Πριν από λίγες ημέρες οι Αρχές της περιφέρειας Σαράτοφ, στη Νοτιοανατολική Ρωσία, άσκησαν δίωξη σε βάρος μιας νεαρής κατοίκου της περιοχής που είχε ανεβάσει στον λογαριασμό της στο Instagram φωτογραφίες της σημαίας ουράνιο τόξο, κατηγορώντας την για «δημόσια επίδειξη συμβόλων εξτρεμιστικής οργάνωσης». Ηταν, σύμφωνα με τον ανεξάρτητο ειδησεογραφικό ιστότοπο Meduza, η πρώτη δίωξη του είδους στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Η νεαρά είχε βέβαια ανεβάσει τις επίμαχες φωτογραφίες τον Οκτώβριο, μόλις στις 10 Ιανουαρίου, ωστόσο τέθηκε σε ισχύ η απόφαση που έλαβε στις 30 Νοεμβρίου το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας να χαρακτηρίσει «εξτρεμιστική οργάνωση» το υποτιθέμενο «διεθνές πολιτικό κίνημα ΛΟΑΤ».
Η συνεδρίαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είχε πραγματοποιηθεί τότε κεκλεισμένων των θυρών, παρουσία μόνο εκπροσώπων του ρωσικού υπουργείου Δικαιοσύνης, η απόφαση δεν είχε λοιπόν δημοσιευτεί ποτέ. Κατάφεραν όμως να πάρουν ένα αντίγραφο στα χέρια τους οι δικηγόροι της νεαρής «εξτρεμίστριας» στο Σαράτοφ. Είναι ένα κείμενο 19 σελίδων, μια πλούσια εικόνα της κοσμοθεωρίας που υπηρετούν οι ιεράρχες του ρωσικού καθεστώτος. Για τον υπογράφοντα δικαστή, τον 50χρονο Ολεγκ Νεφέντοφ, «το διεθνές κίνημα ΛΟΑΤ» γεννήθηκε τη δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ ως ένα «εργαλείο εξωτερικής πολιτικής» και ταυτόχρονα ως ένα «μέσο περιορισμού των γεννήσεων και υπονόμευσης των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών».
Το κίνημα αυτό, που χαρακτηρίζεται «καταστροφικής ιδεολογίας», εισήχθη, σύμφωνα πάντα με τον Νεφέντοφ, στη Ρωσία το 1984. Ο δικαστής δεν εξηγεί τη συγκεκριμένη χρονολόγηση. Αυθαίρετα καθώς γίνονται όλα, ίσως να έκανε στο υποσυνείδητό του κάποια σύνδεση με το «1984» του Τζορτζ Οργουελ. Το Δικαστήριο πάντως περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια το εύρος της παρουσίας του «κινήματος ΛΟΑΤ» στη χώρα: είναι σήμερα ενεργό «σε 60 περιφέρειες» της ρωσικής Ομοσπονδίας.
«Οι οπαδοί του κινήματος έχουν κοινά χαρακτηριστικά» γράφει επίσης το Δικαστήριο σε ένα στυλ που θύμισε στον Μπενουά Βιτκίν, τον άξιο ανταποκριτή της γαλλικής «Le Monde» στη Μόσχα, την ανθρωπολογία του τέλους του 19ου αιώνα. «Μοιράζονται ορισμένα έθιμα και παραδόσεις (για παράδειγμα τα gay prides), έναν τρόπο ζωής (ιδίως στην ιδιαίτερη επιλογή των σεξουαλικών τους συντρόφων), συγκεκριμένα ενδιαφέροντα και συγκεκριμένη γλώσσα (τη χρήση θηλυκοποιημένων ουσιαστικών…)». Με άλλα λόγια, αν είστε από αυτούς που προτιμάτε να λέτε ή να γράφετε «βουλεύτρια», «γιατρίνα», «αρχιτεκτόνισσα» ή «δικάστρια», βρίσκεστε ήδη σε έναν ολισθηρό δρόμο που οδηγεί ευθεία στον εξτρεμισμό και από εκεί στη φυλακή – στη Ρωσία. Η Ανώτατη Σχολή Οικονομικών της Μόσχας, μάλιστα, απαγόρευσε την περασμένη εβδομάδα στους φοιτητές της να χρησιμοποιούν στη γραπτή επικοινωνία τους το παραμικρό θηλυκοποιημένο ουσιαστικό.
Αλλά ο δικαστής Νεφέντοφ είχε πολλά ακόμα να πει για τα μέσα που χρησιμοποιεί το «κίνημα ΛΟΑΤ»: κυκλοφορεί «ΛΟΑΤ βιβλία», προβάλλει «ΛΟΑΤ σύμβολα» πάνω σε παιχνίδια ή σε ενδύματα, πραγματοποιεί δράσεις «μπροστά στα σχολεία και τις βιβλιοθήκες»… όλα αυτά, υποκινούμενο από «το μίσος των παραδόσεων, της θρησκείας και μίας χιλιετούς κουλτούρας». Δεδομένης της απόφασής του, ωστόσο, το Δικαστήριο έπρεπε στο τέλος της ημέρας να εξηγήσει γιατί κρίνει την προσέγγιση αυτή ως εξτρεμιστική, δηλαδή επικίνδυνη για την ασφάλεια της Ρωσίας. Το κίνημα ΛΟΑΤ, αποφάνθηκε, «εκπροσωπεί μια απειλή για τη δημογραφία της χώρας, οδηγεί στην αυτοκαταστροφή της κοινωνίας, αποδυναμώνει τους οικογενειακούς θεσμούς, επιδιώκει να αλλάξει τον τρόπο ερμηνείας της Βίβλου και έρχεται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές ρωσικές πνευματικές αξίες». Με δυο λόγια, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ «αντίκεται στη ρωσική συνταγματική τάξη».
Η απόφαση του ρωσικού Ανωτάτου Δικαστηρίου μόλις τέθηκε σε ισχύ, έχουν πολλά να δουν τα μάτια μας. Είναι γνωστό πως, με το που εκδόθηκε, ακολούθησαν έφοδοι της αστυνομίας σε γκέι κλαμπ. Παράλληλα, οι τελευταίες οργανώσεις που δραστηριοποιούνταν ακόμα στην υπεράσπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ αναγκάστηκαν να ανακοινώσουν τη διάλυσή τους, αν και ορισμένες δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν το έργο τους στην παρανομία. Και πολλοί παρατηρητές διαπίστωσαν μια αύξηση των διώξεων και της λογοκρισίας εναντίον πολιτιστικών παραγωγών. Αυτή η τελευταία είναι μια ιστορία που κρατάει χρόνια, από τότε που απαγορεύτηκε στη Ρωσία η «ομοφυλόφιλη προπαγάνδα» – πρώτα, το 2013, για την προστασία υποτίθεται των ανηλίκων, και κατόπιν, το 2022, του συνόλου του πληθυσμού.
Στο όνομα αυτών των δύο νόμων αποσύρονται καθημερινά από τα ράφια ή τους διαδικτυακούς καταλόγους βιβλία και ταινίες, έπειτα από καταγγελίες, αυθόρμητους ελέγχους ή και ως αποτέλεσμα αυτολογοκρισίας. Ενα τηλεοπτικό δίκτυο έφτασε σε σημείο να «θολώσει» ένα ουράνιο τόξο σε βιντεοκλίπ νοτιοκορεατικού συγκροτήματος. Ενα άλλο βιντεοκλίπ, που έδειχνε έναν μακιγιαρισμένο άνδρα να χορεύει, αποσύρθηκε από τα προγράμματα. Προ ημερών ο βουλευτής Αλεξέι Ζούραβλεβ απαίτησε να ληφθούν «μέτρα» εναντίον των smileys και των emojis «με ΛΟΑΤ χαρακτηριστικά». Την επομένη ο Πατριάρχης Κύριλλος έθεσε έναν ακόμα πιο φιλόδοξο στόχο: «να νικήσουμε τον Αντίχριστο». Και είναι γνωστό πως η Εκκλησία βλέπει αυτόν τον τελευταίο (και) πίσω από το δικαίωμα στην άμβλωση, που έχει ήδη αρχίσει να περιστέλλεται ασφυκτικά στη Ρωσία. Οπως είχε πει και ο ποιητής, επειδή δεν αγαπούν κανέναν, νομίζουν ότι αγαπούν τον Θεό.