Ο αρχηγός που «αγόρασε» πολιτικό χρόνο

Ο αρχηγός που «αγόρασε» πολιτικό χρόνο

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, αυτή την τρέλα που κατέλαβε το σύστημα, όλο όμως το σύστημα, πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης, με το «τριήμερο στις Σπέτσες» που διοργάνωσε με επιτυχία ο πρόεδρος Κασσελάκης. Ο άνθρωπος, που αποδεικνύεται ότι είναι άσος στην επικοινωνία, βρήκε έναν έξυπνο τρόπο για να ξαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στο προσκήνιο, και νομίζω ότι τα κατάφερε. Δηλαδή, τι κατάφερε; Να τραβήξει τα μάτια (διάβαζε ενδιαφέρον) του κοινού πάνω στα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που το πράγμα είχε τελματώσει επικίνδυνα για το κόμμα της χαράς και οι δημοσκοπήσεις, η μία μετά την άλλη, το έφερναν να παλεύει με το ΚΚΕ για την τρίτη θέση, με το κόλπο των Σπετσών ο αρχηγός Στέφανος πήρε μερικές καλές ανάσες για τη συνέχεια. Είναι σαν τον χαρτοπαίκτη της πόκας που χάνει όλη τη νύχτα και κάπου εκεί προς το τέλος του παιχνιδιού τσιμπάει ένα – δυο «κόλπα» και αναθαρρεί, ότι μπορεί να αρχίσει να ρεφάρει.

Δεν θα ρεφάρει, είναι φανερό. Ελπίδα αγόρασε και πολιτικό χρόνο ο αρχηγός. Και υπ’ αυτή την έννοια, το «τριήμερο στις Σπέτσες», που τάχα μου παρήγαγε πολιτική και ύστερα από αυτό οι βουλευτές, οπλισμένοι με ωραίες ιδέες, θάρρος, ορμή και δύναμη, θα σύρουν το κάρο τρέχοντας, πέτυχε τον στόχο του. Τώρα, η συνέχεια έχει σημασία…

Σοβαρότης μηδέν

Επειδή όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται, οι υποθέσεις εργασίας είναι ωφέλιμες για να εξετάζεις όλες τις εκδοχές. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα θα εξαρτηθεί απόλυτα από το πώς θα κεφαλαιοποιήσεις μια επιτυχία. Το επισημαίνω διότι από το «τριήμερο» δεν έλειψαν οι ανοησίες, οι μαγκιές, τα κόλπα και τα στησίματα. Με κορυφαίο, το θέατρο που παίχτηκε σχετικά με το πού θα δειπνούσαν το βράδυ του Σαββάτου οι βουλευτές με τον αρχηγό. Οπου ο αρχηγός Στέφανος, λέει, κατέστρωσε ολόκληρο σχέδιο για να αποφύγει τις κάμερες και να φτάσει πρώτος στο εστιατόριο. Εφυγε, λέει, από μια άλλη διαδρομή και, σύμφωνα με ξελιγωμένες περιγραφές φιλικών προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ, κατάφερε να παραπλανήσει τους δημοσιογράφους, διότι κινήθηκε σε αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που τον περίμεναν, και κάτι τέτοια παλαβά. Οι μόνοι που τις πλήρωσαν αυτές τις επινοήσεις ήταν οι συνάδελφοι των καναλιών και οι φωτογράφοι, που άρχισαν να τρέχουν σαν τους τρελούς μέσα στη νύχτα, για να φτάσουν στο «Νερό της Αγάπης» (έτσι ονομάζεται το εστιατόριο του δείπνου, το οποίο βρίσκεται δυο – τρία χιλιόμετρα νότια της πόλης των Σπετσών), πριν από την άφιξη του προέδρου Στέφανου. Αλλά εκείνος τους την είχε «σκάσει». Είχε φτάσει (με βάση το σχέδιο, που λέγαμε…) πρώτος στο εστιατόριο και περίμενε τους βουλευτές, καθισμένος σε ένα τραπέζι, μέσα στο μισοσκόταδο, για να αποφύγει κάποιος φωτογράφος να τον φωτογραφίσει!! Χαζά πράγματα.

Και μετά έχει και παράπονα ο πρόεδρος Στέφανος ότι δεν τον «παίζουν» τα κανάλια, διότι τους το έχει επιβάλει ο Μητσοτάκης. Οτι έχει δώσει εντολή να μην τον προβάλλουν. Τι να προβάλλουν; Αυτές τις βλακείες; Καμία σοβαρότητα δεν αποπνέουν όλα αυτά…

Υπουργικό μετά το μασάζ

Εκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο αύριο και όπως όλα δείχνουν θα εισαχθεί προς συζήτηση (τι συζήτηση, αφού έχουν αποφασιστεί τα πάντα όλα;) το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Γιατί αυτή η πρεμούρα; Διότι κρίθηκε πως η άτυπη… δημόσια διαβούλευση, που έχει μεσολαβήσει εδώ και κανένα δίμηνο, είναι αρκετή. Κατά το Μέγαρο Μαξίμου η κοινωνία πια έχει αντιληφθεί ποιες είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης και δεν χρειάζεται να μακρύνει ο χρόνος για την υπερψήφισή του από τη Βουλή, διότι απομένουν μόλις πέντε μήνες ως τις ευρωεκλογές και δεν υπάρχει λόγος να γίνει η ψήφος των εκλογέων ακόμη πιο χαλαρή. Εκτιμήθηκε, λέει, ότι τυχόν παράταση της ασύντακτης συζήτησης στα πρωινάδικα των καναλιών και στα social media μόνο ζημία θα προκαλούσε, διότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η κοινωνία είναι μοιρασμένη, και αυτό φαίνεται να μην αλλάζει όσο… μασάζ και να της κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη. Επίσης, υπάρχει και δεύτερος λόγος που κάνει την κυβέρνηση να επιλέγει τώρα την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια: πρόκειται για την εικόνα της στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Επιβλήθηκε εκ των πραγμάτων από την πρόσφατη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Οι σκληρές κατηγορίες που διατυπώθηκαν εις βάρος της κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού, εμφανίζοντάς τον, ως τον… Ορμπαν του Νότου, με αφορμή τις υποκλοπές και την κατάσταση στον ελληνικό Τύπο, επιβάλλουν την ψήφιση του νομοσχεδίου ως μονόδρομο για την αλλαγή του κλίματος. Αλλωστε, αν τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα, αυτή θα συμπέσει με την πρόταση για την έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος κατά της κυβέρνησης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Φεβρουαρίου.

Ετσι ώστε απέναντι στις κατηγορίες, να υπάρχει ως απάντηση, μια πραγματικά φιλελεύθερη μεταρρύθμιση, όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Ανοιχτό βιβλίο νομίζω πως είναι όλα αυτά…

(Εντάξει, υπάρχει και η εκδοχή του «βουλωμένο γράμμα διαβάζεις», άλλα θα την αντιπαρέλθω…)

Το λάθος με τις παρακολουθήσεις

Ζόρια για την κυβέρνηση, ζόρια και για τον Κυριάκο αυτή η ιστορία με τις παρακολουθήσεις, το κράτος δικαίου και την κατάσταση στον ελληνικό Τύπο, που αποτελεί πλέον θέμα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κινδυνεύει να κακοφορμίσει. Στην αρχή, εμφανίστηκε σαν μια ασχολία μιας ομάδας εμμονικών ευρωβουλευτών που έχουν συγκεκριμένες πολιτικές καταβολές και ως κοινή αφετηρία την εμπάθεια για τον Κυριάκο. Το λάθος του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι δεν εκτίμησε σωστά τις διαστάσεις που μπορούσε να πάρει το θέμα και φάνηκε να επαναπαύεται στο πλαίσιο που προαναφέρθηκε. Τους έβαλε μια ταμπέλα και (νόμισε ότι τους) τελείωσε. Ομως οι διαστάσεις που έχει λάβει πια το πράγμα ξεπερνούν τα περιορισμένα όρια επιρροής αυτής της ομάδας των 5-6 ευρωβουλευτών. Το θέμα «κράτος δικαίου στην Ελλάδα» διατρέχει, όπως απέδειξε και η τελευταία συζήτηση, την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οταν ακόμη και ευρωβουλευτές που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει η ΝΔ, αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν την ανησυχία τους για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι προφανές ότι η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε σοβαρό πρόβλημα, το οποίο δεν ξεπερνιέται με την απαξίωση είτε του ίδιου του θέματος, είτε όσων το κίνησαν.

Είναι σοβαρό πρόβλημα; θα ρωτήσει κάποιος. Πρόκειται να επηρεάσει την πορεία της χώρας;

Απαντώ: της χώρας όχι, αλλά αν εγώ, εγώ λέω, έχω ως απώτερο πολιτικό στόχο να καταλάβω μια θέση στην προεδρία της Κομισιόν και με συνοδεύει μια τέτοια μομφή, είναι σίγουρο ότι δεν θα με επιβραβεύσει κανείς με μια τέτοια θέση.

Εγινα κατανοητός;

Ελληνική τραγωδία

Ομόφυλα ζευγάρια είναι η λύση, για όλα όσα προανέφερα, όμως υπάρχουν κι εκείνοι που φωνάζουν (όπως εγώ) ότι κάτι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση με το δημογραφικό και την υπογεννητικότητα. Κάτι σοβαρό, ουσιαστικό, ρηξικέλευθο – και δεν απαντάει σε αυτό το γεγονός ότι ιδρύθηκε προ εξαμήνου υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής. Απαιτούνται ολοκληρωμένες, άμεσα, λύσεις. Σοβαρό πλέγμα μέτρων για την προώθηση της μητρότητας, με ουσιαστικές διευκολύνσεις για τη στέγαση των νέων που θέλουν να συμβιώσουν, όχι ευχολόγια. Να δουν τα νέα παιδιά ότι πρόκειται για πραγματικά κίνητρα, όχι λόγια του αέρα. Εβλεπα πρόσφατα κάτι στοιχεία για το δημογραφικό που δείχνουν ανάγλυφα την ελληνική τραγωδία. Τρόμαξα. Προσέξτε παρακαλώ, παραθέτω, και αντιληφθείτε, μαζί μου, ότι το παλαιότερο σύνθημα «…, γιατί χανόμαστε», έχει και νόημα, και ουσία. Μέσα σε μία 8ετία, οι γεννήσεις παιδιών μειώθηκαν κατά 20.000 τον χρόνο!!!

Από 92.898 γεννήσεις το 2016 έφτασαν το 2023, στις 72.244 παιδιά, ενώ λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, το ισοζύγιο γεννήσεις – θάνατοι συνεχώς γέρνει προς την πλευρά των θανάτων. Υπολογίζεται σχετικά ότι το 2023 «χάθηκαν» περίπου 60.000 άτομα, και χωρίς να είναι σε έξαρση η πανδημία.

Θα χαθεί αυτή η χώρα, δεν το βλέπουν;