Μία ανάρτηση για το ποιες είναι οι Αλκυονίδες μέρες και γιατί διαρκούν περισσότερο στην Αττική δημοσίευσε ο γνωστός μετεωρολόγος και διευθυντής της ΕΜΥ, Θεόδωρος Κολυδάς, εξηγώντας λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά του φαινομένου.

Τα χαρακτηριστικά – Θερμοκρασία και μποφόρ

Πιο αναλυτικά, ο κ. Κολυδάς αναφέρει στην πλατφόρμα «Χ» ότι ως Αλκυονίδες ημέρες ορίζονται οι «ημέρες καλοκαιρίας» μεταξύ της 16ης Δεκεμβρίου και της 16ης Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια των οποίων η ελάχιστη θερμοκρασία δεν κατεβαίνει κάτω από τους 4 βαθμούς και η μέγιστη υπερβαίνει τους 16 βαθμούς Κελσίου.

«Τις ημέρες αυτές, για να τις ονομάσουμε Αλκυονίδες, ο καιρός θα πρέπει να κυλήσει με λίγα σύννεφα και η μέση ταχύτητα του ανέμου δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 6 κόμβους, δηλαδή η μέση ένταση του ανέμου να μην ξεπερνά τα 2 μποφόρ» σημειώνει ο μετεωρολόγος.

Πώς εκδηλώνεται το φαινόμενο στην Αττική και… αλλού

Στη συνέχεια ενημερώνει πως «η συμπεριφορά των Αλκυονίδων δεν είναι ίδια σε όλη την Ελλάδα. Θα είχαμε την εμφάνιση ακόμη περισσότερων τέτοιων ημερών, αν δεν υπήρχε κυρίως το κριτήριο της ελάχιστης θερμοκρασίας. Έτσι, μπορεί σε κάποιες περιοχές της χώρας να έχουμε αλκυονίδες ημέρες και σε άλλες να μην έχουμε».

Τέλος, υπογραμμίζει πως «στο λεκανοπέδιο της Αττικής οι Αλκυονίδες διαρκούν συνήθως περισσότερο και γίνονται πιο εύκολα αισθητές. Αυτό συμβαίνει γιατί με την αύξηση της θερμοκρασίας στην καρδιά του χειμώνα δημιουργείται αντικυκλωνική κυκλοφορία πάνω από την Αττική, δηλαδή δημιουργείται ένα πεδίο υψηλών πιέσεων, που «παγιδεύει» τις θερμές μάζες της ατμόσφαιρας στο ίδιο σημείο για περισσότερες ημέρες».

Αναλυτικά η ανάρτηση

Ο μύθος

Αλκυονίδες ημέρες ονομάζονται οι ημέρες καλοκαιρίας (ηλιοφάνεια με νηνεμία ή ασθενείς ανέμους) στην καρδιά του χειμώνα, μεταφορικά δε οι ευτυχισμένες ημέρες ανάμεσα σε δύσκολες και δυσάρεστες περιστάσεις.

Η ονομασία τους προέρχεται από τη μυθική Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά των ανέμων Αίολου.

Σύμφωνα με το έργο «Αλκυών», που αποδίδεται στον Λουκιανό, η Αλκυόνη μετά το θάνατο του συζύγου της, Κήυκα, αναζητούσε μάταια το πτώμα του.

Οι θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν στο ομώνυμο πουλί (κοινώς, ψαροπούλι, θαλασσοπούλι ή μπιρμπίλι).

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου, η Αλκυόνη έπεσε στη θάλασσα, μόλις τα κύματα έφεραν το πτώμα του συζύγου της στην πατρίδα του Οίτη.

Οι θεοί, θέλοντας να διαιωνίσουν την αληθινή συζυγική αγάπη, τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά.

Από τότε η Αλκυόνη γεννούσε τα αβγά της στην ακροθαλασσιά, όπου όμως οι νεοσσοί της παρασύρονταν και χάνονταν από τα κύματα.

Ο Δίας κάποτε τη λυπήθηκε και αποφάσισε να στέλνει μέσα στην καρδιά του χειμώνα, την εποχή όπου η Αλκυόνη επωάζει τα αβγά της, 14 ημέρες καλοκαιρίας, διέταξε δε τον Αίολο να συγκρατεί αυτές τις ημέρες τους ανέμους.

Έτσι, το χρονικό αυτό διάστημα ονομάστηκε Αλκυονίδες ημέρες.

Κατά μία άλλη θεωρία η ονομασία «Αλκυονίδες» αποδίδεται στο φυσικό φαινόμενο κατά το οποίο ο ομώνυμος αστέρας για συνεχόμενες ημέρες είναι ορατός στο ανώτερο σημείο του θόλου

Οι Αλκυονίδες πήραν το όνομά τους από το θαλάσσιο πτηνό Αλκυόνη ή καλύτερα από τον ομώνυμο αστέρα (Αλκυών των Πλειάδων) που φέρει το όνομα του πτηνού.

Τις μέρες αυτές ο αστέρας Αλκυών μεσουρανεί τις απογευματινές ώρες πράγμα που σημαίνει ότι τις νύκτες του Ιανουαρίου βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο (ζενίθ) του ουράνιου θόλου.

Αυτό το φυσικό φαινόμενο έδωσε την ονομασία Αλκυονίδες σε όλες τις συνεχόμενες ημέρες που ο αστέρας αυτός είναι ορατός στο ανώτερο σημείο του θόλου.

Τελευταία Νέα