Αναζήτηση
Πέρα από το νομικό πλαίσιο, το παιχνίδι είναι πρωτίστως πολιτικό. Το γνωρίζουν καλά στο Μαξίμου, όπως το αντιλαμβάνονται πλήρως και στο αντιπολιτευτικό πεδίο. Οσοι σηκώσουν το χέρι ψηλά και στηρίξουν, αλλά και εκείνοι που θα καταψηφίσουν ή αποχωρήσουν από την αίθουσα, πρώτα απ΄ όλα με πολιτικά κίνητρα θα τοποθετηθούν. Μέσα σε 15 ημέρες η κυβέρνηση θα κάνει ταμείο και θα διαμορφώσει την πολιτική ατζέντα μέχρι τις ευρωεκλογές, ενδεχομένως και για την τριετία που έπεται μέχρι τις εθνικές κάλπες. Σε δύο εβδομάδες η συζήτηση θα περάσει πλέον στην εφαρμογή δύο νομοθετημάτων που προκαλούν εκ διαμέτρου αντίθετες παρενέργειες και, σε κάθε περίπτωση, θα προβληθούν από το κυβερνητικό επιτελείο ως εμβληματικές παρεμβάσεις – μια σφραγίδα για το μεταρρυθμιστικό σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη που έχει αποδέκτες, σε ώρες δύσκολες, και στις Βρυξέλλες. Σε ένα βαθμό, τα δύο νομοσχέδια λειτουργούν εξισορροπητικά και στο εσωκομματικό πεδίο: Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών διχάζει τον συντηρητικό πυρήνα υπουργών, βουλευτών και ψηφοφόρων, αλλά ο νόμος για τη λειτουργία των μη κρατικών ΑΕΙ μπορεί να συσπειρώσει όλες τις γαλάζιες φυλές και να θωρακίσει σε μία σύγκρουση με ιδεολογικοπολιτικό στίγμα.
Ο χρόνος προφανώς δεν είναι συμπτωματικός. Η νομοθετική αλυσίδα που διαμορφώνουν οι δύο παρεμβάσεις μπορεί να ξεκαθαρίσει πρόσωπα και καταστάσεις. Οπως δεν είναι τυχαίο ότι και τη διπλή μάχη στη Βουλή θα διαχειριστούν δύο υπουργοί με κεντροαριστερό πρόσημο. Την ώρα που ο Ακης Σκέρτσος θα ρίχνει το γάντι σε όσους κόπτονται για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά στήνουν αναχώματα για τη νομιμοποίηση της έγγαμης συμβίωσής τους, ο Κυριάκος Πιερρακάκης θα κάνει τη δική του προσομοίωση για τις αλλαγές στο πανεπιστημιακό τοπίο. Από τις 15 Φεβρουαρίου και ως το τέλος του μήνα, οι δύο νόμοι θα έχουν προστεθεί στην κυβερνητική φαρέτρα. Οσο κι αν δείχνει, δεν είναι παράδοξο ότι τα δύο νομοσχέδια προκαλούν σύγχυση σε όσους επιλέγουν να σταθούν στην απέναντι όχθη. Οσοι προκρίνουν την παρέμβαση για τα ομόφυλα ζευγάρια δυσφορούν με τις νέες ρυθμίσεις για τα ΑΕΙ και αντίστροφα, αλλά πρόκειται για ένα σκηνικό που μάλλον διευκολύνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Επιβεβαιώνοντας εκ νέου δε, ότι όποιος έχει τη νομοθετική μπαγκέτα έχει και το πλεονέκτημα για ελιγμούς που του επιτρέπουν να διατηρεί τον έλεγχο της κατάστασης.
Από τους άμβωνες στις εκκλησίες μέχρι τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, τα κύματα που θα σηκωθούν μπορεί να εξουδετερωθούν μόνα τους. Οι αντίρροπες δυνάμεις στη φυσική και την πολιτική παράγουν ενίοτε μηδενικό αποτέλεσμα. Είναι μια παράμετρος που στο Μαξίμου έχουν συνυπολογίσει, αποφασίζοντας να ανοίξουν τα βασικά μέτωπα σχεδόν ταυτόχρονα. Με μια σειρά από γνωμοδοτήσεις κορυφαίων συνταγματολόγων στον δικό του φάκελο, ο Πιερρακάκης προσδοκά η σύγχυση να μεταφερθεί και στο νομικό πεδίο. Σε αυτή τη φάση, το άρθρο 16 για την ανώτατη εκπαίδευση ας μπει ανάμεσα στους καθηγητές της Νομικής – και οι οκτώ καθηγητές που υποδεικνύουν έναν αντισυνταγματικό βηματισμό πίσω από το επίμαχο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά ΑΕΙ, προσφέρουν εύφλεκτη ύλη. Ο υπουργός Παιδείας δεν σκοπεύει να καταφύγει από το βήμα της Βουλής σε μάθημα Συνταγματικού Δικαίου, θα επικεντρωθεί σε όσα συμβαίνουν εκτός συνόρων και στη διαρροή χιλιάδων φοιτητών ετησίως στα πανεπιστήμια των περιφερειακών χωρών.
Τα αντιπολιτευτικά τείχη που περιμένει να υψωθούν στη Βουλή, έχουν μια σειρά από ρήγματα που μπορεί να διαμορφώσουν μια διπλή εικόνα: Το δικό του νομοσχέδιο να καταψηφίζεται από την αντιπολίτευση επί της αρχής, αλλά να υπερψηφίζονται περισσότερες από το 70% των διατάξεών του. Για αυτό τον λόγο, άλλωστε, στο σχέδιο που θα προωθηθεί λίαν συντόμως στη Βουλή έχουν ενταχθεί μια σειρά από ρυθμίσεις που ενισχύουν τα κρατικά πανεπιστήμια – όπως το τυρί στη φάκα. Η κατάργηση του ανώτατου πλαφόν στις αμοιβές των πανεπιστημιακών για ερευνητικό έργο, η πρόβλεψη για άμεση αναπλήρωση κάθε αποχώρησης καθηγητή ή η ενίσχυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, είναι καρυκεύματα που μπορούν να αλλάξουν τη γεύση της συνταγής. Τα υπόλοιπα θα κριθούν μελλοντικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
