Είναι γνωστή η ιστορία της διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα τερματικά μηχανήματα συναλλαγών (POS). Ενα βασικό μέτρο κοινής φορολογικής λογικής που επιτυγχάνει το εξής απλό, να φορολογείται ο επιτηδευματίας για τη συναλλαγή που έχει ήδη εισπράξει την αμοιβή στον τραπεζικό του λογαριασμό. Να πληρώνεται με POS ένας λογαριασμός και να υπάρχει και μια απόδειξη που να αντιστοιχεί στην πληρωμή. Αυτό μέχρι σήμερα δεν είναι δεδομένο και η λύση να κάνουν και αυτή τη φορολογική δουλειά οι τράπεζες δεν ήταν και η πιο αποδοτική. Επίσης όλοι θεωρούν ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά απλό στην εφαρμογή μέτρο. Για αυτό το αυτονόητο μέτρο περιμέναμε να «ωριμάσουν» οι συνθήκες. Μπήκε μια προθεσμία, ως ορόσημο του Ταμείου Ανάκαμψης δηλαδή συνδέεται με την ομαλή εκταμίευση ευρωπαϊκών πόρων προς τη χώρα μας προκειμένου να πιεστούν όλοι να γίνει πράξη. Δόθηκε και παράταση. Αλλά η διασύνδεση των 400.000 POS και άλλων τόσων ταμειακών μηχανών πάλι κάπου κολλάει. Αυτή τη φορά σε 35 ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονται το λογισμικό των συγκεκριμένων μηχανημάτων και αυτές λένε ότι δεν προλαβαίνουν να κάνουν την απαιτούμενη αναβάθμιση!
Είχαν στη διάθεσή τους πολλούς μήνες που δουλεύεται η συγκεκριμένη ρύθμιση, καθώς δημιουργήθηκαν μητρώα και έγινε όλη προεργασία. Επίσης γνώριζαν εδώ και μήνες την πρόθεση του κράτους να το κάνει. Το μέτρο ωστόσο, παρά τις διαβεβαιώσεις, είναι και πάλι στον αέρα, με αποτέλεσμα συσκέψεις επί συσκέψεων, παρεμβάσεις και απειλές για ρυθμίσεις και αυστηρά πρόστιμα. Στο υπουργείο Οικονομικών κατάλαβαν ότι δύσκολα θα κάνουν δουλειά με παραινέσεις και απειλές προστίμων. Με ρύθμιση που φέρνουν, οι ποινές σε όσες εταιρείες δεν φροντίσουν να κάνουν τη δουλειά, δηλαδή να αναβαθμίσουν το λογισμικό των πελατών τους ως το τέλος του μήνα, θα φτάνουν μέχρι την αναστολή και την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας. Δηλαδή θα απειλείται η λειτουργία τους.
Η υπόθεση των POS είναι εντυπωσιακή καθώς για τα περισσότερα πληρώνουν οι επιτηδευματίες που τα χρησιμοποιούν ένα πάγιο τέλος συντήρησης, ενώ ήδη έχουν πληρώσει για την απόκτησή του. Αρα οι επιτηδευματίες είναι πελάτες αυτών των εταιρειών που περιμένουν να λάβουν υπηρεσίες.
Η ιστορία, αν αλλάξουμε τους συμμετέχοντες, είναι η ίδια που επαναλαμβάνεται σε κάθε προσπάθεια για αλλαγή σε αυτή τη χώρα εδώ και χρόνια. Σαν να υπάρχει μονίμως ένα αόρατο χέρι που αντιστέκεται σε οτιδήποτε πάει να αλλάξει κάτι.
Οι κυβερνήσεις συνήθως προσπαθούν να περάσουν «μαλακά» τέτοιου είδους ρυθμίσεις προκειμένου να μην ταράξουν το «ακροατήριο». Η χώρα ωστόσο προχωρά μόνο όταν οι κυβερνήσεις επιμένουν. Οταν δεν περιορίζονται μόνο στην ψήφιση αλλαγών για τις οποίες έχουν δεσμευτεί. Αλλά όταν ελέγχουν στην πράξη την εφαρμογή τους. Ακόμα περισσότερο ισχύουν αυτά στην υπόθεση της διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα POS. Φανταστείτε μόνο τι έχει να γίνει στο απευκταίο σενάριο, γιατί αυτή τη φορά δεν θα χαθεί απλά μια προθεσμία, αλλά θα τεθεί εν αμφιβόλω η ομαλή εισροή στη χώρα μας πολύτιμων κοινοτικών πόρων..