Δεν γνωρίζω αν στην πολιτική υπάρχουν «πνευματικά δικαιώματα» και πολύ περισσότερο σε τι μπορεί να συνίστανται αυτά. Αλλά, αν υπήρχαν, νομίζω ότι έπειτα από μια πολιτική εξέλιξη που είχαμε την περασμένη εβδομάδα πιθανόν κάποιος σήμερα να τα διεκδικούσε. Μεταφέρω ό,τι μου διηγήθηκε προχθές ο πρώην υπουργός Βασίλης Κοντογιαννόπουλος (περί αυτού πρόκειται) αναφορικά με το νέο κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου, το ΕΜΠΡΟΣ, το οποίο θα αναμετρηθεί με τα υπόλοιπα – κατά δήλωση του ιδρυτή του – στις ευρωεκλογές, προκειμένου να διεκδικήσει τον χώρο που κατ΄ εκείνον υφίσταται μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Κατά τον κ. Κοντογιαννόπουλο, λοιπόν, συνέπεσε να ταξιδεύει το καλοκαίρι από Χανιά προς Αθήνα με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Στη συνάντηση που είχαν στο αεροδρόμιο και την αναπόφευκτη συζήτηση που άνοιξαν σχετικά με τα τρέχοντα και τα μελλούμενα, ο πρώτος αποκάλυψε στον δεύτερο ότι «εδώ και χρόνια» είχε αποστείλει υπόμνημα στον πρόεδρο Κυριάκο, με το οποίο του εισηγήθηκε «να τα αλλάξει όλα» στη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να διατηρηθεί η πολιτική ηγεμονία της ΝουΔου στο πολιτικό κέντρο. Ο Κυριάκος δεν απάντησε στην πρόταση Κοντογιαννόπουλου, ούτε φυσικά επιχείρησε κάτι σχετικά με την πολιτική φυσιογνωμία ΝουΔου. Πολύ περισσότερο να τη μετονομάσει σε ΕΜΠΡΟΣ.
Στην αναπόφευκτη ερώτηση Λοβέρδου «τι είναι αυτό το ΕΜΠΡΟΣ, πώς αναλύεται;» ο Κοντογιαννόπουλος τού (και μού) εξήγησε ότι τα αρχικά «μεταφράζονται» σε
Εθνική Μεταρρυθμιστική Προοδευτική Οικολογική Συμμαχία!
Ποιο είναι σήμερα το παράπονο του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου; Οτι ο Ανδρέας Λοβέρδος «δεν τον πήρε καν ένα τηλέφωνο να τον ρωτήσει αν μπορούσε να οικειοποιηθεί την ιδέα του». Με την προσθήκη ότι «προφανώς δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να του την παραχωρήσει».
Ο Ανδρέας τι λέει άραγε για όλα αυτά;
Συμφέροντα εναντίον κοινωνίας
Τελικά αυτή η χώρα δεν θα γλιτώσει ποτέ από τα συμφέροντα. Τα συμφέροντα σε κάθε τους μορφή, μέγεθος και έκφραση. Προσέξτε δυο συμβάντα που έχουν σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες και δείτε ότι πια δεν είναι ούτε θέμα κυβέρνησης, ούτε θέμα απλών πολιτών, ούτε καν θέμα διαδικασιών. Είναι κανονικά ο πόλεμος των συμφερόντων ενάντια στην κοινωνία και την πολιτεία. Είναι εχθροί του λαού!
Συμβάν νούμερο ένα: χρόνια και χρόνια το κράτος σχεδίαζε να διασυνδέσει την Κρήτη με το εθνικό κεντρικό δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος για να αποκτήσει το νησί ενεργειακή αυτονομία και παράλληλα να γλιτώσει και ο κρατικός προϋπολογισμός τα εκατομμύρια των εκατομμυρίων που δαπανώνται δεκαετίες τώρα, σε ετήσια βάση, για τη λειτουργία πετρελαιοκίνητων εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Εκατομμύρια των εκατομμυρίων, μιλάμε. Ολο σχέδια καταστρώνονταν και όλο στο τέλος κάτι συνέβαινε και έμεναν στα χαρτιά, κάποιο αόρατο χέρι τα υπονόμευε συνεχώς στη φάση του σχεδιασμού. Πότε από το βαθύ κράτος που λειτουργεί υπέρ της διαπλοκής και πότε από παράγοντες κάθε λογής που δεν ήθελαν να υπάρξει η ηλεκτρική διασύνδεση για λόγους αδιευκρίνιστους. Αποφασισμένοι πρωθυπουργοί, και αποτελεσματικοί υπουργοί, κατάφεραν τελικά να προχωρήσει τα τελευταία χρόνια το έργο της υποθαλάσσιας διασύνδεσης της Κρήτης, με το εθνικό δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικού, παρά τις ισχυρές αντιδράσεις. Και προχώρησε. Αλλά προ ημερών σαμποτέρ, κανονικοί σαμποτέρ όμως, κατέστρεψαν κοντά στα Χανιά ένα μέρος του μηχανολογικού εξοπλισμού, ιδιαίτερα κρίσιμου στην υλοποίηση του έργου. Τώρα, λέει, είναι σε κίνδυνο η διασύνδεση η οποία επρόκειτο να επιτευχθεί στα τέλη αυτού του χρόνου ή στις αρχές του επόμενου!
Ναι, αλλά εμείς ασχολούμαστε με τον γάμο των ομοφύλων, στα πρωινάδικα και στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, και με το αν ο Κασσελάκης είπε του Πολάκη να σηκωθεί να φύγει από το κόμμα, σωστά;
Συμφέροντα εναντίον κοινωνίας II
Συμβάν νούμερο δύο: χρόνια και χρόνια το κράτος σχεδίαζε να διασυνδέσει την Αίγινα, που ειδικά τα καλοκαίρια έχει 100.000 πληθυσμό, με το δίκτυο υδροδότησης της Αθήνας για να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας του νησιού. Βρέθηκε η Δούρου ως περιφερειάρχης να το ξεκινήσει και ο Πατούλης στη συνέχεια να το ολοκληρώσει, αλλά κάποιοι δεν τη θέλουν την υδροδότηση της Αίγινας από το κεντρικό δίκτυο της Αθήνας. Τη θέλουν να γίνεται με τις υδροφόρες και τα βυτιοφόρα. Τρεις τέσσερις φορές τα συμφέροντα που θησαύριζαν από αυτή την ιστορία αποπειράθηκαν να διακόψουν την παροχή του νερού, υπονομεύοντας τον αγωγό. Και προ ημερών, χειμώνα καιρό, σαμποτέρ με ικανότητες και «σπουδές» σε ειδικές δυνάμεις ανατίναξαν (ανατίναξαν με εκρηκτικά, καταλαβαίνετε;!!!) ένα μέρος του, 800 μέτρα από την ακτή και σε βάθος 40 μέτρων!!!
Η ζημιά θα αποκατασταθεί, δεν υπάρχει θέμα. Ομως σημασία έχει αυτή καθαυτήν η πράξη και ότι αυτοί που τη σχεδίασαν τη χρηματοδότησαν (γιατί αυτές οι δουλειές κοστίζουν) όπως και εκείνοι που την εκτέλεσαν ζουν ανάμεσά μας!
Δεκάρα δεν δίνουν για το αν πλήττεται το κοινωνικό σύνολο. Σημασία (γι’ αυτούς) έχει η κονόμα…
Ναι, αλλά εμείς στα πρωινάδικα και στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης ασχολούμαστε με τον γάμο των ομοφύλων και με το αν ο Κασσελάκης είπε του Πολάκη να σηκωθεί να φύγει από το κόμμα, σωστά; (δις)
Σαμποτέρ κάθε αισθήματος αλληλεγγύης
Η μία εικόνα, με τους «σαμποτέρ» – εχθρούς του λαού, είναι αυτή. Αποτρόπαιη και εξοργιστική. Η άλλη εικόνα είναι εξίσου άθλια. Ελεεινή. Μίζερη και μισερή. Ξεδιάντροπη. Εχω μείνει (και φαντάζομαι και πολλοί άλλοι) με το στόμα ανοιχτό για τις τραγικές αποκαλύψεις σχετικά με τον «άλλο άνθρωπο» και την πραγματική του δράση. Κάτω από τον φερετζέ της ανιδιοτελούς κοινωφελούς προσφοράς είχε βρει έναν καλό τρόπο να κονομάει για να τρέφει το άρρωστο πάθος του με τον τζόγο. Ωραία πατέντα. Πρόσφερε, υποτίθεται, κοινωνικό έργο και παράλληλα δημιουργούσε μια ολόκληρη αλυσίδα αφελών υποστηρικτών, που είδαν σε αυτόν το άλλοθι για τις δικές τους αμαρτίες.
Ο «άλλος άνθρωπος» είναι ένας εχθρός του λαού, κι αυτός. Γιατί τροφοδότησε όλη εκείνη τη συνωμοσιολογία που θέλει τους ευεργέτες να κονομάνε από τις ευεργεσίες. Πρόκειται για αποτρόπαιο σαμποτέρ κάθε αισθήματος αλληλεγγύης, φιλανθρωπίας, εθελοντισμού, ανθρωπιάς, μιας κοινωνίας η οποία αναζητεί απεγνωσμένα πρότυπα για να κρατηθεί από κάπου και δεν τα βρίσκει. Είμαι πραγματικά οργισμένος.
Μοναχικός αγώνας
Ως στήλη, τέλος, επιθυμώ να αποδώσω φόρο τιμής στην τριπλέτα ΣΥΡΙΖΑ Ραγκούσης – Ζαχαριάδης – Θεοχαρόπουλος για τον απελπισμένο και τόσο μοναχικό αγώνα που δίνουν να πείσουν τον πρόεδρο Κασσελάκη ότι το μέλλον (του ΣΥΡΙΖΑ) είναι «κεντροαριστερό». Ο πρόεδρος πάλι που έχει κολλήσει βαριάς μορφής «αριστερίτιδα», η οποία έχει τα συμπτώματα εποχικής γρίπης και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα γιατί μετά καταντάει ανίατη ασθένεια, ούτε να ακούσει θέλει. Εκείνοι επικαλούνται δημοσκοπήσεις, του δείχνουν συμπεράσματα, του κάνουν αναλύσεις, όμως τίποτε. Επιμένει αριστερά. Αλλά κι εκείνοι όμως, επίμονοι… κηπουροί, καλλιεργούν το έδαφος, μήπως στο τέλος της ημέρας τον πείσουν και στρίψει το βαπόρι που κατευθύνεται, πρόσω ολοταχώς, για τα βράχια (χρησιμοποιώ ναυτιλιακούς όρους, διότι ο πρόεδρος, όπως όλοι γνωρίζουμε, έχει μια έφεση στα ναυτιλιακά).
Επειδή, πάντως, δεν βλέπω να διαγράφεται στο κοντινό μέλλον κάποια επιτυχία στην προσπάθεια της τριπλέτας, μήπως να αναζητήσουν, λέω εγώ τώρα, κάπου αλλού ευήκοα ώτα; Ας προσπαθήσουν, ίσως να βρίσκεται εκεί το τυχερό τους. Πάντως εκεί που είναι τώρα, όχι. Δεν το βλέπουν;