Γιατί ο Ισραηλινός Στρατός σκοτώνει τόσους πολλούς… Ισραηλινούς;

Ενώ το Κίνημα των Αδεσμεύτων (NAM) –που αποτελείται από 120 μέλη- έκανε πρόσφατα έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός, ασκώντας κριτική στο Ισραήλ, ήδη ο Ισραηλινός Στρατός έχει θανατώσει σχεδόν 25.000 Παλαιστινίους, κατ’ εξοχήν αμάχους. Ωστόσο, οι Ισραηλινοί είναι χαρακτηριστικά «απρόσεκτοι» σκοτώνοντας ακόμα και πολλούς… δικούς τους. Γιατί;

Προ ολίγων ημερών, η ισραηλινή εφημερίδα Yedioth Ahronoth έκανε μια αποκάλυψη, αναδεικνύοντας μια τουλάχιστον αμφιλεγόμενη ρήτρα στον ισραηλινό κώδικα στρατιωτικής δεοντολογίας.

Κατά τις σοκαριστικές επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ, στην 7^η Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός Στρατός ενδεχομένως έλαβε την εντολή να εκτελέσει την «περίφημη» οδηγία «Αννίβας» (Hannibal), δηλαδή όλες οι μάχιμες μονάδες είχαν διαταγή να σταματήσουν «πάση θυσία» κάθε προσπάθεια των μαχητών της Χαμάς να επιστρέψουν στη Γάζα με ομήρους.

Αυτό σήμαινε ότι ισραηλινά ελικόπτερα έπλητταν αυτοκίνητα που προσπαθούσαν να περάσουν στη Γάζα, δίχως να είναι ακόμα γνωστό πόσοι όμηροι θανατώθηκαν από πυρά συμπατριωτών τους, λόγω της εντολής.

Πρόκειται για ένα πραγματικά αμφιλεγόμενο στρατιωτικό πρωτόκολλο που χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό από το 1986 μέχρι το 2016 για να αποτρέψει τη σύλληψη Ισραηλινών στρατιωτών από τις εχθρικές δυνάμεις. Σύμφωνα με μια εκδοχή, «η απαγωγή πρέπει να σταματήσει με κάθε μέσο, ακόμη και με τίμημα να χτυπήσουμε και να βλάψουμε τις δικές μας δυνάμεις».

Ο ίδιος ο άνθρωπος που έχει γράψει τον Ισραηλινό Κώδικα Δεοντολογίας ο φιλόσοφος Άσα Κάσερ, χαρακτήρισε την εντολή, ως «παράνομη, ανήθικη και τρομακτική» εντολή.

Ωστόσο, οι Ισραηλινοί συνέχισαν να αυξάνουν χαρακτηριστικά τα θύματα στις τάξεις, χρησιμοποιώντας ισραηλινές σφαίρες.

Πώς το καταφέρνει λοιπόν αυτό;

Ισραηλινοί σκοτώνουν Ισραηλινούς

Σύμφωνα με απόστρατο στρατηγό, βετεράνο των μαχών στη Φαλούτζα το 2004 που μίλησε στο Aljazeera, ο τρόπος που διεξάγει την στρατιωτική επιχείρηση σε αστικό πεδίο (MOUT) το Ισραήλ οδηγεί ακόμα πιο έντονα σε περισσότερους θανάτους Ισραηλινών από δικούς τους.

Ενώ στον σύγχρονο πόλεμο οι επιτιθέμενοι μπορεί να υποστούν από 1 έως 3 τραυματίες για κάθε έναν νεκρό, η αναλογία σε αστικό πόλεμο είναι πιθανώς διπλάσια.

Για το Ισραήλ, μπορεί οι 25.000 νεκροί Παλαιστίνιοι να είναι θεμιτοί, αλλά οι θάνατοι Ισραηλινοί στρατιωτών από φιλικά πυρά είναι άλλη μια παράλογη πτυχή αυτών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οι «χαζές βόμβες» των Ισραηλινών είναι προς το παρόν η μεγαλύτερη απειλή για τους αμάχους, ειδικά στην πυκνοκατοικημένη Γάζα. Ο ρυθμός με τον οποίο το Ισραήλ χρησιμοποιεί ταυτές τις βόμβες μπορεί να συμβάλλει στον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών αμάχων.

Ισραηλινοί στρατιώτες συμμετέχουν σε χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας, στις 19 Ιανουαρίου 2024. (REUTERS).

Τον Δεκέμβριο ακόμα η πρόοδος που σημείωναν οι Ισραηλινοί ήταν εξαιρετικά αργός, κάτι που μπορεί να εξηγείται από το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί θέλουν να ελαχιστοποιήσουν δικές τους απώλειες. Mέχρι το τέλος του 2023, σχεδόν τα μισά από τα πυρομαχικά αέρος-εδάφους που χρησιμοποίησε το Ισραήλ στη Γάζα ήταν οι γνωστές ως «χαζές βόμβες», σύμφωνα εκτιμήσεις της CIA. Ειδικότερα, περίπου το 40-45% από τα 29.000 πυρομαχικά που χρησιμοποίησε το Ισραήλ δεν ήταν έξυπνα.

Μπορούν να στοχευθούν μόνο στρέφοντας το αεροσκάφος πριν από την απελευθέρωση και μπορούν να απομακρυνθούν 50 έως 100 μέτρα από το σημείο στόχευσής τους.

Οι «χαζές βόμβες» μπορούν να στοχεύσουν μόνο στρέφοντας το αεροσκάφος πριν από την απελευθέρωση του θανατηφόρου φορτίου το οποίο μπορεί να αστοχήσει έως και 100 μέτρα! Για το Ισραήλ, μπορεί να είναι αποδεκτό να σκοτώνονται Παλαιστίνιοι πολίτες με ανακριβείς βομβαρδισμούς, αλλά όχι Ισραηλινοί στρατιώτες.

Το αποτέλεσμα λοιπόν ήταν πως μόνο μέχρι τα μέσα του Δεκεμβρίου 2023, ο 1 στους 8 Ισραηλινούς στρατιώτες έπεσαν από φιλικά πυρά, δηλαδή βομβαρδισμούς. Στις 12 Δεκεμβρίου 2023, η στρατιωτική διοίκηση παραδέχτηκε ότι από τους 105 στρατιώτες που σκοτώθηκαν μέχρι τότε, οι 20 σκοτώθηκαν από «φιλικά πυρά» και άλλα περιστατικά που αφορούσαν Ισραηλινούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν μεταξύ τους.

Από αυτούς τους 20 στρατιώτες, οι 13 πέθαναν από βόμβες της ισραηλινής αεροπορίας, είτε λόγω εσφαλμένης αναγνώρισης και τοποθεσίας των στρατευμάτων είτε από βόμβες που έπεσαν πολύ μακριά από το σημείο στόχευσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειονότητα αυτών των απωλειών από βόμβες σημειώθηκε στις πρώτες φάσεις του πολέμου που οι αποστάσεις μεταξύ των στρατευμάτων και του εχθρού τους ήταν ακόμα μεγάλες. Ωστόσο, εφόσον οι Ισραηλινοί πέρασαν σε μάχες μέσα σε πόλεις, οι εχθροί βρίσκονται συχνά σε απόσταση 10 ή 20 μέτρων, επομένως ο μόνος αποδεκτός τρόπος ήταν τα όπλα ακριβείας. Μήπως, όμως τους τελείωσαν;

Έλλειψη ψυχραιμίας και κακή ανεπαρκής εκπαίδευση

Επίσης, το περιστατικό της εκτέλεσης τριών Ισραηλινών ομήρων από Ισραηλινούς στρατιώτες που έχασαν τη ψυχραιμία τους στις 15 Δεκεμβρίου είναι άλλο ένα σημείο ενδεικτικό του επιπέδου εκπαίδευσης των Ισραηλινών.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα που στηρίζεται στα λεγόμενα του Αμερικανού στρατηγού, ακόμη και στον πυρετό της μάχης, οι δολοφονίες αμάχων, ειδικά εκείνων που επιδεικνύουν πρόθεση να παραδοθούν, μπορεί να υποδηλώνουν διάφορα ανεπιθύμητα ζητήματα που βλάπτουν την επιχειρησιακή απόδοση οποιουδήποτε στρατού.

Αυτά περιλαμβάνουν την έλλειψη κατάλληλης εκπαίδευσης για τη διάκριση μεταξύ μαχητών και μη, κατάφωρη αδιαφορία για τη ζωή του υποτιθέμενου εχθρού που δείχνει πρόθεση να παραδοθεί και ακραίο άγχος μάχης χωρίς ψυχολογική υποστήριξη για κουρασμένους από τον πόλεμο στρατιώτες.

Άλλοι πιθανοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αγνόηση από την ανώτερη διοίκηση των συνθηκών στο πεδίο της μάχης και την αποτυχία να αντικαταστήσει τις κουρασμένες από τη μάχη μονάδες, ειδικά εάν μια μονάδα έχει υποστεί απώλειες. Επίσης, μπορεί να είναι και η αποτυχία της αλυσίδας διοίκησης ή ο διορισμός διοικητών που αδυνατούν να ακολουθήσουν οδηγίες ή να δώσουν διαταγές.

Ο Ισραηλινός στρατός μπήκε στα βαθιά, απροετοίμαστος

Ένα επιπλέον σημείο που θίγει ο Αμερικανός στρατηγός είναι ότι οι Ισραηλινοί μπήκαν στα βαθιά από τις πρώτες μέρες. «Καμία εκπαίδευση δεν μπορεί να προετοιμάσει τους στρατιώτες για τις πραγματικές συνθήκες μάχης σε στενά δρομάκια, να δέχονται επίθεση από όλες τις πλευρές, ακόμη και από ψηλά, και να πρέπει να ανησυχούν και για τις σήραγγες» αναφέρεται στο δημοσίευμα..

Ο στρατηγός σημείωσε ότι «το πιο αποτελεσματικό όπλο στον αστικό πόλεμο είναι η εμπειρία», εξηγώντας ότι κάθε πυρομαχικό έχει σχεδιαστεί για μια συγκεκριμένη φανταστική και ιδανική κατάσταση που δεν υπάρχει ποτέ στο έδαφος.

«Κατά την εκπαίδευση ένας στρατιώτης μαθαίνει τι πρέπει να κάνει, ας πούμε μια χειροβομβίδα, και ποιο είναι το θανατηφόρο βεληνεκές της. Αλλά μέχρι να πετάξει μερικά από το ένα δωμάτιο στο άλλο, δεν μπορεί να φανταστεί τη δύναμη της έκρηξης ή την απόσταση που τα σκάγια αναπηδούν από τσιμεντένιους τοίχους». Έως ότου κάθε μαχητής και κάθε εμπλεκόμενη μονάδα αποκτήσουν αυτή την κρίσιμη εμπειρία, θα έχουν μεγαλύτερες απώλειες.

Για παράδειγμα, ο θάνατος εννέα Ισραηλινών στρατιωτών σε ένα μόνο περιστατικό στη Shujayea στις 12 Δεκεμβρίου είναι ένα παράδειγμα που αναφέρεται σε στρατιωτικό εγχειρίδιο. Δύο αξιωματικοί και δύο στρατιώτες από την Ταξιαρχία Γκολάνι, μια από τις πιο έμπειρες μονάδες του ισραηλινού στρατού, έπεσαν σε ενέδρα από μαχητές της Ταξιαρχίας Qassam καθώς έμπαιναν σε ένα κτίριο.

Ένας αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός απέκλεισε την έξοδο τους και οι μαχητές της Χαμάς τους αποδεκάτισαν με χειροβομβίδες και πυρά πολυβόλων. Καθώς μια δεύτερη ισραηλινή ομάδα προσπάθησε να σώσει τους συντρόφους της, πυροδότησε επίσης μηχανισμούς και στη συνέχεια σκοτώθηκαν από διασταυρούμενα πυρά από το κτίριο στο οποίο βρίσκονταν και από τους ψηλότερους ορόφους του γειτονικού.