Οι Βρετανοί, που έχουν ως γνωστόν τη μεγαλύτερη παράδοση στον Τύπο, ακολουθούν τον κανόνα που λέει «if it bleeds it leads». Αν, δηλαδή, η είδηση έχει αίμα, τότε πάει μπροστά και οδηγεί την επικαιρότητα. Εμείς, εδώ, το ακολουθούμε μεν, αλλά το έχουμε κάπως εξανθρωπίσει σε μια δική μας, ηπιότερη παραλλαγή: αν έχει πλάκα, τότε πάει μπροστά και κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Είναι ένα παράδειγμα στοχαστικής προσαρμοστικότητας του Υπαρκτού Ελληνισμού αυτό, αν θέλετε, δεδομένου ότι είμαστε η χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Δεν είναι απαραιτήτως γελοία από τη φύση τους τα θέματα εκείνα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα επειδή έχουν πλάκα. Η περίπτωση, λ.χ., του υπέργηρου ακροδεξιού δικηγόρου, που ερωτεύτηκε μια καλλιτέχνιδα με τα μισά του χρόνια, απασχόλησε μεν τη μερίδα του Τύπου που ειδικεύεται στα κουτσομπολιά, αλλά δεν κυριάρχησε στην επικαιρότητα.
Αντιθέτως, εκεί όπου εκδηλώνεται η επινοητικότητα του Ελληνα, το περιλάλητο δαιμόνιο που όλοι φθονούν, είναι στην ικανότητα να εξευτελίζουμε το σοβαρό με γελοίους χειρισμούς, όπως συμβαίνει κατά κόρον με τον γάμο των ομοφύλων. Υπάρχουν δε λαμπρές περιπτώσεις σχετικώς, όπως αυτή του βουλευτή Λέσβου του ΠΑΣΟΚ, κ. Παναγιώτη Παρασκευαΐδη, ο οποίος είναι αντίθετος με τη θέσπιση αυτής της δυνατότητας για τα ομόφυλα ζευγάρια, επειδή «το δημογραφικό δεν λύνεται με τον γάμο των ομοφύλων», όπως λέει. Εχει δίκιο! Ούτε το κυκλοφοριακό λύνεται, να ενημερώσω τον καλό βουλευτή, ούτε και το Μεσανατολικό. Για τον πολύ απλό λόγο ότι ούτε το δημογραφικό, ούτε το κυκλοφοριακό ούτε και το Μεσανατολικό έχουν την παραμικρή σχέση με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση. Επίσης, δεν σκοτώνει τις κατσαρίδες, ούτε προστατεύει από τα κουνούπια.
Ο κ. Παρασκευαΐδης όμως έχει εμμονή του με το δημογραφικό, όπως κατάλαβα από τις δηλώσεις του στην ΕΡΤ. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι εθνικιστής ή τίποτε σχετικό. Αντιθέτως, θαυμάζει τον Ερντογάν και την προτροπή του στις γυναίκες να κάνουν πέντε παιδιά η καθεμία και θα ήθελε η ίδια πολιτική (τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής) να ακολουθείται και εδώ. Βεβαίως, αφού μας έχει πει τον καημό του για το δημογραφικό, ο κ. Παρασκευαΐδης δεν αποφεύγει να εκφράσει τις αντιρρήσεις του και για το ζήτημα με τον γάμο των ομοφύλων. Τα παιδιά τον ανησυχούν, επισημαίνει, γιατί θέλει να μεγαλώνουν σε «υγιείς οικογένειες», ώστε να γίνονται «υγιείς πολίτες». Αν τον ρωτούσαν εκείνη την ώρα, αν οι οικογένειες που έχουν στον πυρήνα τους ένα ομόφυλο ζεύγος είναι «νοσηρές», είμαι βέβαιος ότι θα το παραδεχόταν, αφού βέβαια προηγουμένως θα μας ξαναέλεγε για εβδόμη φορά πόσο σοβαρό είναι το δημογραφικό.
Αυτά λέει, λοιπόν, ο κ. Παρασκευαΐδης και εμείς, όσο και αν διαφωνούμε με τις θέσεις του, οφείλουμε να τον ακούσουμε και να συγκρατηθούμε, γιατί σε μια δημόσια συζήτηση για ένα τόσο σοβαρό θέμα με χαρακτηρισμούς και λοιδορίες δεν χτίζονται γέφυρες. Πώς να κρατηθείς, όμως, όταν στο τέλος ο κ. Παρασκευαΐδης μάς δίνει το εξής αμίμητο disclaimer: «Αυτές είναι δικές μου απόψεις, εάν πει κάτι άλλο ο πρόεδρος οφείλω να ακολουθήσω». Απογειώνεσαι από τα γέλια, διότι ο άνθρωπος λέει με τα δικά του λόγια την περίφημη ατάκα του Γκράουτσο Μαρξ: «Αυτές είναι απόψεις μου και, αν δεν σας αρέσουν, έχω και άλλες». Πώς να μη γελάσεις, όταν ο ίδιος τραβάει μια κλωτσιά και τινάζει στον αέρα την υπόθεσή του; Τελικά, αφού το γέλιο έχει εκτονωθεί, τον λυπάσαι. Γιατί δεν καταλαβαίνει πως όταν τις ιδέες σου τις εκθέτεις δημοσίως, αλλά δεν τολμάς να τις υπερασπιστείς με τις πράξεις σου, τις ευτελίζεις. Καλύτερα λοιπόν να μη μιλάς γι’ αυτές. Να τις κρατάς για τον εαυτό σου και για τον κύκλο της εμπιστοσύνης σου.
Κλείνοντας, λίγα λόγια για τον καλό βουλευτή, που μόλις γνωρίσαμε. Μολονότι νέο ταλέντο και novus homo, ο κ. Παναγιώτης Παρασκευαΐδης είναι 75 ετών, γιατρός, διετέλεσε δύο φορές δήμαρχος Πολιχνίτου Λέσβου και εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά το 2023. Πρέπει να είναι συμπαθής άνθρωπος, λέω εγώ, γιατί στο βιογραφικό του σημειώνει πόσο του αρέσει να ασχολείται «με τον κήπο του και με τα ζώα που αγαπά». Κρίμα, λοιπόν, που τα παράτησε, για να κάνει kolotoumbes στην ηλικία του.
