Ένας Αμερικανός με διπλή υπηκοότητα, ο οποίος ήταν ανάμεσα στους περίπου 240 ομήρους που πήρε η Χαμάς στη διάρκεια της επίθεσής της στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, πέθανε σε αιχμαλωσία στη Λωρίδα της Γάζας, όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή μια ομάδα που εκπροσωπεί τις οικογένειες των ομήρων.
Ο Γκάντ Χαγκάι, 73 ετών, είχε επίσης την ισραηλινή υπηκοότητα, ανέφερε το Φόρουμ Οικογενειών Ομήρων και Αγνοουμένων. Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του, όμηρος της Χαμάς παραμένει η σύζυγός του, Τζούντι.
Αντλώντας στοιχεία από διάφορες πηγές πληροφοριών, μια επιτροπή που έχει διοριστεί από την ισραηλινή κυβέρνηση ανακηρύσσει ορισμένους ομήρους νεκρούς ερήμην.
Η Χαμάς δεν επιβεβαιώνει γενικά αυτούς τους απολογισμούς, αλλά έχει προειδοποιήσει πως «ο χρόνος τελειώνει» για τους ομήρους, καθώς ο πόλεμος των Παλαιστίνιων μαχητών με το Ισραήλ πλησιάζει στην 12η εβδομάδα του.
Σύμφωνα με επίσημο ισραηλινό απολογισμό, 129 άνθρωποι εξακολουθούν να κρατούνται στη Γάζα, μετά τον επαναπατρισμό των υπολοίπων στη διάρκεια της εκεχειρίας που συμφωνήθηκε τον Νοέμβριο ή την ανάκτησή τους κατά τη διάρκεια στρατιωτικής επίθεσης. Από εκείνους που εξακολουθούν να βρίσκονται στη Γάζα, 22 είναι νεκροί, λέει η ισραηλινή κυβέρνηση.
Το Φόρουμ Οικογενειών Ομήρων και Αγνοουμένων ανέφερε ότι πέντε έως δέκα όμηροι έχουν αμερικανική υπηκοότητα. Η πρεσβεία των ΗΠΑ δεν έχει σχολιάσει μέχρι στιγμής.
Η ανακοίνωση της οικογένειας του 73χρονου
Μας γεμίζει μεγάλη θλίψη η δολοφονία του Γκαντ Χαγκάι, ενός Αμερικανοϊσραηλινού πολίτη. Ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών, παππούς επτά παιδιών και μέλος του αγαπημένου του κιμπούτς – του Κιμπούτς Νιρ Οζ.
Θα τον θυμόμαστε ως έναν προικισμένο άνθρωπο, με κοφτερό μυαλό και αγάπη για τα πνευστά όργανα – τα οποία έπαιζε από μικρό παιδί. Ήταν ταλαντούχος σεφ και μαζί με τη σύζυγό του, Τζούντι, ζούσε έναν υγιή, δραστήριο τρόπο ζωής.
Θρηνούμε για την απώλεια του πατέρα και παππού μας και συνεχίζουμε να ελπίζουμε και να προσευχόμαστε ότι το σώμα του θα μας επιστραφεί και ότι η Τζούντι είναι ακόμα ζωντανή και θα ξαναβρεθούμε σύντομα.
Συνεχίζουμε να παροτρύνουμε τους ηγέτες μας να κάνουν ό,τι μπορούν για να φέρουν τους γονείς μας στο σπίτι μας. Αυτή η τελευταία είδηση του θανάτου του Γκαντ επιβεβαιώνει μόνο τον επείγοντα χαρακτήρα με τον οποίο πρέπει να φέρουμε όλους τους ομήρους στην πατρίδα.