Αυτές τις μέρες σύντροφοι οι οποίοι στην καλύτερη των περιπτώσεων μέμφονταν τον Σφακιανό σαν ένα web celebrity που θέλει να κάνει θόρυβο στα social media τον έχουν αγαπήσει. Για την ακρίβεια, έχουν ταυτιστεί μαζί του επειδή δεν μπορεί να ανέβει στα χωριά να μιλήσει για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Τι κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθε αριστερό κόμμα, υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα δικαιώματα των μειοψηφιών;
Τα στελέχη του γκρινιάζουν πως η νέα ηγεσία δίνει υπερβολική έμφαση στη «δικαιωματική ατζέντα» αντί να ασχολείται με την ακρίβεια που πλήττει τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία εκείνοι φιλοδοξούν να εκφράσουν.
Η κριτική καλύπτεται με τον μανδύα του ορθολογισμού. Αφού το κόστος διαβίωσης είναι το νούμερο ένα πρόβλημα των πολιτών, λένε όσοι την ασκούν, το κόμμα πρέπει να καταθέσει ιδέες μείωσής του που θα δελεάσουν τόσους όσους εκείνο χρειάζεται για να ξεκολλήσει απ’ το 10%.
Σύμφωνοι. Αλλά το 78% της εναπομείνασας εκλογικής του βάσης επικροτεί τη σχεδιαζόμενη αλλαγή του οικογενειακού δικαίου, σύμφωνα με το τελευταίο γκάλοπ της Opinion Poll.
Εντύπωση
Το ποσοστό είναι το μεγαλύτερο. Μόνο οι ψηφοφόροι της Πλεύσης Ελευθερίας εμφανίζονται εξίσου θετικοί – το 64,3% τους δήλωσε ότι συμφωνεί και μάλλον συμφωνεί. Το ίδιο υψηλή είναι και η αποδοχή της ανάγκης να αναγνωριστεί το δικαίωμα στην τεκνοθεσία – 52,5% σε όποιους ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ και 46,4% σε εκείνους που στηρίζουν Πλεύση Ελευθερίας.
Για να το πούμε με λιγότερα λόγια: θα ήταν παράδοξο ο ΣΥΡΙΖΑ να μην υψώσει το λάβαρο του ουράνιου τόξου. Αν επικρατούσαν οι φωνές οι οποίες εισηγούνται η Κουμουνδούρου να μην αναδεικνύει την πάγια θέση της όσο διαρκεί η δημόσια συζήτηση, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα κέρδιζε πόντους διαχειριστικής επάρκειας κάνοντας καμπάνιες για τις τιμές στα ράφια. Γιατί όταν ένα κόμμα δίνει την εντύπωση ότι δυσκολεύεται να μείνει πιστό στις θέσεις που συγκροτούν την ίδια του την ταυτότητα, πώς γίνεται να πείσει ότι κομίζει αξιόπιστες προτάσεις για οποιοδήποτε θέμα;
Εξάλλου, στις δυνάμεις που πράγματι είναι ικανές να διεκδικήσουν την εξουσία βρίσκουν πάντα τρόπους να συνδυάσουν τις ανησυχίες των πολλών με τα αιτήματα των λίγων. Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πετύχει ένα τέτοιο μείγμα απλά επιβεβαιώνει πως η πτωτική του πορεία είναι μη αναστρέψιμη.
