Σιγά, βρε παιδιά, σιγά! Πώς κάνετε έτσι; Το είχε ξεχάσει ο άνθρωπος, στο κάτω κάτω οκτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε. Ηταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2015, όταν ψηφίστηκε από τη Βουλή το Σύμφωνο Συμβίωσης, που είχε εισαγάγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν τότε ο ένας από τους 27 βουλευτές της ΝΔ που απείχαν από την ψηφοφορία. Ο ίδιος Αντώνης Σαμαράς, προφανώς, που μέμφεται σήμερα τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη δυνατότητα που παρέχει στους διαφωνούντες να απόσχουν της ψηφοφορίας για τον γάμο των ομοφύλων.
Δεν είναι όμως φανερό, για τους καλοπροαίρετους τουλάχιστον, ότι το είχε ξεχάσει; Ανθρώπινο είναι! Εσάς δηλαδή, που κοροϊδεύετε, ποτέ δεν σας έχει συμβεί να ξεχάσετε κάτι που κάνατε; Ιδίως μάλιστα αν επρόκειτο για κάτι που σας κάνει να νιώθετε ντροπή. Λοιπόν, δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω. Ξέχασε ο άνθρωπος, είπε κάτι με το οποίο εξέθεσε τον εαυτό του στη χλεύη των κακόβουλων, είμαι βέβαιος ότι θα δώσει κάποιες εξηγήσεις και το επεισόδιο σύντομα θα κηρυχθεί λήξαν. Ο κ. Σαμαράς είναι ένας πρώην πρωθυπουργός, του οφείλουμε σεβασμό και ο σεβασμός περιλαμβάνει την ανοχή στην ιδιορρυθμία του. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα εξηγήσει την ανακολουθία του.
Εκείνο που δεν μπορώ να εξηγήσω, όμως, είναι τη στάση του Παύλου Πολάκη. Δεν μπορεί, λέει, να πάει στα χωριά πάνω στα βουνά και να τους εξηγήσει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τη θέσπιση του γάμου των ομοφύλων. Δεν θέλουν να ακούν τέτοια εκεί πάνω, δεν σηκώνουν κουβέντα, είναι παλαιών αρχών. Σύμφωνοι. Σε όλα αυτά έχει δίκιο ο κ. Πολάκης, οι ορεσίβιοι είναι πολύ δύσκολο target group για να τους πουλήσεις τον γάμο των ομοφύλων. Από την άλλη πλευρά όμως, ο κ. Πολάκης δεν είναι ο πολιτικός νονός του κ. Κασσελάκη; Πασίδηλο από την πρώτη κιόλας μέρα, το υπενθύμισε μάλιστα ο πρόεδρος του κόμματος στον οιονεί αντιπρόεδρό του, στην πρόσφατη διένεξη που είχαν για το θέμα στη συνεδρίαση της ΚΕ.
Εδώ, προφανώς υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα για τον κ. Πολάκη. Μπορούσε δηλαδή να τους φορέσει για αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο άνδρα και μάλιστα παντρεμένο με ομόφυλό του, αλλά δεν μπορεί να τους εξηγήσει γιατί ο γάμος των ομοφύλων αποκαθιστά στοιχειώδη δικαιώματα μιας μικρής μερίδας συμπολιτών μας; Συγγνώμη, αλλά ο ίδιος είχε καλλιεργήσει μια τελείως διαφορετική εικόνα του εαυτού του: την εικόνα του ατρόμητου αντάρτη, που τολμά εκείνα τα οποία οι άλλοι φοβούνται ακόμη και να τα ψιθυρίσουν. Ξαφνικά λοιπόν διστάζει μπροστά στους ορεσίβιους; Φοβούνται, ωρέ, τα παλικάρια;
Και, τέλος πάντων, αυτοί οι ορεσίβιοι τόσο φοβεροί είναι πια; Δεν έχουν τηλεόραση, δεν έχουν Ιντερνετ, δεν φτάνουν εκεί πάνω οι εφημερίδες και τα νέα, δεν ξέρουν για τον Τάιλερ και τα όνειρα του προέδρου για τεκνοποιία; Μη κοροϊδευόμαστε! Εν έτει 2024, είναι αδύνατον όλα αυτά να μη φτάνουν κάπως μέχρι τα ορεινά των Σφακίων. Επομένως, η ψυχολογική προεργασία έχει γίνει ώστε να ανοίξει η συζήτηση, αφού ο ίδιος ο αρχηγός του κόμματος (επιλογή Πολάκη) ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία. Δεν πιστεύω, λοιπόν, ότι φοβάται το θέμα της συζήτησης. Το πρόβλημά του μάλλον είναι ότι δεν το πιστεύει αρκετά ο ίδιος, ώστε να μπορεί να το υποστηρίξει στα καφενεία.
Κάτι άλλο είναι εκείνο που πραγματικά φοβάται ο κ. Πολάκης και θα ήθελε πάση θυσία να αποφύγει: να κληθεί να δώσει λογαριασμό στον κόσμο του καφενείου για τη λαμπρή επιλογή που έκανε στο πρόσωπο του Στέφανου Κασσελάκη. Αυτό θα ήταν το πραγματικά δυσάρεστο και, προφανώς, μια συζήτηση για τον γάμο των ομοφύλων προσφέρει την ευκαιρία να τεθούν γενικότερες απορίες του κοινού για τον κ. Κασσελάκη. Υποθέτω δε ότι, στην ωραία ατμόσφαιρα ενός καφενείου, οι απορίες αυτές θα τεθούν με μια αμεσότητα που συνήθως σοκάρει.
Παρατηρώντας τις εσωτερικές συγκρούσεις που προκαλεί το θέμα, όχι μόνο στα κόμματα, αλλά και σε ατομικό επίπεδο (οι περιπτώσεις Σαμαρά και Πολάκη), νομίζω ότι κακώς το θεωρούμε «μικρό», επειδή αφορά μια μικρή κατηγορία συνανθρώπων. Κάθε άλλο παρά μικρό είναι. Αφενός, επειδή τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πάνε ποτέ με το ζύγι ή το μέτρο και, αφετέρου, επειδή τέτοια σύγχυση, τέτοια τρικυμία εν κρανίω, δεν τη γεννά ένα μικρό θέμα…