Oι εκφράσεις που περιλαμβάνονται στην επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα είναι βαριές. Οι 17 οργανώσεις αναφέρονται σε ένα μείζον σκάνδαλο παρακολούθησης, σε κυβερνητικές παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης, σε αγωγές εναντίον δημοσιογράφων και ακτιβιστών, σε ένα μη ασφαλές εργασιακό περιβάλλον για τους δημοσιογράφους, σε πιέσεις σε ΜΚΟ που ασχολούνται με τη μετανάστευση και το άσυλο. «Καλούμε την Κομισιόν να διερευνήσει αυτές τις καταγγελίες», τονίζουν οι οργανώσεις, «και να ζητήσει από τις Αρχές να λάβουν, ανοιχτά και δημοσίως, καθαρά και αποφασιστικά μέτρα».

Διαβάζοντας κανείς αυτή την επιστολή, νομίζει ότι δεν αναφέρεται στην Ελλάδα, αλλά στην Ουγγαρία. Εξίσου βαριά ήταν και η αντίδραση της ευρωβουλευτού της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ, που σε χθεσινή της παρέμβαση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου χαρακτήρισε «επιτομή του λαϊκισμού και της παραπληροφόρησης» ένα ψήφισμα σε ανάλογους τόνους που τίθεται σήμερα σε ψηφοφορία. Το ψήφισμα, τόνισε, παραγνωρίζει «εσκεμμένα» τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, παραλείπει «συνειδητά» την πρόοδο που έχει σημειωθεί και υιοθετεί «σκοπίμως» fake news και αυθαίρετους ισχυρισμούς που διαδίδει η αντιπολίτευση στην Ελλάδα.

Ας δούμε πού βρισκόμαστε. Πρώτα απ’ όλα ένα ψήφισμα αποσκοπεί στο να περιγράψει με πολιτικούς όρους μια κατάσταση, δεν αποτελεί απολογισμό κυβερνητικού έργου. Η χρησιμοποίηση λοιπόν επιρρημάτων που παραπέμπουν σε δόλο γίνεται για τη δημιουργία εντυπώσεων. Η Ελλάδα φυσικά δεν είναι Ουγγαρία και όσοι προβαίνουν σε τέτοιες συγκρίσεις χάνουν την αξιοπιστία τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι υπαρκτά και αναγνωρισμένα σκάνδαλα μπορεί να συγκαλύπτονται στο όνομα της κυβερνητικής παντοδυναμίας ή της έλλειψης ενδιαφέροντος από την κοινή γνώμη. Ούτε σημαίνει πως όποιος διαμαρτύρεται για τέτοιες προσπάθειες συγκάλυψης – εφημερίδες, θεσμοί, οργανώσεις, κόμματα ή ιδιώτες – «επιτίθεται στη χώρα μου την Ελλάδα», όπως λέει η Βόζεμπεργκ, ή θέλει να πλήξει την αυτοδύναμη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι fake news ότι έχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε που ξεκίνησε η δικαστική έρευνα για το σκάνδαλο των υποκλοπών και το μόνο που έχει γίνει γνωστό είναι η αφαίρεση της δικογραφίας από την Εισαγγελία Πρωτοδικών και η ανάθεσή της στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Είναι λαϊκισμός οι εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας και της Media Freedom Rapid Response που καταδικάζουν την Ελλάδα για τις παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων; Είναι παραπληροφόρηση οι επιθέσεις εναντίον ανεξάρτητων Αρχών όπως η ΑΔΑΕ και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα; Είναι αυθαίρετος ισχυρισμός ότι έχουν περάσει οκτώ μήνες από το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου και το μόνο που έχει γίνει γνωστό είναι οι βαρύτατες ευθύνες που καταλογίζει η Frontex στο Λιμενικό;

Τυχόν υιοθέτηση του επίμαχου ψηφίσματος κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου θα οδηγήσει σε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων για το ύφος του, για τη γλώσσα του, για τις υπαινικτικές του συγκρίσεις. Και θα χαθεί για άλλη μια φορά η ουσία.