Ο προσωπικός ιατρός του, που εποπτεύει τη θεραπεία του για τον καρκίνο με τον οποίο διαγνώσθηκε, πιστεύει στην ομοιοπαθητική, μια εναλλακτική ιατρική πρακτική που δεν αναγνωρίζεται ως έγκυρη από την επιστημονική κοινότητα. Το γεγονός ότι ξεκίνησε αμέσως θεραπεία για τον καρκίνο υπογραμμίζει τα προνόμια που απολαμβάνει ο μονάρχης έναντι των υπηκόων του, οι οποίοι αναγκάζονται να περιμένουν ακόμα και μήνες στο δημόσιο σύστημα υγείας. Και η μερική διαφάνεια που υιοθέτησε το παλάτι του Μπάκιγχαμ, αποκαλύπτοντας πως ο βασιλιάς έχει καρκίνο αλλά χωρίς να πει τι είδους, εγείρει πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων, αρχής γενομένης από το γιατί δεν αποκάλυψε την πλήρη εικόνα. Είναι τα πρώτα «αλλά» τα οποία συνοδεύουν, στη Βρετανία, το κύμα αλληλεγγύης και τις ευχές για περαστικά και γρήγορη ανάρρωση που δέχεται τις τελευταίες ημέρες ο Κάρολος.
Η επιλογή του γιατρού
Αλλα γράφονται σε εφημερίδες, άλλα στα σόσιαλ μίντια, άλλα τα επισημαίνουν ειδικοί. Ενα πρώτο ερώτημα που θέτουν αφορά το γεγονός ότι ο προσωπικός του γιατρός, τον οποίο ο Κάρολος επέλεξε πολύ πριν ανακαλύψει ότι έχει καρκίνο, είναι ο 71χρονος δρ Μάικλ Ντίξον, γνωστός υποστηρικτής της ομοιοπαθητικής, ενός εναλλακτικού συστήματος ιατρικής που χαρακτηρίζεται ψευδοεπιστημονικό και ουσιαστικά δεν θεωρείται περισσότερο αποτελεσματικό από ένα placebo. Ο ίδιος ο Κάρολος υπήρξε ανέκαθεν οπαδός της. Μια στάση για την οποία είχε ήδη δεχθεί κριτική στο παρελθόν, αφού η στήριξη της μοναρχίας σε οτιδήποτε, θεωρείται κάτι σαν σφραγίδα σοβαρότητας. Ηταν τόσο αμφιλεγόμενη η επιλογή του Ντίξον το 2022 από τον τότε πρίγκιπα διάδοχο, ως επικεφαλής του ιατρικού επιτελείου του, που το Μπάκιγχαμ ένιωσε υποχρεωμένο να προσθέσει:
«Ο δρ Ντίξον δεν πιστεύει πως η ομοιοπαθητική μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο». Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ωστόσο, ο Ντίξον και ο ασθενής του αντιμετωπίζουν αυτό ακριβώς, έναν καρκίνο. Κάποιοι γιατροί, λοιπόν, εκτιμούν πως ο βασιλιάς έδωσε στον λαό ένα κακό παράδειγμα με την επιλογή του.
Η πρόσβαση σε θεραπεία
Τη δεύτερη ένσταση την ήγειρε ο «Guardian», η πλέον αντιμοναρχική εφημερίδα της Βρετανίας. Παρότι ο Κάρολος ξεκίνησε θεραπεία, ως «εξωτερικός ασθενής», λίγες ημέρες μετά τη διάγνωσή του, οι απλοί συμπατριώτες του αναγκάζονται να περιμένουν ακόμα και μήνες τόσο για προληπτικές εξετάσεις όσο και για θεραπεία αν διαγνωσθούν με καρκίνο. Για όσους βιάζονται, υπάρχει μόνο μία εναλλακτική επιλογή: οι πανάκριβες ιδιωτικές κλινικές, όπως η London Clinic, εκεί όπου υποβλήθηκε ο Κάρολος σε επέμβαση για καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, στη διάρκεια της οποίας ανακαλύφθηκε καρκίνος σε άλλο όργανό του.
Σύμφωνα με τον «Guardian», «300.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να πληρώσουν για χημειοθεραπεία την τελευταία πενταετία» στη Βρετανία. Φυσικά, είναι μάλλον αναμενόμενο να λαμβάνει άμεσα θεραπεία ένας αρχηγός κράτους. Κι εντούτοις η προνομιακή μεταχείρισή του αναδεικνύει μια διαφορά τάξης, οικονομικής ισχύος, κοινωνικού στάτους.
Η «μερική» διαφάνεια
Το τρίτο πρόβλημα, τα αναπάντητα ερωτήματα που εγείρει η μερική διαφάνεια την οποία επέλεξε το Μπάκιγχαμ, το επεσήμανε μια εφημερίδα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, που διαβάζεται ευρέως όμως στο Λονδίνο, οι «New York Times». Τι είδους καρκίνο έχει; Πόσο προχωρημένος είναι; Τι είδους θεραπεία απαιτείται; Χημειοθεραπεία ή κάτι άλλο; Πόσο καιρό θα απέχει ο Κάρολος από τα δημόσια καθήκοντά του;
Και το πιο δραματικό ερώτημα: Θα επιβιώσει; Αν δεν φέρει η θεραπεία τα επιθυμητά αποτελέσματα, θα αναγκαστεί άραγε να παραιτηθεί του θρόνου υπέρ του γιου του, του Ουίλιαμ; Η εφημερίδα αναγνωρίζει βέβαια πως όπως κάθε ασθενής, έτσι και ο Κάρολος δικαιούται ιδιωτικότητα. Ενα δικαίωμα που το παλάτι χρησιμοποίησε ευρέως στο παρελθόν. Ο Κάρολος συμπεριφέρθηκε διαφορετικά, και από τη μία επαινείται για αυτό, από την άλλη όμως η μερική αποκάλυψη της αλήθειας τροφοδοτεί εικασίες που μόνο να ενταθούν αναμένεται το επόμενο διάστημα – με ορατό τον κίνδυνο να εξελιχθούν σε θεωρίες συνωμοσίας.
