Παρακολουθώ τα βίντεο του Τραμπ με τη βουλιμία που με καταλαμβάνει όταν τρώω αράπικα φιστίκια – ζητώ συγγνώμη αν ο προσδιορισμός ελέγχεται πλέον από την πολιτική ορθότητα. Τα βίντεο είναι τόσο junk που, έτσι και ξεκινήσεις, δύσκολα σταματάς. Τα καταναλώνεις και η απόλαυση γίνεται ελαφρώς μεγαλύτερη από την ενοχή. Και έτσι συνεχίζεις. Τώρα θα απορήσετε πού ακριβώς βρίσκεται η απόλαυση. Γιατί να μην παρακολουθείς γατάκια, γκολ ή καρφώματα από το ΝΒΑ, αλλά προτιμάς να σκοτώνεις πολύτιμο χρόνο με τον Τραμπ; Δεν είμαι σίγουρος.
Νομίζω ότι ένας λόγος έχει να κάνει με τον εξωπραγματικό χαρακτήρα του θεάματος. Βλέπεις κάτι και αδυνατείς να πιστέψεις ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η διαπίστωση αυτή σε καθηλώνει, είναι σαν να χαζεύεις βίντεο με αληθινούς εξωγήινους. Η εικόνα είναι πραγματικά συναρπαστική όταν η κάμερα φεύγει από τον Τραμπ και εστιάζει στα πρόσωπα των υποστηρικτών του. Πολλοί είναι σαν να μη γεννήθηκαν από γονείς, αλλά από καρτουνίστα. Ευτραφείς, οι περισσότεροι, με τεράστιες κοιλιές μέσα στις οποίες τα κράκερς κολυμπούν σε λίμνες από μπίρα μεσοδυτικών Πολιτειών. Και πρόσωπα ξεχειλωμένα από το φυστικοβούτυρο, τραβηγμένα προς τα κάτω, με διπλοσάγονα που καμαρώνουν πάνω από χοντρούς λαιμούς.
Και φυσικά είναι ο ηγέτης. Τόσο φθηνός και αδίστακτος, τόσο αμετροεπής, ικανός να πει τα πάντα ενώ χορεύει ή μιμείται το βάδισμα του Μπάιντεν. Εδώ και χρόνια χιλιάδες σοβαροί αναλυτές ανά τον κόσμο προσπαθούν να αναλύσουν το φαινόμενο με πολιτικά και οικονομικά κριτήρια, μιλούν για τη μετανάστευση, την παγκοσμιοποίηση και την πολιτισμική σύγκρουση στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Σωστά είναι όλα αυτά, όμως, το φαινόμενο έχει και μία ανθρωπολογική διάσταση. Ο Τραμπ είναι ένας από τους ελάχιστους ηγέτες που δεν καλεί τους οπαδούς του να γίνουν καλύτεροι, προτάσσοντας, έστω προσχηματικά, ένα ευγενές όραμα. Ο Τραμπ ζητεί από τους ψηφοφόρους του να μείνουν ως έχουν και, ει δυνατόν, να εξελιχθούν σε κάτι χειρότερο, υπακούοντας στα ταπεινότερα των ενστίκτων τους. Δεν θα σε καλέσει να βγεις από τον βούρκο. Θα κυλιστεί και αυτός μαζί σου. Και έτσι θα έχετε όλοι το ίδιο πρόσωπο. Ο Τραμπ έρχεται. Εμείς να δούμε πού θα πάμε.