Οι ερευνητές ζητούν από το μηχάνημα να παρασκευάσει ασπιρίνη.
Μέσα σε λίγα λεπτά, η τεχνητή νοημοσύνη έχει βρει τις κατάλληλες χημικές αντιδράσεις στο Διαδίκτυο και δίνει εντολή στα ρομπότ του εργαστηρίου να συνθέσουν το μόριο.
Η τεχνολογία του ChatGPT αξιοποιήθηκε στην ανάπτυξη ενός ρομποτικού χημικού που σχεδιάζει αντιδράσεις, χειρίζεται εργαστηριακό εξοπλισμό και ελέγχει τα αποτελέσματα.
Το σύστημα Coscientist, ή «Συνεπιστήμονας», παρουσιάζεται στο περιοδικό Nature με την προοπτική να επιταχύνει την έρευνα στη χημεία και τη φαρμακευτική.
«Είναι η πρώτη φορά που μια μη οργανική νοημοσύνη προγραμμάτισε, σχεδίασε και εκτέλεσε μια περίπλοκη χημική αντίδραση» καμαρώνει σε δελτίο Τύπου ο Γκέιμπ Γκόουμς του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon στην Πενσιλβάνια, επικεφαλής της μελέτης.
Το Coscientist βασίζεται στην τεχνολογία των «μεγάλων γλωσσικών μοντέλων», ή LLM, αλγορίθμους που εκπαιδεύονται με μεγάλους όγκους κειμένου ή άλλων δεδομένων για να δίνουν απαντήσεις σε ερωτήματα και να παράγουν νέο περιεχόμενο, από κείμενα και εικόνες μέχρι μουσική ή κώδικα υπολογιστή.
Το εργαστήριο όπου πραγματοποιήθηκαν τα πειράματα βασίζεται σε αυτοματοποιημένο εξοπλισμό (Carnegie Mellon University)
Το σύστημα χρησιμοποιεί διάφορα LLM, ανά Technology Innovation Institute μεσά τους το Claude της αμερικανικής Anthropic, το Falcon-40B-Instruct και το CGPT-4 της αμερικανικής OpenAI, τελευταία έκδοση του μοντέλου στο οποίο βασίζεται το ChatGPΤ.
Σε πρώτη φάση, η τεχνητή νοημοσύνη έμαθε να χειρίζεται τον ρομποτικό εξοπλισμό που χρησιμοποιούν σήμερα πολλά εργαστήρια. Κατεβάζοντας εγχειρίδια χρήσης από το Διαδίκτυο, έμαθε να δουλεύει με πιπέτες, φασματόμετρα και άλλα όργανα.
Ήταν τότε έτοιμο να αρχίσει τα πειράματα για να συνθέσει ενώσεις που του ζητούσαν οι ερευνητές. Το σύστημα αντλούσε πληροφορίες από τη Wikipedia, βάσεις δεδομένων και άλλες πηγές για να επιλέξει και να εκτελέσει τις κατάλληλες αντιδράσεις. Βεβαιωνόταν στο τέλος ότι το τελικό προϊόν της αντίδρασης ήταν το σωστό.
Μεταξύ άλλων, το σύστημα συνέθεσε με επιτυχία ενώσεις όπως η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη και απέδειξε ότι γνωρίζει τις σύνθετες αντιδράσεις «Σουζούκι-Μιγιάρα», η οποία δίνει δεσμούς ανάμεσα σε άτομα άνθρακα και είναι σημαντική στη φαρμακευτική έρευνα.
Η ομάδα του Carnegie-Mellon είναι μια από τις πολλές σε όλο τον κόσμο που πειραματίζεται με την αξιοποίηση της ΑΙ για την επιτάχυνση της εργαστηριακής έρευνας και τη διασταύρωση ερευνητικών αποτελεσμάτων.
Ο Γκόουμς πάντως αναγνωρίζει ότι ίσως υπάρχουν και κίνδυνοι που μένει να εξεταστούν, όπως ο κίνδυνος να πέσει η τεχνολογία σε λάθος χέρια.
Γι’ αυτό και ο κώδικας στον οποίο βασίζεται το Coscientist δεν έχει δημοσιοποιηθεί.
