«Καμιά ανησυχία», ήταν το σχόλιο κυβερνητικού στελέχους στο οποίο απευθύνθηκα, προκειμένου να ενημερωθώ για το πώς εισπράττει η κυβέρνηση το πρώτο σοβαρό, βαθύ βύθισμα, των σχεδόν 3 ποσοστιαίων μονάδων, που κατέγραψε η χθεσινή μεγάλη δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega, εξαιτίας του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Βρήκα αρκετά αισιόδοξο αυτό το «καμιά ανησυχία» και επέμεινα για το πόθεν προέρχεται. Συγκεκριμένα ρώτησα αν διαθέτουν δικές τους δημοσκοπήσεις που να δείχνουν το αντίθετο. Η απάντηση ήταν καταλυτική: «Οχι, δεν έχουμε κάτι άλλο εμείς. Εχουμε όμως το παρελθόν, που μας δημιουργεί την πεποίθηση πως αυτές οι απώλειες δεν είναι μόνιμες. Και με τις υποκλοπές, και με τα Τέμπη, είχαμε τέτοια φαινόμενα σχετικά με την εκλογική μας απήχηση. Χάσαμε κόσμο. Οπως θα θυμάστε, επανήλθαμε σχετικά γρήγορα, ανακτήσαμε τις δυνάμεις μας, και στις εκλογές ο λαός μάς επιβράβευσε με ποσοστό ανώτερο εκείνου που είχαμε συγκεντρώσει στις εκλογές του 2019. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί δεν θα συμβεί το ίδιο και τώρα».

Δεν είχα επιχειρήματα να διαφωνήσω, άλλωστε έχουμε δει κατά το παρελθόν και πολλά σχετικά με το πώς η κοινή γνώμη αλλάζει διαθέσεις απέναντι σε κυβερνήσεις και κόμματα.

Πάντως, επί του συγκεκριμένου, το πιο σημαντικό είναι να αποτιμηθεί αν η μεταρρύθμιση που εισάγεται για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών έχει πλήξει τον συντηρητικό πυρήνα της κοινωνίας, τμήμα του οποίου αποτελεί και ο αντίστοιχος πυρήνας της ΝΔ. Αν δηλαδή επαναληφθεί το φαινόμενο του 2001, με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες – θέμα το οποίο πήρε πάνω της η Εκκλησία και πολέμησε σθεναρά την κυβέρνηση Σημίτη.

Θα φανεί, αυτά δεν κρύβονται…

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ

Από την άλλη, δεν βλέπω και καμιά ιδιαίτερη κινητικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το «τριήμερο στις Σπέτσες» που συγκάλεσε ο πρόεδρος Στέφανος προκειμένου να οργανώσει τους βουλευτές για την επιτυχία της επιχείρησης «κατάληψη των θερινών ανακτόρων» – ήτοι να διασφαλίσουμε τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Πιθανόν οι άνθρωποι να όρισαν αυτή την εβδομάδα που διανύουμε ως εβδομάδα προετοιμασίας, πριν μπουν για τα καλά στον αγώνα. Οπότε, αν συμβαίνει αυτό, λίγα πράγματα έχεις να παρατηρήσεις.

Εγώ τώρα, περίεργος τύπος όπως είμαι, άρχισα να ρωτώ εδώ κι εκεί μήπως το επιτυχημένο, όλο γέλια και χαρές, «τριήμερο» το κατάπιε η αδηφάγος χειμερινή περίοδος που ευνοεί το cocooning. Στο πλαίσιο αυτό, έκανα δυο τρία τηλεφωνήματα και αυτό που μου ειπώθηκε σε γενικές γραμμές είναι «να κάνουμε υπομονή, τις επόμενες ημέρες θα δείτε να ξεδιπλώνεται ολόκληρη η στρατηγική μας».

Προσωπικά δεν είχα και καμιά ιδιαίτερη «κάψα» να δω τον ΣΥΡΙΖΑ να… ξεδιπλώνει τη στρατηγική του, αλλά το σημειώνω για μερικούς μερικούς που πιστεύουν ότι το κόμμα της χαράς βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης – είναι αυτοί που έχουν πειστεί από τις δημοσκοπήσεις ότι ο πρόεδρος Στέφανος θα τα… καταφέρει να οδηγήσει το κόμμα ακόμη και πιο κάτω από το ΚΚΕ.

Βέβαια, η χθεσινή δημοσκόπηση στο Mega είναι εντελώς δυσοίωνη για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς βραχυπρόθεσμα κινδυνεύει όχι μόνο να τον ξεπεράσει το ΚΚΕ, αλλά ενδεχομένως και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, η οποία ανεβαίνει επικίνδυνα καθώς εισπράττει από παντού!

Εγώ όμως επιμένω ότι δεν έχει τελειώσει ακόμη το έργο. Εχει κι άλλες σκηνές…

Διαχωρισμός

Δεν υπάρχει μέρα που να μη μας εκπλήσσει το Μέγαρο Μαξίμου με τους χειρισμούς που κάνει, προκειμένου να καταστεί νόμος του κράτους ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Μετά την (πρωτότυπη θα τη χαρακτηρίσω, για να μην την πω πρωτοφανή…) πρωθυπουργική παρότρυνση για αποχή από την ψηφοφορία όσων βουλευτών διαφωνούν με το νομοσχέδιο, το καινούργιο που ακούσαμε είναι πως υπουργοί που διαφωνούν, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι οφείλουν να παραιτηθούν από τη θέση τους, αλλά το μέτρο δεν ισχύει για τους υφυπουργούς. Τουτέστιν, είσαι υφυπουργός και διαφωνείς, υποβάλλεις, αυθωρεί και παραχρήμα που λένε, την παραίτησή σου από την κυβέρνηση!

Δεν ξέρω σε τι συνίσταται αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ υπουργών και υφυπουργών στον τρόπο αντιμετώπισής τους από το Μέγαρο Μαξίμου. Είναι υποδεέστεροι ως εξουσία μεν των υπουργών, αλλά το να διαχωρίζονται οι επιπτώσεις κατ΄ αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι δεν υπακούει σε σοβαρή σκέψη.

Ωστόσο δεν σχολιάζω περαιτέρω, άλλωστε μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο θα δουν κι άλλα πολλά τα ματάκια μας. Μη σου πω ότι θα πονέσουν κιόλας απ΄ αυτά που θα δουν.

Μυστήριο, ρε παιδάκι μου, προς τι αυτή η πρεμούρα. Δεν μπορώ να το καταλάβω…

Η απορία του Νικήτα

Ενας ακόμη που δεν μπορεί να χωνέψει τους κυβερνητικούς χειρισμούς είναι ο Νικήτας Κακλαμάνης. Με την ελευθεριότητα που του δίνει η απαλλαγή του, παντός καθήκοντος πλέον, διατυπώνει απόψεις που σε άλλες περιπτώσεις, από μόνες τους, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη θρυαλλίδα για την ενότητα της ΝΔ. Σήμερα όχι. Είναι ιδιαίτερα «μαζεμένα» τα πράγματα. Ο Νικήτας λοιπόν, που δεν έχει πρόβλημα να διατυπώσει τις θέσεις του, βάζει στεγνά το θέμα της πρωθυπουργικής παρότρυνσης για αποχή όσων διαφωνούν με το νομοσχέδιο και δείχνει τη διαφορά με το δικό του, προσωπικό, παράδειγμα κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς.

«Είμαι 33 χρόνια βουλευτής», είπε χθες, «και όλα αυτά τα χρόνια ψηφίζω “ναι” αν συμφωνώ με ένα νομοσχέδιο ή ψηφίζω “όχι” αν διαφωνώ. Μέση οδός δεν υπάρχει. Η αποχή δεν είναι θέση, είναι έξω από την κοινοβουλευτική μου συμπεριφορά. Επίσης δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν υπουργός που διαφωνεί με νομοσχέδιο της κυβέρνησης να το εκφράζει διά της αποχής. Υπουργός που διαφωνεί παραιτείται, δεν μπορεί να ισχύει τίποτε άλλο. Αυτό ξέρω εγώ».

Εκτός κι αν κυβερνάει η ΝΔ και αφορά νομοσχέδια όπως το συγκεκριμένο, συμπληρώνω εγώ…

Αντιπάθειες

Από το καλό στο καλύτερο το πάει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Χθες το πρωί συναντήθηκε με τον παρεπιδημούντα εν Ελλάδι Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, τον οποίο η κυβέρνηση δεν πολυσυμπαθεί, και ιδιαιτέρως η υφυπουργός κυρία Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, η οποία, ως γνωστόν, έχει χρηματίσει και πρεσβευτής της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον. Η υφυπουργός Παπαδοπούλου λοιπόν, η οποία δεν κρύβει τα συναισθήματά της για τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, είναι κοινό μυστικό ότι έχει πείσει και τον Πρωθυπουργό Κυριάκο ότι αυτή η αντιπάθεια είναι δικαιολογημένη. Το αποτέλεσμα είναι ότι και ο πρόεδρος Κυριάκος δεν πολυσυμπαθεί τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, πράγμα το οποίο είναι και δύσκολο να κρυφτεί. Υποστηρίζεται βάσιμα, δε, ότι για όλο αυτό η αφορμή πρέπει να αναζητηθεί στο «λάθος» του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου να ανταποκριθεί σε πρόσκληση, προ διετίας και πλέον, του προέδρου Ερντογάν να παραστεί στα εγκαίνια του μεγάρου «Σπίτι της Τουρκίας» στη Νέα Υόρκη. Το κακό είναι ότι ενώ τώρα έχει αλλάξει το κλίμα στις σχέσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν, η αλλαγή δεν είχε θετική επίπτωση στις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου με τον κ. Ελπιδοφόρο.

Ε, αυτόν συνάντησε χθες ο κ. Ιερώνυμος, παρότι είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως όλα αυτά που προανέφερα τα γνωρίζει άριστα!

Με μήνυμα μου μοιάζει όλο αυτό εμένα. Τι; Οχι;