Με ένα κείμενο 4.800 λέξεων, αρκετά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Εκκλησίας, το ΚΚΕ εξηγεί για ποιον λόγο θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Το κόμμα ανησυχεί για την τεκνοθεσία που θα οδηγήσει σε εμπορευματοποίηση της μητρότητας. Σωστό. Στον καπιταλισμό τα πάντα μετατρέπονται σε εμπόρευμα. Επίσης το κόμμα εκτιμά ότι το νομοσχέδιο θα πλήξει τις σχέσεις που ορίζονται από τη μητρότητα και την πατρότητα.

Ας μην ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ διακρίνεται από μία ευαισθησία για αυτές τις έννοιες. Είναι ένα κόμμα που έχει μόνο «πατερούλη», αν και συχνά φαντασιώνεται ότι είναι τέκνο της Ιστορίας. Τέλος πάντων, οι θέσεις του κόμματος είναι απολύτως σεβαστές. Μόνο που διακρίνονται από ένα έλλειμμα ενσυναίσθησης. Διότι είναι απολύτως βέβαιο ότι και εντός του κόμματος θα υπάρχουν μέλη με έντονο και προσωπικό ενδιαφέρον επί του θέματος. Με τρόπο ζωής όχι και τόσο συμβατό προς το κομματικό στερεότυπο.

Φανταστείτε, ας πούμε, δύο παλικάρια που γνωρίζονται στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Που ανταλλάσσουν ματιές όταν ξύνουν τη σκουριά από ταλαιπωρημένα σκαριά. Που αγγίζονται απαλά, τρυφερά, όταν ο ένας δίνει στον άλλον το τρυπάνι για τη λαμαρίνα σιγοτραγουδώντας «Καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό, μα δεν υπάρχουν δρόμοι». Και ύστερα, όταν το μεροκάματο βγει και το λιόγερμα ζυγώνει, να σμίγουν σε ένα φτωχικό διαμέρισμα στο Πέραμα. Τα φιλιά τους να ζευγαρώνουν πάνω από το άρωμα του βασιλικού που έφερε η μάνα του ενός, γερόντισσα με αγώνες στην πλάτη, κόρη αντάρτη. Και ύστερα να τρώνε, ο ένας απέναντι από τον άλλον. Δυο αβγά και μια σαλάτα με χθεσινό ψωμί. Και από ένα ποτήρι ρετσίνα.

Σε αυτά τα δύο παλικάρια, που ενδεχομένως να είναι μέλη ή ψηφοφόροι του ΚΚΕ, το κόμμα αρνείται το δικαίωμα στον γάμο. Είναι ένα από τα πολλά μικρά δράματα συνείδησης που θα μείνουν σιωπηλά. Οπως άλλωστε και η αγωνία του πιστού χριστιανού που είναι gay, πλην όμως καλείται να διαχωρίσει τη συνείδηση από την ψυχή του. Πόσο σκληρό και πόσο άδικο…

Τελευταία Νέα