Στο σύμπαν της μόδας, ο Φεβρουάριος, μήνας των βραβείων και των εορταστικών εμφανίσεων, διεκδικεί να πρωταγωνιστήσει και να κλέψει από τη ροή του γραμμικού χρόνου εργασίας, να αντισταθεί ακόμη και στην καρναβαλική ανυποταξία και να προτείνει το εύρημα μιας νέας υποκρισίας ως τάση ευσυνείδητης κατανάλωσης εκείνων που διαβαίνουν το κατώφλι της δημοφιλίας.
Η «αρχειακή συλλογή» ξεμύτισε ως νέος αέρας στην τελετή απονομής των βραβείων Grammy που ανασήκωσε τα λεπτά φορέματα των υποψήφιων και βραβευμένων γυναικών, φτιαγμένα σε προηγούμενες δεκαετίες και διατηρημένα σε χώρους προφυλαγμένους από τον καιρό. Ως θέμα συζήτησης προβάλλεται και στα ελληνικά media που παρατηρούν και αναλυτικά φλυαρούν για μια νέα ένδειξη κύρους, για ένα status symbol προερχόμενο από αρχείο σχεδιαστή, το οποίο για να το φοράει κάποια διασημότητα του κόκκινου χαλιού θα συμβολίζει – αν και παλιό – κάτι το καινούργιο.
Είναι αυτά τα υβριδικά ακαθόριστα σημεία που ξαφνικά, χωρίς να έχει μεσολαβήσει κάποια κριτική διαδικασία επιλογής τους, επικάθονται πάνω στα σώματα και περιγράφουν ό,τι είμαστε ή τείνουμε να γίνουμε. Οπως οι φαρδιές μαύρες μπλούζες-φούτερ με κουκούλα και τα παντελόνια με τις πλαϊνές λευκές ρίγες ως παρωδία ενδυματολογικής υπογραφής κύρους κάποιων παράξενων τύπων. Οι οποίοι τις πρωινές ώρες σκυθρωποί και αργοκίνητοι βγάζουν βόλτα στα αθηναϊκά πεζοδρόμια τους «φίλους» τους, κάτι μυώδη, νευρικά σκυλιά, για να ουρήσουν στις ρίζες καχεκτικών τώρα πια δέντρων. Αυτό χαρακτηρίζει σήμερα μια σύγχρονη μέρα. Και επειδή κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε η άφιξη του καινούργιου θα επιβάλει τα δικά του νοήματα με τη δική του γλώσσα, μπορούμε ακόμη να τραμπαλίζουμε το πρέπον με το ανεπίτρεπτο και να το βαφτίζουμε στυλ.
Παρ’ όλα αυτά δεν έχει κανείς μας την ψευδαίσθηση ότι η εποχή μας κυλάει ατάραχη στης ζωής την πασαρέλα. Μόνο η μόδα, αυτό το συμπύκνωμα άλλοτε της κοινωνικής κινητικότητας, των οικονομικών διακυμάνσεων, των ατομικών επιδιώξεων, φάρος κάθε νέας πραγματικότητας, τώρα δείχνει ότι κυκλοφορεί με απομαγνητισμένη βελόνα στην πυξίδα της, σε πλήρη διάσταση με την πραγματικότητα.