Οι πολιτικοί στις ΗΠΑ «αρχίζουν να συνειδητοποιούν» ότι η Ουκρανία θα πρέπει να μοιράσει εδάφη με την Ρωσία, η οποία θα πάρει τουλάχιστον κάποιες από τις περιοχές που έχει καταλάβει, υποστήριξε ένας εμπειρογνώμονας, όπως μεταδίδει η βρετανική Daily Express.
Ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει δηλώσει σταθερά ότι η Ουκρανία δεν θα σταματήσει να πολεμά μέχρι να πάρει πίσω όλα τα εδάφη της από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας.
Για το σκοπό αυτό, το Κίεβο έχει βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στη δυτική στρατιωτική και διπλωματική υποστήριξη στον πόλεμο, αλλά φαίνεται ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να πάνε ενάντια στις επιθυμίες του Ζελένσκι, καθώς ο Πούτιν δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης στο μέτωπο της μάχης.
Γιατί η κατάπαυση του πυρός συμφέρει τον Πούτιν;
Ο ειδικός σε θέματα Ρωσίας, Owen Matthews, δήλωσε ότι η προσοχή στρέφεται σιγά-σιγά στο πώς μπορεί να αποκατασταθεί η ειρήνη στην Ευρώπη.
«Μιλάμε για κατάπαυση του πυρός, όχι για ειρηνευτική συμφωνία, να είμαστε ξεκάθαροι σε αυτό. Ο Πούτιν φέρεται να έχει στείλει ‘σήμα’ στις ΗΠΑ σχετικά με το ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός για να παγώσει η σύγκρουση στη γραμμή ελέγχου», σημείωσε και προσέθεσε πως το βρίσκει εύλογο, «διότι επιτρέπει στον Πούτιν να κλειδώσει μια κατάσταση στο έδαφος, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ενδεχόμενη διχοτόμηση της Ουκρανίας».
«Αυτό που είναι πραγματικά καινούργιο είναι ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως ένα βασικό συστατικό κάθε εκεχειρίας ή ειρηνευτικής συμφωνίας είναι η διαίρεση της Ουκρανίας, επιτρέποντας στον Πούτιν να κρατήσει το τμήμα που έχει καταλάβει», υπογράμμισε ο ειδικός σε θέματα Ρωσίας.
Ο Mark Galeotti, ένας άλλος ειδικός σε θέματα Ρωσίας, δήλωσε ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να επιδιώκει την ειρήνη για «εντελώς πραγματιστικούς λόγους».
«Από τη μία πλευρά, έχει έναν ευρύτερο στόχο να υποτάξει την Ουκρανία, απομακρύνοντάς την από τη σφαίρα επιρροής της Δύσης. Αλλά ο Πούτιν είναι πραγματιστής. Γνωρίζει ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικά δαπανηρό πόλεμο, πολιτικά και οικονομικά, για τον ίδιο. Παρόλο που το 2024 φαίνεται, δυστυχώς, αρκετά καλό για τους Ρώσους, μετά το 2024 υπάρχει κάποιος κίνδυνος και για αυτούς», εκτίμησε.
