Στον απόηχο μιας διαφοροποίησης που εξελίσσεται σε γαλάζιο γρίφο, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να εκπέμψει νέο μήνυμα ότι παραμένει σε κίνηση, με την παρουσία του στην ορκωμοσία του νέου περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Δημήτρη Πτωχού. Το «παρών» του πρώην πρωθυπουργού στο Μουσικό Σχολείο της Τρίπολης μπορεί να εκληφθεί και ως σήμα κομματικής ενότητας, αφού η επικράτηση Πτωχού κράτησε τις ισορροπίες που απειλήθηκαν στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Από το βράδυ της περασμένης Τρίτης, ωστόσο, αρκετοί στο κυβερνητικό στερέωμα αναζητούν τον χρόνο για το επόμενο «χτύπημα» Σαμαρά – αν θα περιμένει, εν ολίγοις, τον νόμο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών ή θα προηγηθεί κάποια άλλη αφορμή. Εστω κι αν ο μεσσήνιος πολιτικός δεν μετακινήθηκε από θέσεις που πρεσβεύει διαχρονικά, η καταψήφιση της τροπολογίας για τη νομιμοποίηση μεταναστών δεν ήταν μια συνηθισμένη αντίδραση – ακόμη και την τελευταία στιγμή οι περισσότεροι στη ΝΔ περίμεναν να απόσχει την ώρα της ονομαστικής ψηφοφορίας, Κι εκείνο το «όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…» λειτουργεί ως υπόβαθρο για νέες παρεμβάσεις. Είναι ζητούμενο, ωστόσο, εάν ο Σαμαράς κινείται σε έναν μοναχικό δρόμο ή υπάρχουν ακόλουθοι που την περασμένη Τρίτη συγκρατήθηκαν μπροστά στην κομματική πειθαρχία.
Είτε υπάρχει ιδεολογικό περίβλημα στην αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού είτε αυτή υπαγορεύθηκε από προσωπικούς λόγους, το βέβαιο είναι ότι το πρώτο καθαρό «όχι» στην ατζέντα Μητσοτάκη αφήνει αποτύπωμα. Και ανοίγει με νέους όρους στο εσωτερικό της ΝΔ μια συζήτηση για την κατεύθυνση του κόμματος και τις εσωκομματικές ισορροπίες. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η επίμαχη τροπολογία –που η Βουλή ενέκρινε με το συντριπτικό των 262 «ναι»– δεν ήταν αποτέλεσμα των αναζητήσεων του Δημήτρη Καιρίδη, αλλά προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας επεξεργασίας που έγινε από τον Σταύρο Παπασταύρου, τη Σοφία Βούλτεψη και τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος τη συμπεριέλαβε στο δικό του νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Τρία πρόσωπα που συμπορεύθηκαν με τον Σαμαρά την περίοδο 2012-15, ακόμη και από θέσεις εξ απορρήτων. Και πιθανότατα, η αποστολή του υπουργού Εργασίας, ο οποίος κλήθηκε να αντικρούσει επί τριήμερο τις εντάσεις του πρώην πρωθυπουργού, να είχε τον δικό της βαθμό δυσκολίας.
Η μεγάλη εικόνα προφανώς έχει να κάνει με τα κυβερνητικά αντισώματα που δείχνουν ιδιαίτερα ισχυρά σε ένα σκηνικό παρατεταμένης πολιτικής κυριαρχίας, αλλά και με το ενδεχόμενο η τροπολογία για τους μετανάστες να αφύπνισε την παραδοσιακή συντηρητική πτέρυγα της ΝΔ, έστω και αν ο Σαμαράς έμεινε μόνος σε αυτή την ψηφοφορία. Ο Αδωνις Γεωργιάδης είναι σαφές ότι θα μείνει μακριά από τη λογική των πειραματισμών. Η κυβερνητική συνοχή προέχει ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι νέες ρυθμίσεις συνοδεύονται από αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα, τη στόχευση ή τη συνέπεια με τις βασικές αρχές μιας δεξιάς πολιτικής ατζέντας. Στη δική του ζυγαριά, ο Γεωργιάδης μπορεί να βρει ισορροπία ακόμη και με τον Νίκο Καρανίκα και τις ιδέες του για την κάνναβη. Αλλά και να λειτουργήσει ως ανάχωμα απέναντι σε όσους –εντός των τειχών– διαμαρτύρονται για τον δρόμο που παίρνει η κυβέρνηση, αδιαφορώντας για τη γενικότερη αποδοχή που μπορεί να εξασφαλίζουν οι αποφάσεις της. Κυρίως επειδή στο μυαλό του Γεωργιάδη οι όποιες διαμαρτυρίες συνδέονται με τη ρήση του Τζούλιο Αντρεότι ότι η εξουσία φθείρει όποιους δεν την έχουν.
Η συζήτηση για την κεντροδεξιά ή τη δεξιά ΝΔ θα συνεχισθεί, όπως θα έχουν συνέχεια και οι εσωτερικές γκρίνιες για παρεμβάσεις που βρίσκονται και στους «μπλε φακέλους» του 2024. Ο Καιρίδης, άλλωστε, είναι πιθανό να επανέλθει με νέες ρυθμίσεις για το Μεταναστευτικό, υπό το πρίσμα και των επικείμενων ευρωπαϊκών αποφάσεων. Αλλά δεν αλλάζει την κατεύθυνση που δείχνει ο Μητσοτάκης. Ακόμη και για τον γάμο ομοφύλων οι κραδασμοί θα είναι μικρότεροι από εκείνους που θα μπορούσαν να τραυματίσουν. Μέχρι τότε, στην ατζέντα Γεωργιάδη έχουν προτεραιότητα παρεμβάσεις που δίνουν λύσεις και πόντους και ξεφεύγουν από μια ιδεολογική σύγκρουση – όπως η κλίμακα για την εισφορά αλληλεγγύης που επιβαρύνει σήμερα τις συντάξεις, η οποία μπήκε στο χρονοδιάγραμμα του Φεβρουαρίου.
