Με αφορμή τη σαρωτική του επικράτηση στις πρώτες προκριματικές στην Αϊοβα, διάβασα ό,τι άρθρο αλίευσα στο Διαδίκτυο. Παρακολούθησα κάθε λογής βίντεο που τον αφορά. Και ας τα είχα ξαναδεί, έμεινα πάλι με ανοιχτό το στόμα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ κοροϊδεύει έναν ανάπηρο δημοσιογράφο μιμούμενος τις κινήσεις του. Aποκαλεί σε πάνελ τον αντίπαλό του «άσχημο» – είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Xαρακτηρίζει τις γυναίκες που δεν του αρέσουν «χοντρά γουρούνια», «σιχαμένα ζώα». Διαδίδει με απίθανο θράσος τα πιο εξωφρενικά ψέμματα – ότι οι Μουσουλμάνοι έχουν εξεγερθεί μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πως ο Ομπάμα έχει γεννηθεί όχι στη Χαβάη αλλά στην Κένυα, δεν έχει άρα δικαίωμα να είναι πρόεδρος…
Μυριάδες, εκατομμύρια άνθρωποι τον αποθεώνουν. Φτωχοί ως επί το πλείστον, υποαπασχολούμενοι ή άνεργοι από τις αποβιομηχανοποιημένες –εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης– περιοχές. Ποια περηφάνια τους έχει απομείνει; Οτι είναι γνήσιοι Αμερικανοί και πιστοί μέχρι φανατισμού Χριστιανοί. «MAGA» – «Make America Great Again»– το σύνθημα που τους παθιάζει. Αντιδιαστέλλουν εαυτούς προς τους «συστημικούς» –τους συμβιβασμένους κατά τη γνώμη τους– Ρεπουμπλικανούς. Οχι απλώς επιθυμούν να απαγορευτούν οι εκτρώσεις διά ροπάλου μα και όποια γυναίκα διακόπτει την κύησή της να δικάζεται για ανθρωποκτονία. Ομνύουν στη δεύτερη τροποποίηση του αμερικάνικου Συντάγματος που επιτρέπει την οπλοκατοχή. Είναι απολύτως πεπεισμένοι πως το 2020 οι Δημοκρατικοί έκλεψαν τις εκλογές. Οσοι εισέβαλαν με προβιές και κέρατα στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 –υπό τις διακριτικές ευλογίες του Τραμπ– πρέπει κατά τη γνώμη τους να αμνηστευθούν. Αν όχι και να παρασημοφορηθούν.
Τρελά πράγματα; Του Ρόμπερτ ντε Νίρο του είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι – «αυτός ο άνθρωπος απειλεί να μας πλακώσει στο ξύλο, εγώ θα του σπάσω τη μούρη!» δήλωσε εκτός εαυτού για τον Τραμπ. Ο κωμικός Μπιλ Μάαρ, δημοφιλέστατος για την πολιτική σάτιρά του, αντιδρά πιο στωικά. «Μαθαίναμε για εκτροπές σε άλλες χώρες και σηκώναμε το φρύδι και επαιρόμασταν για τη δημοκρατία μας. Ιδού λοιπόν που ήρθε και η σειρά μας…».
Ο Ντόναλντ Τραμπ το έχει δηλώσει απερίφραστα. «Την πρώτη μέρα της δεύτερης θητείας μου θα κυβερνήσω, για μια μέρα, σαν δικτάτορας. Θα βάλω τρυπάνι! Παντού…». «Να τον πιστεύετε» συμβουλεύουν οι πιο έμπειροι αναλυτές. «Μη λέτε πως δεν σας προειδοποίησε…».
Τι προβλέπεται να κάνει εάν εκλεγεί ξανά το 2024; Θα τερματίσει –«μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες» έχει πει– τον πόλεμο στην Ουκρανία. Θα δώσει προφανώς στον Πούτιν, τον οποίον υπερεκτιμά, γη και ύδωρ. Θα αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ. Και από τη Συμφωνία, εννοείται, του Παρισιού για τη κλιματική αλλαγή – ποια κλιματική αλλαγή; Εδώ αμφισβητούσε και τον Covid, είχε συμβουλεύσει τους συμπολίτες του να κάνουν ενέσεις με απολυμαντικά. Θα απομονώσει όσο μπορεί την Αμερική, χτίζοντας τείχη, νομοθετώντας εναντίον της μετανάστευσης, βάζοντας υψηλούς δασμούς ώστε να περιορίσει τις εισαγωγές. «Θα σημάνει το τέλος της δημοκρατίας…» προβλέπουν και οι πλέον ψύχραιμοι. Σε πιάνει σύγκρυο.
Πόσες πιθανότητες έχει να επιστρέψει ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο; Με βάση τις σημερινές δημοσκοπήσεις, θα στοιχημάτιζε κανείς υπέρ του. Σε όλες σχεδόν τις αμφιταλαντευόμενες πολιτείες εμφανίζει προβάδισμα.
Οι Δημοκρατικοί πώς αντιμετωπίζουν την επερχόμενη λαίλαπα; Εχουν ως υποψήφιο έναν επιτυχημένο πρόεδρο, έναν καλό άνθρωπο, ο οποίος ωστόσο βαίνει εις το βαθύ γήρας, οι δυνάμεις του –σωματικές και διανοητικές– μοιάζουν συχνά να τον προδίδουν. Εχουν μια ατζέντα woke, πολιτικής ορθότητας, δικαιωματισμού, προτάσσουν τις μειονότητες, ηρωοποιούν ό,τι διαφέρει, αναθεωρούν την Ιστορία, ιδρυτικοί πατέρες του έθνους τους ρίχνονται στην πυρά ως ρατσιστές, δουλοκτήτες – τι κι αν ζούσαν τον 18ο αιώνα; Από την ανατολική και τη δυτική ακτή σνομπάρουν τους «χωριάτες» των μεσοδυτικών πολιτειών. Οι «χωριάτες» ωστόσο θα κρίνουν τις εκλογές.
Η πόλωση, η άρνηση στοιχειώδους συνεννόησης, ακόμα και συνύπαρξης, ευνοεί πάντα το ισχυρότερο από τα δύο άκρα. Η «υπερπροοδευτικότητα» των Δημοκρατικών ρίχνει νερό στον μύλο του Τραμπ.