους, όπως η «καθοδηγητική κουλτούρα», για την οποία μιλούσε η γερμανική Δεξιά πριν από δεκαετίες ως συνταγή ενσωμάτωσης.
Σήμερα όμως η γερμανική οικονομία χρειάζεται 400.000 ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
«Ξέρω συναδέλφους που δεν πάνε στη Δρέσδη ή στο Κέμνιτς, γιατί έχουν παιδιά με μελαμψό χρώμα δέρματος», λέει η Αντρέα Ροέμελε, παραπέμποντας στην ξενοφοβία που επικρατεί στην ανατολική Γερμανία με την εξάπλωση του ακροδεξιού έως νεοναζιστικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD).
Ο Φρίντριχ Μερτς εξελέγη πρόεδρος του CDU με την υπόσχεση ότι θα μειώσει στο μισό τα ποσοστά του AfD.
«Μέχρι στιγμής εκείνο που κατάφερε είναι να διπλασιάσει τη δύναμή της», σημειώνει η Ροέμελε. Αυτό θα αποτυπωθεί στις περιφερειακές εκλογές που θα διεξαχθούν στα κρατίδια της Θουριγγίας και του Βραδεμβούργου την επόμενη χρονιά.
To CDU του Μερτς σύρθηκε στην πολιτική ατζέντα που επέβαλλε στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό το ακροδεξιό AfD, το οποίο ενισχύεται και από την εικόνα παράλυσης που έδωσε το προηγούμενο διάστημα ο τρικομματικός, κυβερνητικός συνασπισμός του Ολαφ Σολτς.
Η κρίση προϋπολογισμού που βίωσε η Γερμανία τις περασμένες εβδομάδες, άνοιξε στην ουσία και έναν μακρύ προεκλογικό αγώνα για τις παγγερμανικές εκλογές του 2025, εκτιμά η πολιτειολόγος Ροέμελε.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μία δραματική υποχώρηση των ποσοστών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος SPD και του καγκελάριου Ολαφ Σολτς. Ακόμα χειρότερη είναι η δημοσκοπική εικόνα για τον κυβερνητικό εταίρο του Σολτς, τους κεντρώους Φιλελεύθερους FDP, του υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, που επέστρεψαν ξανά στο 5%, όριο της κοινοβουλευτικής επιβίωσης.
