Αν ρωτηθεί ο μέσος Ελληνας αν είναι σύμφωνος με την πράσινη μετάβαση θα σου απαντήσει ευθύς αμέσως θετικά. Αν όμως ρωτηθεί ποια είναι η γνώμη του για τα αιολικά πάρκα θα σου δηλώσει ευθέως την αποστροφή του. Τώρα πώς γίνεται να δηλώνουμε οικολόγοι, υπέρ των φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας και την ίδια στιγμή να αρνούμαστε την ύπαρξη της πιο φιλικής, αυτό είναι ένα θέμα που μόνο στον «καναπέ» του ψυχολόγου μπορεί να λυθεί. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα χερσαία αιολικά βρίσκονται μονίμως υπό διωγμό. Η ανεμογεννήτρια ευθύνεται για τα πάντα.
Στην άποψη πολλών, συνεπικουρεί και το ελληνικό κράτος. Οι αντιδράσεις σχεδόν παντού σταματούν τα έργα. Θεσμοί όπως τα «απάτητα βουνά» στις ανεμογεννήτριες δυσφήμησαν ακόμα περισσότερο τη συγκεκριμένη τεχνολογία, καθώς έκρυβαν μια λαθεμένη παραδοχή ότι δήθεν επιβαρύνουν το περιβάλλον. Δεδομένης της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην ξηρά, είναι λογικές – μέσα στον ευρύτερο παραλογισμό – οι πρώτες αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν για την ανάπτυξη αιολικών στη θάλασσα.
Ως γνωστόν το Δημόσιο αποφάσισε, όπως ήδη κάνει όλη η Ευρώπη, να σχεδιάσει την ανάπτυξη των πρώτων θαλάσσιων αιολικών πάρκων και στη χώρα μας. Ανέλυσε την ένταση των ανέμων και βρήκε ότι οι πιο κατάλληλες περιοχές, που θα κινητοποιήσουν έως το 2028 επενδύσεις 6 δισ. ευρώ στη χώρα μας, είναι έξι. Μία στην Ανατολική Κρήτη, μία στην Ανατολική Ρόδο, μια άλλη στο Κεντρικό Αιγαίο ανάμεσα σε Δονούσα και Γυάρο, μία ακόμα στον άξονα Εύβοιας – Χίου και μία ακόμα στο Ιόνιο Πέλαγος. Μάλιστα, επελέγη η λύση των πλωτών αιολικών και όχι των πακτωμένων στον βυθό της θάλασσας προκειμένου να μην υπάρχει αυξημένη όχληση στο κατασκευαστικό στάδιο. Επί της ουσίας θα πρόκειται για ένα πλοίο αγκυροβολημένο το οποίο θα φέρει πάνω του μια ανεμογεννήτρια.
Αυτό το «πλοίο» προκαλεί ήδη αντιδράσεις. Οχι από ανήσυχους οικολόγους, αλλά αυτή τη φορά από ανθρώπους της ιδιωτικής οικονομίας. Σημαντικοί ξενοδόχοι της πιο σημαντικής τουριστικής περιοχής της Κρήτης, της Ελούντας, συνυπογράφουν μια ανακοίνωση με την οποία επισημαίνουν ότι θα επηρεαστεί ο τουρισμός του νησιού. Ζητούν εμμέσως να κηρυχθεί η θάλασσά του «απάτητη». Ισχυρίζονται ότι οι 75 ανεμογεννήτριες που θα αναπτυχθούν σε απόσταση ενός μιλίου από την ακτή στην ευρύτερη περιοχή θα αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του τοπίου. Μιλάνε για ένα ευρύτερο «μνημειακό και ανθρωπογενές περιβάλλον που θα υποστεί αμετάκλητη διαταραχή». Θα στηθεί όπως αναφέρουν ένα θαλάσσιο εργοτάξιο επί 9 χρόνια, το οποίο θα προκαλεί οπτική ρύπανση και θόρυβο!
Το θέμα της οπτικής ρύπανσης, η αλήθεια είναι ότι το έχουμε ξανακούσει και σε αντιδράσεις άλλων περιοχών όπου ήταν να αναπτυχθούν χερσαία αιολικά. Το άλλο θέμα του θορύβου στη στεριά μέχρι σήμερα θεωρούνταν ότι επηρεάζει κυρίως τη… γονιμότητα πτηνών και άλλων ειδών της άγριας πανίδας.
Σύμπτωση ή όχι η ανακοίνωση εκδόθηκε τη στιγμή που στο νησί βρίσκονταν ο επικεφαλής των ελληνικών δικτύων ρεύματος υψηλής τάσης (ΑΔΜΗΕ) και άλλοι παράγοντες, οι οποίοι συζητούσαν πως το αποκλεισμένο μόλις πριν από μία διετία ενεργειακά νησί θα γίνει πανευρωπαϊκός ενεργειακός κόμβος, συνδεόμενο σε πρώτη φάση, εκτός της ηπειρωτικής Ελλάδας, με Κύπρο και Ισραήλ.
Προφανώς ο κάθε κάτοικος μπορεί να έχει την άποψή του για το πού θέλει να πάει η ανάπτυξη στον τόπο του. Οχι όμως να ζει εις βάρος άλλων περιοχών. Οι εποχές που η Δυτική Μακεδονία πνιγόταν στον λιγνίτη, για να απολαύσει η υπόλοιπη Ελλάδα ηλεκτρικό ρεύμα, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.