Αν συγκρίνει κανείς τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα τέλη του 2022 μ’ εκείνες που έγιναν τον περασμένο μήνα, μπορεί να κάνει μερικές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Και τότε και τώρα, η οικονομία και η ακρίβεια καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στον κατάλογο των θεμάτων που απασχολούν τους πολίτες. Αν όμως πριν από έναν χρόνο, το σκάνδαλο των υποκλοπών βρισκόταν στις πρώτες θέσεις, τώρα έχει εξαφανιστεί εντελώς. Και αντιστρόφως, αν το θέμα της εγκληματικότητας απασχολούσε τότε μόλις το 4% των πολιτών, σήμερα έχει ανεβεί στην πρώτη τριάδα.
H ακρίβεια αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα και τα περιθώρια παρεμβάσεων είναι λίγο πολύ δεδομένα. Η υποχώρηση του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για τις υποκλοπές επέτρεψε στον Πρωθυπουργό να εμφανιστεί με τον Γρηγόρη Δημητριάδη σε εστιατόριο του κέντρου της Αθήνας. Η ανησυχία όμως από την έξαρση της εγκληματικότητας απαιτούσε μια απάντηση. Και η απάντηση είναι η διαφαινόμενη επιστροφή ενός «μάγου» στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει πράγματι αυτή τη φήμη. Από το 1999, οπότε πρωτοτοποθετήθηκε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη από τον Κώστα Σημίτη, μέχρι σήμερα, έχει παρουσιάσει σημαντικές επιτυχίες στο ζήτημα της ασφάλειας, με μεγαλύτερη ασφαλώς την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη (αν και αποφασιστικό ρόλο εδώ φαίνεται πως έπαιξε η συνεργασία του FBI με τη Σκότλαντ Γιαρντ). Εκανε όμως και δύο σοβαρά λάθη, για τα οποία δεν έχει κάνει ποτέ την αυτοκριτική του. Το ένα ήταν η σύλληψη 32 γυναικών τον Απρίλιο του 2012 με την κατηγορία ότι ήταν ιερόδουλες που μετέδιδαν σκοπίμως τον ιό του AIDS (τέσσερα χρόνια αργότερα οι γυναίκες αθωώθηκαν). Το άλλο ήταν η εισβολή της αστυνομίας στο σπίτι του Δημήτρη Ινδαρέ τον Δεκέμβριο του 2019, η κακοποίηση του ίδιου και των γιων τους και η προσαγωγή τους στο τμήμα με σειρά κατηγοριών (τρία χρόνια αργότερα οι τρεις άνδρες αθωώθηκαν λόγω αμφιβολιών, με την εισαγγελέα να τους χαρακτηρίζει «εξιλαστήρια θύματα μιας οργανωμένης αλλά μη επιτυχημένης αστυνομικής επιχείρησης»).
Τα λάθη είναι βέβαια ανθρώπινα – αν και εξ ορισμού απαιτούν μια συγγνώμη. Το ουσιαστικότερο ερώτημα όμως είναι αν η έξαρση της εγκληματικότητας μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα μαγικό ραβδί. Ας πούμε ότι είναι κάτι σαν τον Παναθηναϊκό. Για το ότι δεν έπαιζε καλά έφταιγε πρωτίστως ο προπονητής ή οι παίκτες; Και η ενδεδειγμένη λύση ήταν να τον αναλάβει ένας βετεράνος με όνομα ή ένας νέος με όρεξη;
Aν ο «Iron Mike» έχει τη δύναμη, τo πάθος, τα εργαλεία και τις ιδέες για να χαρίσει στους πολίτες την ασφάλεια που έχουν ανάγκη, τότε καλώς επιστρέφει για πέμπτη φορά στον έβδομο όροφο του Μεγάρου της Κατεχάκη. Γνωρίζει βέβαια ότι τα προβλήματα είναι βαθιά και δομικά. Γνωρίζει επίσης ότι αν «χωρίς ασφάλεια, η δημοκρατία σαπίζει», όπως είχε πει την προηγούμενη φορά που ορκίστηκε, χωρίς δημοκρατία η ασφάλεια κακοφορμίζει.