Αναζήτηση
Ο καταστροφικός σεισμός στην Ιαπωνία επανάφερε τη συζήτηση για τα μέτρα πρόληψης στην Ελλάδα που θα περιορίσουν τις συνέπειες μιας ισχυρής σεισμικής δόνησης σε αστική περιοχή.
Για το θέμα μίλησε στην ΕΡΤ ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Κωνσταντίνος Συνολάκης, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις πυλωτές των πολυκατοικιών τις οποίες χαρακτήρισε ως «παγίδα θανάτου» σε περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού στη χώρα μας.
Έλεγχοι από τους ιδιοκτήτες
«Οι πιλοτές είναι πραγματικά μια παγίδα θανάτου για τις ψηλές κατασκευές. Γιατί ουσιαστικά είναι σαν να έχεις ένα τούβλο που το στηρίζεις με μερικές οδοντογλυφίδες».
Όπως είπε ο κ. Συνολάκης εκτός από τις παρεμβάσεις και τους προληπτικούς ελέγχους που πρέπει να κάνει Πολιτεία, είναι ευθύνη και των ιδιοκτητών να δουν σε ποια κατάσταση είναι οι πολυκατοικία στην οποίες μένουν.
Μάλιστα όπως είπε χαρακτηριστικά το πιο απλό πράγμα που μπορεί να γίνει και έτσι να «αγοράσουμε ασφάλεια» είναι να καλυφθούν οι πυλωτές.
Οι πιο επικίνδυνες
Ειδικά οι πυλωτές χωρίς τοίχους που να συνδέουν τις κολώνες είναι και οι πιο επικίνδυνες σε περίπτωση σεισμού σύμφωνα με τον κ. Συνολικά.
«Αυτό δε σημαίνει ότι οι πολυκατοικίες με πυλωτές πρέπει να εγκαταλειφθούν από τους ενοίκους, αλλά να μελετήσουν τους τρόπους πώς θα τις ενισχύσουν σε περίπτωση σεισμού».
Σε άλλες σεισμογενείς περιοχές του κόσμου, όπως στην Καλιφόρνια, οι πυλωτές έχουν απαγορευθεί όπως είπε ο κ. Συνολάκης.
Τε μέτρα προειδοποίησης
Σε σχέση με το σύστημα προειδοποίησης σεισμών που διαθέτει η Ιαπωνία, ο κ. Συνολάκης τόνισε:
«Το σύστημα αυτό στην Ιαπωνία δεν είναι καινούργιο… Ο τρόπος που δουλεύει αυτό το σύστημα είναι ως εξής: Υπάρχουν πάρα πολλοί σεισμογράφοι ή μετρητές, ένα αντίστοιχο εργαλείο που λέγεται μετρητές επιτάχυνσης. Αυτοί λοιπόν μετρούν και βλέπουν πόσο γρήγορα έρχονται (τα σεισμικά κύματα). Ξεκινούν τα κύματα από το επίκεντρο. Από τη στιγμή που φτάσουν σε ένα σημείο βγαίνει η προειδοποίηση, η οποία ανάλογα με το πόσο μακριά από το επίκεντρο, θα σου δώσει ένα αντίστοιχο χρόνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν φερειπείν ήσουνα στη Ντάκα ή στην Οσάκα, που είναι σε μια απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα, αν υπολογίσει κανείς μια ταχύτητα διάδοσης του κύματος 5,5 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, θα είχε κανείς περίπου μπροστά του σχεδόν 1 λεπτό. Αν ήταν πιο κοντά θα είχε λιγότερη προειδοποίηση».
«Θα μπορούσε κάποια στιγμή να υλοποιηθεί και στην Ελλάδα, όταν υπάρξουν περισσότεροι σεισμογράφοι. Δεν είναι κάτι το οποίο είναι τεχνολογικά άπιαστο για την Ελλάδα. Θα μπορούσε να γίνει, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και πραγματικά, αν γινόταν ένας σεισμός, στις Αλκυονίδες και είμαστε στην Αθήνα, το σύστημα αυτό μπορεί να έδινε 10-15 λεπτά σε σχέση βέβαια πάντα με την απόσταση. Και αυτό το πράγμα πρέπει να γίνει».
