Σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεκάδες χιλιάδες αγρότες άφησαν τα εργαλεία τους, ανέβηκαν στα τρακτέρ τους και βγήκαν στους δρόμους.
Ήδη αγωνίζονταν με την κρίση του κόστους ζωής και τώρα βγήκαν δυναμικά για να εκφράσουν τα παράπονά τους, από τις πολιτικές βιωσιμότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία.
Στη Γαλλία, οι αγρότες έχουν αποκλείσει μεγάλα τμήματα αυτοκινητοδρόμων, δημιουργώντας προβλήματα στον νέο πρωθυπουργό Gabriel Attal, ο οποίος ταξίδεψε σε ένα αγρόκτημα στα νοτιοδυτικά για να προσφέρει μια σειρά μέτρων σε μια προσπάθεια να κατευνάσει την απογοήτευσή τους.
Ορισμένες από τις ανησυχίες τους, όπως η διογκούμενη γραφειοκρατία, έχουν εθνικό χαρακτήρα- άλλες παραπέμπουν σε ευρύτερα ζητήματα, όπως το αυξανόμενο κόστος του αγροτικού ντίζελ, η καθυστερημένη καταβολή των επιδοτήσεων της ΕΕ ή ο ανταγωνισμός από τις εισαγωγές
Οι αγρότες λένε ότι πρόκειται για έναν αγώνα επιβίωσης και δεν θα σταματήσουν τώρα.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα μια νεαρή αγρότισσα, η Alexandra Sonac, και η 12χρονη κόρη της σκοτώθηκαν όταν ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε μπλόκο αγροτών νότια της Τουλούζης. Μόλις την προηγούμενη ημέρα, η κ. Sonac δήλωσε στο γαλλικό ραδιόφωνο ότι συμμετείχε στις διαμαρτυρίες για να «υπερασπιστεί το επάγγελμά της» και να φροντίσει τις κόρες της.
Διαμαρτυρίες σε όλη την Ευρώπη
Οι διαμαρτυρίες έχουν επίσης επεκταθεί σε μεγάλο μέρος της Γερμανίας, αν και έχουν κυρίως εθνικό χαρακτήρα. Οι αγρότες είναι θυμωμένοι με τη σταδιακή κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων για το αγροτικό ντίζελ, η οποία, όπως λένε, θα τους οδηγήσει σε χρεοκοπία.
Όμως, σε ολόκληρη την Ευρώπη, η δυσαρέσκεια συχνά τροφοδοτείται από την οργή για τις πολιτικές της ΕΕ.
Ο γεωργικός τομέας αντιμετώπιζε ανέκαθεν με καχυποψία τα μέτρα που έφερε η ΕΕ για να αναμορφώσει την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΓΠ) ύψους 55 δισ. ευρώ (47 δισ. λίρες) και να την καταστήσει πιο βιώσιμη. Περισσότερο από το 70% των χρημάτων αυτών δαπανώνται για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς ως δίχτυ ασφαλείας, σύμφωνα με το BBC.
Η ανανέωση περιλαμβάνει την υποχρέωση να αφιερώνεται τουλάχιστον το 4% της καλλιεργήσιμης γης σε μη παραγωγικά χαρακτηριστικά, καθώς και την απαίτηση να πραγματοποιούνται αμειψισπορές και να μειώνεται η χρήση λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 20%.
Ο εφιάλτης του πληθωρισμού
Πολλοί αγρότες υποστηρίζουν εδώ και καιρό ότι τα μέτρα αυτά θα καταστήσουν τον ευρωπαϊκό γεωργικό τομέα λιγότερο ανταγωνιστικό έναντι των εισαγωγών.
Ανησυχούν επίσης ότι ο πληθωρισμός έχει μειώσει δραματικά την αξία των άμεσων πληρωμών τους.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, η δυσαρέσκεια συχνά τροφοδοτείται από την οργή για τις πολιτικές της ΕΕ.
“Οι αγρότες πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα… με λιγότερη στήριξη”, δήλωσε στο BBC ο Luc Vernet της δεξαμενής σκέψης Farm Europe με έδρα τις Βρυξέλλες. “Δεν βλέπουν πώς μπορούν να ανταπεξέλθουν πλέον”.
Σε ορισμένες χώρες, οι διαμαρτυρίες δεν είναι κάτι καινούργιο.
Οι διαδηλώσεις ξέσπασαν για πρώτη φορά στην Ολλανδία το 2019 για τις απαιτήσεις της κυβέρνησης να μειωθεί στο μισό η κτηνοτροφική παραγωγή προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου.
Και οι κάτοικοι των Βρυξελλών έχουν συνηθίσει εδώ και καιρό να εισέρχονται αγρότες στην ευρωπαϊκή συνοικία της πόλης για να ψεκάσουν τα κτίρια με γάλα ή να γεμίσουν τους δρόμους με βοοειδή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους γεωργικούς κανονισμούς της ΕΕ.
Η ΕΕ φαίνεται ότι έχει ήδη λάβει γνώση.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen παραδέχτηκε ότι “υπάρχει αυξανόμενη διαίρεση και πόλωση” και ξεκίνησε έναν “στρατηγικό διάλογο” μεταξύ των γεωργικών ομάδων και των υπευθύνων λήψης αποφάσεων της ΕΕ.
Τα όσα είπε φαίνεται να περιλαμβάνουν ένα στοιχείο αυτοκριτικής, αλλά και ασάφεια. Και για τους αγρότες σε όλη την Ευρώπη που αισθάνονται ξεχασμένοι, προδομένοι ή ανίκανοι να θρέψουν τις οικογένειές τους, είναι απίθανο να είναι αρκετή.
