Ο Κυριάκος ήταν εκεί, αλλά και ο Σαμαράς ήταν επίσης εκεί. Στη Βουλή. Κατά την ψήφιση της ρύθμισης για την απασχόληση των ξένων που βρίσκονται παράτυπα και παράνομα στην Ελλάδα. Ψήφισε «ναι» ο Κυριάκος, ψήφισε «όχι» ο Σαμαράς. Αλλοι έξι βουλευτές (οι Αθανασίου, Πλεύρης, Καραγκούνης, Κατσανιώτης, Χρυσομάλλης, Σιμόπουλος), αν αυτό λέει κάτι, είχαν επιφυλάξεις με τη ρύθμιση του Δ. Καιρίδη. Οι «έξι» συν ο Σαμαράς, μας κάνουν επτά. Αλλά κανένα θέμα. Διότι 158 μείον 7 μας κάνει 151, και άρα είμαστε εντάξει. Εστω κι έτσι, δεν μας κουνάει τίποτε. Αν όμως οι έξι ήταν λέμε τώρα, οκτώ, συν ο Σαμαράς, θα μας έκαναν 9, οπότε εκεί θα είχαμε σοβαρό ζήτημα. Διότι 158 μείον 9, θα μας έκανε 149. Αρα; Το αφήνω καλύτερα.

Οι «επτά» λοιπόν δεν δημιουργούν – επί του παρόντος – ζήτημα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός. Ούτε να σχηματίσει κανένα ροζ συννεφάκι, και να καθίσει πάνω του, επειδή οι «έξι» από τους «επτά» ψήφισαν υπέρ της ρύθμισης. Κι επειδή σε αυτά τα θέματα, μεγάλο ρόλο παίζει το πώς συμπεριφέρεται κανείς σε ανθρώπους που ο καθένας χωριστά έχει πικρίες και απογοητεύσεις, και όλοι μαζί είναι απογοητευμένοι και πικραμένοι, πρόεδρε Κυριάκο πάρ’ το αλλιώς…

Κυριάκος Vs Σαμαρά

Επανέρχομαι στα αρχικά. Κυριάκος versus Σαμαρά. Κανείς δεν μετακινήθηκε από τη θέση του. Που σημαίνει ότι αυτή η κόντρα που έρχεται από μακριά, θα πάει επίσης μακριά. Δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ. Αν κάποιος εκ των δύο ήθελε να τη σταματήσει, θα έκανε το αυτονόητο. Θα προσπαθούσε. Εδώ δεν έγινε η παραμικρή προσπάθεια. Ο Σαμαράς, που όλοι είχαν τη βεβαιότητα ότι δεν θα προσερχόταν στη Βουλή, ότι θα απείχε της ψηφοφορίας, τελικά όχι μόνο πήγε, αλλά δήλωσε και την ηχηρή αντίδρασή του, κι ας μην έχει δίκιο, κι ας τον διαβεβαιώνουν όλοι ότι οι διατάξεις της ρύθμισης, για καλό είναι. Είπε όχι, και το τήρησε, κι αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί. Διότι μπορούσε να επιλέξει την εύκολη λύση της αποχής, και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Αύριο, μεθαύριο, θα είχαν ξεχαστεί όλα. Ουδείς θα ασχολιόταν με το θέμα.

Και ιδιαίτερα με το αν και τι τροφοδοτεί αυτή την ιδιαίτερη διαμάχη, επί ενός θέματος, το οποίο ο ένας, ο Κυριάκος, θεωρεί ότι πρόκειται περί όνου σκιάς, όπως έλεγαν παλιά οι δημοσιογράφοι προκειμένου να περιγράψουν κάτι το εξαιρετικά ευτελές, κι ο άλλος, ο πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς το θωρεί σοβαρό, διότι όπως πιστεύει ακουμπάει τον πυρήνα της ιδεολογίας του.

Αυτό το έργο, θα έχει συνέχειες, να μου το θυμάστε…

Βουλευτές στα σκοτάδια

Ακούω διάφορα στελέχη προσκείμενα στον πρόεδρο Κυριάκο, ότι «ο Σαμαράς, δεν έχει καταλάβει την ουσία της ρύθμισης». Υποστηρίζουν δηλαδή ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν είχε αντιληφθεί σωστά τι ακριβώς επιχειρεί να λύσει η κυβερνητική ρύθμιση για τους παράνομους μετανάστες που εργάζονται στην Ελλάδα, και νομίζει ότι αυτοί εκτός από χαρτιά για τη διαμονή τους, θα πάρουν και υπηκοότητα, θα «ελληνοποιηθούν» δηλαδή.

Σε έναν που μου αναμάσησε τη σχετική καραμέλα χθες το πρωί, σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, δεν άντεξα και του το είπα (ή του την είπα): «Αν δεν κατάλαβε σωστά τι πάτε να κάνετε ένας πρώην πρωθυπουργός, σημαίνει ότι υπάρχει έλλειμμα και μάλιστα σοβαρό, ενημέρωσης της κοινοβουλευτικής σας ομάδας. Νομίζω ότι με αυτό πρέπει να ασχοληθείτε περισσότερο».

Λίγο αργότερα, πληροφορήθηκα ότι ο Μπάμπης Αθανασίου μίλησε στη Βουλή, επ’ αυτού. Επισήμανε το έλλειμμα ενημέρωσης, και έμμεσα την απαξίωση των βουλευτών, που δεν ενημερώνονται. Νωρίτερα βουλευτής Μεσσηνίας ονόματι Μιλτιάδης Χρυσομάλλης, με είχε επίσης επιβεβαιώσει απόλυτα. Ο κ. Χρυσομάλλης που ανήκει στο «κλίμα» Σαμαρά δήλωσε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

«Προσωπικά πιστεύω ότι ούτε λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα και λάθος μήνυμα δίνει. Ελπίζω να μην ξανασυζητάμε για προβλήματα που θα έχει δημιουργήσει. Θα ήθελα και εγώ όπως και πολλοί συνάδελφοι να έχουν δοθεί περισσότερες εξηγήσεις στην Επιτροπή».

Τι είπε λοιπόν ο άνθρωπος με έμμεσο τρόπο; Οτι τους άφησαν στα σκοτάδια. Και δεν το κάνουν τώρα, το κάνουν συνεχώς. Υπάρχει μια κυβέρνηση 63 υπουργών και κάπου 120 βουλευτές, που καλούνται απλώς να ψηφίσουν ό,τι φέρνουν οι άλλοι, οι υπουργοί, στη Βουλή. Τους αρέσει (των βουλευτών) αυτή η συμπεριφορά; Οχι δεν τους αρέσει…

Και το δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία…

Νομοθετούν όπως θέλουν

Περίπτωση δεύτερη, αντίστοιχης λειτουργίας της κυβέρνησης, αυτή τη φορά, με θύμα τον νέο δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα. Τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, καθιστά κρατική την εταιρεία «Ανάπλαση ΑΕ» που έως τώρα ανήκε στον Δήμο της Αθήνας, και ήταν υπεύθυνη για μερικά φάουλ που ζήσαμε όλοι στην πόλη (από την ανάπλαση της Πανεπιστημίου, μεγάλος περίπατος και άλλες βλακείες, μέχρι τη Βασιλίσσης Ολγας κ.λπ.). Η κυβέρνηση αποφάσισε να αλλάξει τη δομή και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε όλη την Ελλάδα, καθώς υπάρχει σειρά ανάλογων αιτημάτων από διάφορες πόλεις της χώρας. Απόφαση κατά βάση σωστή. Αλλά γιατί λήφθηκε εν κλειστώ και παραβύστω; Ουδείς γνωρίζει.

Ή μάλλον όχι. Απουσία αντιπολίτευσης, νομοθετούν για την πάρτη τους, όπως θέλουν, και όπως το 41% τους επιτρέπει.

«Η κυβέρνηση εκδικείται»

Εξού και ανέβηκε στα κεραμίδια χθες ο Χάρης Δούκας, καταγγέλλοντας ότι η αλλαγή της δομής και του εύρους των δραστηριοτήτων της «Ανάπλασης» έγινε επί σκοπώ. Ιδού γιατί, με τα δικά του λόγια:

«Πρόκειται για μια καθεστωτική αντιμετώπιση της πρωτεύουσας της χώρας που δεν πρέπει να περάσει. Πρόκειται για μια άκρως καθεστωτική αντίληψη που δεν διστάζει να εκδικηθεί τους πολίτες της Αθήνας γιατί δεν εξέλεξαν τον εκλεκτό της κυβέρνησης. Είναι προφανές επίσης πως με την απόφαση αυτή επιχειρείται να ματαιωθεί ο οικονομικός και διαχειριστικός έλεγχος που η νέα δημοτική Αρχή προτίθεται να διενεργήσει στην εταιρεία αυτή και στα πεπραγμένα της».

Θα είχε συμβεί αυτό, αν κατά την προ δύο μηνών συνάντησή τους, αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές ο Πρωθυπουργός Κυριάκος του έλεγε του Δούκα «ξέρετε κύριε Δούκα μου, επειδή συσσωρεύονται αιτήματα και από άλλους δήμους να ιδρύσουν κι αυτοί από μια “Ανάπλαση ΑΕ”, σκεφτόμαστε να την πάρουμε από τον Δήμο Αθηναίων, να την κάνουμε κρατική εταιρεία και να επεκτείνουμε τις δραστηριότητές της σε όλη την Επικράτεια»; Θα έλεγε μήπως «όχι» ο Δούκας; Δύσκολο. Αλλά όταν λειτουργείς ως κυβέρνηση με το «δεν σας βλέπω» όλους εσάς τους υπόλοιπους, αυτά συμβαίνουν…

Γαλάζιοι «νατσιοί»…

Τελικά από αλλού το περιμέναμε, από αλλού μας ήρθε. Η κυβέρνηση έχει και καλλιτεχνική άποψη. Μάλιστα. Διαθέτει κριτική σκέψη, και μια ιδιαίτερη έφεση στην κριτική των εικαστικών τεχνών. Είναι το μόνο που μπόρεσα να σκεφτώ, πληροφορούμενος αργά το βράδυ της Δευτέρας, ότι με εντολή του υπουργείου των Εξωτερικών, το έργο της Γεωργίας Λαλέ με τη ροζ σημαία-διαμαρτυρία για τις γυναικοκτονίες και την κακοποίηση των γυναικών στην Ελλάδα, που συμπεριλαμβάνεται σε έκθεση της εικαστικού που φιλοξενείται στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, θα απομακρυνθεί από την έκθεση. Ενθυμείσθε ασφαλώς ότι το θέμα ανέδειξε… εμπνευσμένη ομιλία του θεοσεβούς κυρίου Νατσιού στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, και η άμεση αντίδραση της κυβέρνησης, απλώς καταδεικνύει τη φοβικότητα με την οποία αντιμετωπίζει οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ότι ενοχλεί το τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια».

Εντάξει όλα λοιπόν, το έργο θα απομακρυνθεί από την έκθεση της κυρίας Λαλέ, άρα για μια ακόμη φορά, οι «υγιείς δυνάμεις» του Εθνους μας προστάτευσαν την τιμήν και την υπόληψη της χώρας. Αν πάντως έκαναν και πιο σημαντικά πράγματα και προστάτευαν επαρκώς και το πραγματικό θέμα του έργου, τις κακοποιημένες γυναίκες, θα ήταν ακόμη καλύτερα. Και πιο ουσιαστικό. Αλλά για την κυβέρνηση σημασία έχει να μην ενοχληθεί η αισθητική του κυρίου Νατσιού και όσων «νατσιών» κρύβει στο εσωτερικό της η ΝουΔου…