«Δεν υπάρχει πια ζωή στη Γάζα» – Κομμένη στα δύο

Ο πόλεμος που εξαπέλυσε το Ισραήλ στη Γάζα μετά την αιματηρή, άνευ προηγουμένου επίθεση της Χαμάς στα εδάφη του στις 7 Οκτωβρίου συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Οι χερσαίες και εναέριες επιθέσεις του ισραηλινού στρατού πλέον δεν περιορίζονται στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας, με τους νεκρούς στη Γάζα να έχουν ξεπεράσει τους 20.000 σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του παλαιστινιακού θυλάκου που κυβερνάται από τη Χαμάς.

«Δεν υπάρχει πια ζωή στη Γάζα, δεν αναγνωρίζεις τους δρόμους» λέει στα «ΝΕΑ», σε άπταιστα ελληνικά, ο Ράμι Σάαμπα, ένας 48χρονος ελληνορθόδοξος κάτοικος της Γάζας, που ζει υπό καθεστώς πολιορκίας στο κτίριο της (καθολικής) Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων (ΧΑΝ ή YMCA) στο κέντρο της πόλης της Γάζας, κοντά, μεταξύ άλλων, και στο νοσοκομείο Αλ Σίφα. «Το σπίτι μου έχει χτυπηθεί. Ημουν στο μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου, αλλά αφού καταστράφηκε μέρος του σε βομβιστική επίθεση του Ισραήλ στα τέλη Οκτωβρίου και τραυματίστηκαν περίπου 80 άτομα, έχουμε βρει καταφύγιο στο κτίριο της YMCA. Είμαστε εδώ περίπου 300 χριστιανοί της Γάζας, εκ των οποίων 50-70 ελληνορθόδοξοι» σημειώνει.

Οπως εξηγεί, στη Γάζα ζουν συνολικά περίπου 900 χριστιανοί, με τους περισσότερους να είναι ελληνορθόδοξοι. «Οι χριστιανοί δεν πολεμάμε, ούτε και ανήκουμε στις οργανώσεις εδώ, όπως η Χαμάς και η ισλαμική Τζιχάντ. Θέλουμε ειρήνη. Οι περισσότεροι χριστιανοί θα φύγουν μόλις μπορέσουν. Πέντε οικογένειες έχουν ήδη φύγει για Αυστραλία, άλλοι έχουν κάνει τα χαρτιά τους και θα φύγουν μετά».

Οσο για τον ίδιο; Θέλει να έρθει στην Ελλάδα μόλις τελειώσει ο πόλεμος – αν και εφόσον ζει, όπως τονίζει. Ο Ράμι Σάαμπα έχει γεννηθεί στη Γάζα και ζούσε εκεί μέχρι τα 18 του, όταν και ήρθε στη χώρα μας για να σπουδάσει στο Οικονομικό της Νομικής Σχολής της Αθήνας. «Θέλω να φύγω από τη Γάζα από την πρώτη ημέρα του πολέμου, αλλά δεν έχω μπορέσει γιατί δεν έχω άλλη υπηκοότητα. Μόλις τελειώσει ο πόλεμος, αν πάνε όλα καλά και ζω, θέλω να έρθω στην Ελλάδα» προσθέτει.

Σε ό,τι αφορά τη σχέση των Παλαιστινίων της Γάζας με τη Χαμάς, ο 48χρονος είναι σαφής: «Κανείς πια δεν θέλει τη Χαμάς στη Γάζα». Ο άμαχος πληθυσμός της Λωρίδας, ωστόσο, δεν είναι ασφαλής. Οι βολές του ισραηλινού πυροβολικού συνεχίζονται, ενώ τα τεθωρακισμένα προωθούνται όλο και βαθύτερα. Ενδεικτικό είναι ότι στα 20 λεπτά που διήρκεσε η τηλεφωνική συνομιλία με τον Ραμί Σάαμπα (σ.σ. στις 6 Δεκεμβρίου) ακούστηκαν τουλάχιστον τρία χτυπήματα από οβίδες.

«Ο στρατός είναι πλέον έξω από την πόρτα της οργάνωσης (σ.σ. της YMCA)» είπε ο ίδιος σε επόμενη συνομιλία με «ΤΑ ΝΕΑ» την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου. «Εδώ και τρεις ημέρες είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, χτυπάνε παντού. Αν ζούμε σήμερα, μπορεί να μη ζούμε αύριο: Πλέον δεν έχουμε ούτε νερό να πιούμε ούτε φαγητό να φάμε». Αυτή ήταν η κραυγή αγωνίας του την ίδια ημέρα.

Οπως εξηγεί, οι πιο δύσκολες ώρες είναι τη νύχτα καθώς τα χτυπήματα του ισραηλινού στρατού πληθαίνουν μετά τη δύση του ηλίου. «Οταν δεχόμαστε πλήγματα, κατεβαίνουμε στα υπόγεια» περιγράφει, ξεκαθαρίζοντας ότι μιλάει για απλά υπόγεια, όχι το περιβόητο υπόγειο δίκτυο σηράγγων της Χαμάς – την ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνει. «Πεθαίνει πολύς κόσμος κάθε μέρα, περίπου 300 άτομα σήμερα. Εδώ που βρίσκομαι εγώ έχει πεθάνει ένα άτομο».

«Θα φτάσουμε στους 50.000-60.000 νεκρούς»

Παραδομένοι από ελπίδα, οι άμαχοι της Γάζας περιμένουν πλέον να τελειώσει ο πόλεμος και εύχονται μόνο να είναι ζωντανοί. «Ελπίζουμε απλά να περνούν οι ημέρες και να έρθει η ειρήνη» παραδέχεται και προβλέπει πως η σύρραξη πρόκειται να διαρκέσει ακόμα κάποιες εβδομάδες. «Οι Ισραηλινοί θέλουν να πάρουν όλη τη Γάζα στα χέρια τους και θα συνεχίσουν μέχρι να παραδοθεί η Χαμάς». Μάλιστα, εκτιμά ότι «θα φτάσουμε στους 50.000-60.000 νεκρούς», καθώς υπάρχουν ερείπια κτιρίων που δεν έχει καταστεί δυνατό να ερευνηθούν ακόμα.

Σε ό,τι αφορά τους ομήρους που απήχθησαν από τα εδάφη Ισραήλ και κρατούνται από τη Χαμάς, ο Ραμί Σάαμπα λέει πως ο ισραηλινός στρατός δεν πρόκειται να τους βρει. «Οσο κι αν ψάξουν, δεν πιστεύω ότι θα καταφέρουν να τους βρουν. Θεωρώ πως τους έχουν κρυμμένους σε τούνελ κάτω από ισραηλινό έδαφος» αναφέρει χαρακτηριστικά. Πάντως, κατά τον ίδιο, αργά η γρήγορα η Χαμάς θα παραδοθεί.

«Η Γάζα δεν είναι πια όπως την ξέραμε και ούτε θα είναι στο μέλλον» λέει με πικρία ο 48χρονος. Για το μέλλον της Γάζας εναποθέτει τις ελπίδες του στην επιστροφή της Παλαιστινιακής Αρχής στη Λωρίδα, από όπου εκδιώχθηκε μετά τον εμφύλιο Χαμάς – Φατάχ το 2007. «Νομίζω πως το καλύτερο θα ήταν να επανέλθει η παλιά κυβέρνηση της Φατάχ – τα πηγαίνουν καλά με τους Αμερικανούς και επικοινωνούν και με το Ισραήλ».

Για τον ίδιο, πάντως, η Γάζα δεν είναι πλέον το σπίτι του. Δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την παλιά του ζωή, με τις δυσκολίες αλλά και με τα καλά που αυτή είχε. «Το μόνο που με ηρεμεί σε αυτή την κατάσταση είναι ότι τα παιδιά μου είναι στην Κύπρο και ασφαλή» καταλήγει με ανακούφιση.

«Πρέπει να συγχωρέσουμε και να προχωρήσουμε»

Πέρα από τον φράχτη, στη μεριά του Ισραήλ, από τις 7 Οκτωβρίου δεν υπάρχει εφησυχασμός. Την ώρα που οι μονάδες των IDF επελαύνουν στη Γάζα, οι κάτοικοι των κιμπουτζίμ και των πόλεων που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με τον παλαιστινιακό θύλακο εξακολουθούν να ζουν με τον διαρκή φόβο μιας νέας επίθεσης, καθώς ανώτατα στελέχη της Χαμάς εξαγγέλλουν πως η οργάνωση είναι έτοιμη να εξαπολύσει επιδρομές, παρόμοιες με εκείνη του Μαύρου Σαββάτου. Ταυτόχρονα, από τη Γάζα εκτοξεύονται καθημερινά ρουκέτες, αν και πολύ σπάνια φτάνουν στο ισραηλινό έδαφος, χάρη στην προστασία που παρέχει ο Σιδηρούς Θόλος, το ανεπτυγμένο σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ.

Οι οικογένειες των τουλάχιστον 134 ομήρων που βρίσκονται ακόμα στα χέρια των απαγωγέων τους παλεύουν καθημερινά με τους δαίμονές τους, αγνοώντας την κατάσταση της υγείας των αγαπημένων τους προσώπων – ακόμα και αν παραμένουν ζωντανοί. Με στόχο να ενώσει τις φωνές των οικογενειών των απαχθέντων και να ζητήσει εμφατικά και σε παγκόσμιο επίπεδο την άμεση απελευθέρωσή τους, δημιουργήθηκε η πρωτοβουλία «Bring Them Home Now».

Χάρη και στις δικές τις προσπάθειες, 114 όμηροι έχουν ήδη επιστρέψει στα σπίτια τους. «Νιώθουμε ότι χάρη στην προσωπική εμπλοκή των οικογενειών των ομήρων, η καμπάνια μας έχει κάνει μεγάλη διαφορά» σημειώνει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο Νάνταβ Ταμίρ, έμπειρος ισραηλινός διπλωμάτης και μέλος της διπλωματικής ομάδας τού «Bring Them Home Now».

Ο Γιεχούντα Μπεϊνίν, 70χρονος Αμερικανοϊσραηλινός που ζει στο κιμπούτζ Σομράτ (σ.σ.: στο οποίο δεν επιτέθηκε η Χαμάς), έζησε ένα άνευ προηγουμένου δράμα για σχεδόν δύο μήνες. Η κόρη του, η 49χρονη Λιάτ Μπεϊνίν-Ατζιλί, ήταν ανάμεσα στους ομήρους που απήγαγε η τρομοκρατική οργάνωση από το κιμπούτζ Νιρ Οζ στις 7 Οκτωβρίου. Ο δε σύζυγός της, Αβίβ, βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη μεταφορά του προς τη Γάζα από τους απαγωγείς.

«Περίπου 14 ώρες μετά την απελευθέρωσή της Λιάτ στις 29 Νοεμβρίου, οι Αρχές επιβεβαίωσαν πως ο Αβίβ ήταν και επίσημα νεκρός, με βάση στοιχεία και υλικό που βρέθηκαν στη Γάζα. Το πτώμα του, όμως, δεν έχει βρεθεί ως τώρα» λέει ο πεθερός του. Οπως σημειώνει, η κόρη του είναι σχετικά καλά στην υγεία της, αλλά δεν επιθυμεί για την ώρα να μιλήσει ανοιχτά για την εμπειρία της στα χέρια των απαγωγέων.

Ο 70χρονος δεν φοβάται να πει πως θεωρεί τον ισραηλινό στρατό υπεύθυνο για την τραγωδία που έζησε ο ίδιος και ζουν ακόμη πολλοί συμπολίτες του. «Οταν μπήκαν οι 200 κομάντο της Χαμάς στο κιμπούτζ Νιρ Οζ, δεν υπήρχε στρατός. Οι τρομοκράτες έκαναν ανενόχλητοι ό,τι ήθελαν εκείνη την ημέρα. Σκοτώθηκαν 45 άτομα και 60 απήχθησαν από το Νιρ Οζ. Η ισραηλινή κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να σπαταλάει χρόνο και να τελειώνει με αυτή τη διαδικασία. Πρέπει πρώτη έγνοια να είναι η απελευθέρωση των υπόλοιπων ομήρων».

«Δεν υπάρχει εναλλακτική»

Σε ερώτηση για το πώς νιώθει ο ίδιος σχετικά με τον πόλεμο που διεξάγεται στη Γάζα, ο Γιεχούντα Μπεϊνίν απαντά με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία: «Δεν υπάρχει εναλλακτική, πρέπει να συγχωρέσουμε και να προχωρήσουμε – όπως έκαναν π.χ. οι Σύμμαχοι στη Γερμανία μετά τον Πόλεμο. Μπορεί να πετύχει. Σήμερα η Γερμανία βρίσκεται σε συμφωνία με τις χώρες που ήταν εχθροί της στον Β’ ΠΠ». Τονίζει, πάντως, ότι «η Χαμάς δεν είναι κομμάτι της λύσης» επισημαίνοντας πως «υπάρχουν τρελοί και από τις δύο πλευρές – για παράδειγμα οι ακροδεξιοί υπουργοί του Ισραήλ, Μπεζαλέλ Σμότριτς και Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, δεν έχουν πολλές διαφορές από τη Χαμάς».

«Πρέπει τα θρησκευτικά θέματα να μπουν στην άκρη για να βρεθεί μια λύση, στη βάση των όσων λένε οι ΗΠΑ και ο πρόεδρος Μπάιντεν» προτρέπει και συνεχίζει: «Οι ΗΠΑ θα πρέπει να εξαναγκάσουν τα διάφορα μέρη να προσέλθουν στο τραπέζι των συνομιλιών, να κλείσουν την πόρτα και να πετάξουν το κλειδί». Μάλιστα, θέλει να κάνει ό,τι μπορεί για να μπορέσει να υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή. «Δεν σκοπεύω να αφήσω το Ισραήλ» λέει και σημειώνει ότι «πολλοί Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι παλεύουν για την ειρήνη και τη συνεργασία, όμως δεν μπαίνουν στους τίτλους των εφημερίδων».

Ο ίδιος εκφράζει μια κάποια αισιοδοξία, άλλωστε, για το διαφαινόμενο τέλος του Μπενιαμίν Νετανιάχου μετά τη λήξη του πολέμου. «Αυτή τη φορά, ο Μπίμπι τελείωσε» εκτιμά, λέγοντας πως «έχει φέρει ανεπανόρθωτες καταστροφές».

Παρόμοια είναι τα συναισθήματα πολλών εκ των συγγενών των απαχθέντων από τη Χαμάς. Σε ανακοίνωσή τους στις 13 Δεκεμβρίου, οι οικογένειες των ομήρων εκφράζουν το σοκ τους για την άρνηση του επικεφαλής της Μοσάντ, της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών, να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των υπόλοιπων και δηλώνουν απαυδισμένοι με την «αδιαφορία» της κυβέρνησης Νετανιάχου. Κι αυτό, ενώ την ίδια ημέρα επιβεβαιώθηκε η δολοφονία ενός ακόμα ομήρου από τη Χαμάς, του 41χρονου Ταλ Χαϊμί από το κιμπούτζ Νιρ Γιτζάκ.

Εν τω μεταξύ, οι απελευθερωμένοι όμηροι, που προς ώρας αποφεύγουν να μιλήσουν δημοσίως, έχουν κάνει λόγο στις σύντομες παρεμβάσεις τους για κακοποιητική μεταχείριση από τους απαγωγείς τους, συμπεριλαμβανόμενης της άσκησης σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας. «Η κόρη μου και οι υπόλοιποι όμηροι ξεμένουν από χρόνο» δήλωσε ο Ελί Αλμπάγκ, 64 ετών, πατέρας της 18χρονης Λίρι που βρίσκεται ακόμα στα χέρια των τρομοκρατών της Χαμάς.