Δεν μαζεύεται τούτος ο τόπος. Δεν μαζεύεται από πουθενά. Και να πεις ότι πέσανε και πολλά τα προβλήματα; Αν εξαιρέσεις την ακρίβεια που έχει σαλτάρει και δεν πιάνεται με τίποτα, τις καταλήψεις των ΑΕΙ με κίνδυνο να χαθούν οι εξετάσεις του α’ εξαμήνου, τον πόλεμο στην Ουκρανία που δεν έχει τέλος, τη σφαγή των αμάχων στη Γάζα, τα τρακτέρ με τους αγρότες που καίνε τις Βρυξέλλες, τους Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα που θα τους πολεμάμε με στρατηγείο στη Λάρισα, το πόσα αεροπλάνα θα πάρουμε εμείς και πόσα η Τουρκία, τον Ορμπαν που έχει στυλώσει τα πόδια για να μην μπει η Σουηδία στο ΝΑΤΟ, τον συμπαθέστατο κύριο Κακλαμάνη που ζητάει την πούρα Δεξιά να πάρει τα ηνία, τους ιεράρχες (μην ανοίξω το στόμα μου) που μας γυρίζουν στον Μεσαίωνα, τις γυναικοκτονίες σε καθημερινή βάση, (τη βία σ)τα γήπεδα που, παρότι δεν θα άνοιγαν στο κοινό μέχρι να συμμορφωθούν με τους καινούργιους όρους λειτουργίας, θα ανοίξουν και σιγά σιγά με τον καιρό θα ωριμάσουν και θα συμμορφωθούν, πού θα πάνε, την άλλη βία τη σχολική ου μην αλλά και εξωσχολική όπου μαθήτριες και μαθητές πλακώνονται ανελλιπώς και μάλιστα γράφουν την κλωτσοπατινάδα στο κινητό τους και τη διανέμουν στο Διαδίκτυο να καμαρώσει ο κόσμος τα χάλια τους τα αδιόρθωτα, την Greek Mafia όπου τρώει ο ένας τον άλλον σαν αράπικο φιστίκι, τα νοσοκομεία που για να πάρεις σειρά να βρεις ένα ράντζο να ρημαχτείς πρέπει να ‘χεις άγιο στην Κορώνη, την Εξεταστική για τα Τέμπη όπου άμα βγάλουν άκρη εγώ κασέρι να γίνω, τα χωριά της Θεσσαλίας που είναι ακόμα πλημμυρισμένα τίγκα και οι άνθρωποι δεν ξέρουν πότε και αν θα μπορέσουν να τα καλλιεργήσουν, αν λοιπόν τα εξαιρέσεις όλ’ αυτά, τι μένει;
Ο Λόφος του Στρέφη. Πολύ σωστά το καταλάβατε. Καλά, είστε πολύ έξυπνοι, πουλιά στον αέρα πιάνετε, να πάτε στο «Chase» να σκίσετε, να μου φιλήσετε και τη Μαρία, πολύ φίλη μου και πολύ καλό παιδί. Διαμάντι το Μαράκι. Αυτό λοιπόν το μεγάλο πρόβλημα του Στρέφη, μην ανησυχείτε καθόλου, θα μας το λύσει διά παντός ο κύριος Δούκας με το κοστουμάκι του και το μυαλό που κουβαλάει. Δεν μας άρεσε ο Μπακογιάννης, και σωστά δεν μας άρεσε, αυτή η Πανεπιστημίου εδώ μου καθότανε, πέντε χρόνια μέσα στο σκάμμα και το αμπρί, ε, αυτός θα είναι τρις χειρότερος. Εδώ είμαστε και θα μου το θυμηθείτε γιατί είναι ανοιχτοί οι ουρανοί και μας ακούνε. Αποφάσισε λοιπόν ο καινούργιος να ακυρώσει το σχέδιο που έχουμε πληρώσει ένα εκατομμύριο και δεν πραγματοποιήθηκε γιατί δεν ήθελαν οι εναλλακτικές ομάδες (κρούσης) της περιοχής και έκαναν τα πάντα για να το εμποδίσουν, και θα κάνει, λέει, ένα νέο πρότζεκτ σε συνεργασία με τις εναλλακτικές ομάδες που σιχαίνονται κάθε αλλαγή στον χώρο. Τον θέλουν έτσι σκοτεινό και ξεμάντρωτο να βολτάρουνε τα βράδια πουτσαρά-μπουλούκια και… «ανάφ’ τόνε και σβήσ’ τόνε, πάτα, ρούφα, τράβα τόνε».
Μπράβο, δήμαρχε. Μπράβο και πάλι μπράβο. Αυτό είναι. Κι όπως έλεγε κι ο παππούς µου ο καπετάν Σταµάτης, «άντε και εις ανώτερα. Και στην Πόλη σιμιτζής». Που ούτε ξέρω τι σημαίνει.
Γιατί, ο κύριος Δούκας ξέρει τι σημαίνει δημαρχία; Τώρα θα το μάθει. Στου κασίδη το κεφάλι. Ημών και υμών δηλαδή.