Η τεκνοποιία μέσω παρένθετης μητέρας στα ομόφυλα ζευγάρια δεν πρόκειται να θεσμοθετηθεί. Αυτό είναι κάτι που δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι αύριο για να το ακούσουμε από τον Πρωθυπουργό στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ – το γνωρίζουμε από τώρα. Είναι βέβαιο ότι τέτοιας τερατώδους μορφής ναρκισσισμός δεν έχει καμία υπολογίσιμη στήριξη από την ελληνική κοινωνία και αυτό το οφείλουμε, κατά κύριο λόγο, στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη και τις αλησμόνητες δηλώσεις του για τον Ηλία και τον Απόλλωνα. Ο συνδυασμός τότε αλαζονείας και σάχλας από πλευράς του κ. Κασσελάκη για ένα θέμα μάλιστα τόσο σοβαρό και ευαίσθητο μας αποκάλυψε πολλά ενδιαφέροντα για το ποιόν του, για την ηθική του, για το βάθος της σκέψης του και, επίσης, έκλεισε για το προβλεπτό μέλλον τουλάχιστον το ζήτημα της παρένθετης μητέρας στην τεκνοποιία των ομόφυλων ζευγαριών. Κανείς δεν βοήθησε περισσότερο από τον κ. Κασσελάκη για να γίνει κατανοητό ότι το παιδί δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως το απαραίτητο αξεσουάρ του επιτυχημένου ομοφυλόφιλου, έστω και αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το έκανε ακουσίως, όπως άλλωστε και τα περισσότερα άλλα που κάνει καθημερινά στην πολιτική. Στις καλές υπηρεσίες του, λοιπόν, το οφείλουμε αυτό και το τονίζω για όλους εκείνους που μόνο να τον επικρίνουν ξέρουν για τον εξωτικό χαρακτήρα της προσέγγισής του στην πολιτική.

Από εκεί και πέρα, όμως, η απόρριψη της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής δεν σχετίζεται καθόλου, ούτε και εμποδίζει σε τίποτα τη θεσμοθέτηση της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Για την ακρίβεια, το ένα είναι το αντίθετο του άλλου. Η επιθυμία να αναπαραγάγεις τον εαυτό σου (τον υπέροχο, πανέμορφο, πανέξυπνο, ανεπανάληπτο και μοναδικό εαυτό σου, δεν αντιλέγω σε αυτά) είναι έπαρση και αλαζονεία, για να μην πω ύβρις. Αντιθέτως, η επιθυμία αν όχι να σώσεις ένα άτυχο παιδί, τουλάχιστον να του δώσεις μια ευκαιρία για κανονική ζωή, είναι ταπεινότητα και αγάπη. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απλώς στενόμυαλη στάση η άρνηση της τεκνοθεσίας, είναι εγκληματική. Αλλωστε, αφού το κάνουν με επιτυχία αλλού (σε χώρες με τις οποίες μας αρέσει να συγκρινόμαστε), δεν βλέπω γιατί να μην μπορούμε και εδώ. Να βρεθούν πέντε, δέκα, δεκαπέντε ειδικοί, όσοι χρειάζονται τέλος πάντων, να στρώσουν κάτω τον χαριτωμένο τους πισινό και να δουν πώς προσαρμόζονται τα υπάρχοντα προηγούμενα της διεθνούς εμπειρίας στη δική μας κατάσταση. Αν κάτι εμποδίζει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα, νομίζω, τη θεσμοθέτηση της τεκνοθεσίας είναι η τεμπελιά. Μη σας κάνει εντύπωση αυτό, γιατί η προεργασία είναι πολύ επίπονη και υπεύθυνη δουλειά, πάνω σε ένα θέμα που αγγίζει τον πυρήνα του κοινωνικού ιστού και διευρύνει την έννοια της οικογένειας.

Επειδή λοιπόν ακριβώς τέτοιος είναι ο χαρακτήρας του θέματος, ήταν σωστή η απόφαση του Πρωθυπουργού να καθυστερήσει την εισαγωγή του σχετικού νομοσχεδίου, διότι είναι απαραίτητο να έχει προηγηθεί ευρεία συζήτηση στην ελληνική κοινωνία, από το καφενείο και τα σόσιαλ μέχρι τη Βουλή. Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικού τακτικισμού, δηλαδή πρόληψης ή χειρισμού των πιθανών απωλειών – αυτό είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι τέτοιες αλλαγές αγγίζουν τον πυρήνα της κοινωνίας και γι’ αυτό οφείλει η κυβέρνηση να έχει εξηγήσει εξαντλητικά τι είναι αλλά και τι δεν είναι τα μέτρα που εισηγείται. Διαφορετικά, διατρέχει τον κίνδυνο να βλάψει σοβαρά την υπόθεση που υπερασπίζεται, δίνοντας την ευκαιρία στους σκοταδιστές και τους οπισθοδρομικούς να ταυτίσουν την προσαρμογή και την πρόοδο με τον αυταρχισμό. Παρόμοιας σοβαρότητας θέματα θέλουν χρόνο, περίσκεψη και συζήτηση για να προχωρήσουν. Οσοι βιάζονται, επειδή έχουν κάνει υπομονή τόσα χρόνια τώρα, ας κάνουν για λίγους μήνες ακόμη, αξίζει τον κόπο.

«ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ» ΚΑΙ ΑΥΤΗ

Το ΚΚΕ διαφωνεί με την αύξηση των διοδίων (όπως και με καθετί άλλο βέβαια) και γι’ αυτό έστειλε προχθές το ΠΑΜΕ, τον ρωμαλέο βραχίονα του κινήματος, να αναλάβει δράση υπέρ του λαού. Οι γενναίοι του ΠΑΜΕ κατέλαβαν κάποιον σταθμό διοδίων και για ένα χρονικό διάστημα άφηναν τα αυτοκίνητα να περνούν χωρίς να πληρώνουν οι οδηγοί τους. Εκτονώθηκαν, έζησαν τον μύθο τους, ενίσχυσαν την αυτοεκτίμησή τους και μετά γύρισαν σπίτι τους, τέλος επεισοδίου. Φυσικά, ουδείς τους ενόχλησε αργότερα, ούτε και τους ζήτησε λογαριασμό για τον τραμπουκισμό και το νταβατζιλίκι που αποκαλούν «αγώνα». Δεν ήταν η πρώτη φορά, ούτε και πρόκειται να είναι η τελευταία. Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Μετά τους Ρομά, το ΚΚΕ είναι η δεύτερη «ευαίσθητη κοινωνική ομάδα» στην οποία το σύγχρονο ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει ατύπως το προνόμιο της ατιμωρησίας. Πολιτισμικές και ιστορικές ιδιαιτερότητες του Υπαρκτού Ελληνισμού. Τι να κάνουμε; Πάλι καλά να λέμε που δεν προτίμησαν την Ακρόπολη…

Τελευταία Νέα