Η Νέα Ιωνία Αττικής των 67.000 κατοίκων, με τρεις σταθμούς ηλεκτρικούς σιδηροδρόμου, αρκετές λεωφορειακές γραμμές αλλά και δημοτική συγκοινωνία, θα περίμενε κανείς να είναι ο «παράδεισος» της μετακίνησης πεζή ή με ποδήλατο. Θα περίμενε να βλέπει κανείς εκεί άνετα πεζοδρόμια, εκτεταμένες πεζοδρομήσεις και ως εκ τούτου ελάχιστα αυτοκίνητα.
Η προσφυγούπολη έχει ένα δυνατό και ζηλευτό εμπορικό Κέντρο με μαγαζιά κάθε είδους δεξιά και αριστερά της Λεωφόρου Ηρακλείου. Αλλά όταν αυτά είναι ανοιχτά στη λεωφόρο επικρατεί ένα χάος αυτοκινήτων. Παρκαρισμένα και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα σχεδόν έξω από κάθε κατάστημα. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο κάθε μαγαζάτορας σταθμεύει απ’ έξω το ι.χ. του και ο επισκέπτης το διπλοπαρκάρει δίπλα.
Όσο για τους πεζούς, στριμώχνονται στα στενά πεζοδρόμια της Λεωφόρου Ηρακλείου. Ε, μα πώς αλλιώς θα μπορούσαν να παρκάρουν και να διπλοπαρκάρουν φαρδιά πλατιά επισκέπτες και μαγαζάτορες έξω από τα καταστήματα; Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για την ταλαιπωρία των πολιτών με αναπηρία ή των γονέων που μεταφέρουν παιδικά καρότσια.
Παρόμοιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και όσοι χρησιμοποιούν λεωφορείο και περιμένουν στις στάσεις. Για να επιβιβαστούν ή να αποβιβαστούν θα πρέπει να κάνουν πρώτα ένα σλάλομ ανάμεσα στα παρκαρισμένα οχήματα. Και βέβαια τα λεωφορεία… αγκομαχούν στην προσπάθειά τους να κινηθούν δίπλα στα παρκαρισμένα και τα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα.
Κορναρίσματα, μαρσαρίσματα, εκνευρισμός οδηγών, ενίοτε και τροχαία ατυχήματα. Χάος.
Μόνο που δεν είμαστε ούτε στο 1980, ούτε στο 1990 ούτε στο 2000, ούτε στο 2010. Σε όλες τις πόλεις του κόσμου Δήμοι και Πολιτεία περιορίζουν δραστικά – εδώ και χρόνια μάλιστα – τη χρήση του ι.χ. αυτοκινήτου και τις μετακινήσεις με αυτό. Και το κάνουν ειδικά στο Κέντρο των πόλεων με εκτεταμένες αναπλάσεις, με υποδομές για τους πεζούς, με έργα για το ποδήλατο. Προχωρούν σ΄ αυτές τις παρεμβάσεις διότι είμαστε στην εποχή που το περιβάλλον έχει ηχήσει αλλεπάλληλα καμπανάκια κινδύνου. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ.
Αντ’ αυτού στη Ν. Ιωνία και σε δεκάδες άλλες ελληνικές πόλεις σαν τη Ν. Ιωνία, επιμένουμε παλιακά, αντιπεριβαλλοντικά, αντικοινωνικά. Τι κι αν έχουμε τρεις σταθμούς σιδηροδρόμου μα και λεωφορεία; Πάμε στο μαγαζί με το αυτοκίνητο, για καφέ με το αυτοκίνητο, στη δημόσια υπηρεσία με το αυτοκίνητο. Παρκάρουμε, σχεδόν κυριολεκτικά, όπου να ‘ναι χωρίς καμία συνέπεια.