Το πολιτικό τοπίο αλλάζει δραματικά μπροστά στα μάτια μας κι εμείς δυσκολευόμαστε να το συνειδητοποιήσουμε. Με βασικό κριτήριο παρακολούθησης των εξελίξεων τις ΗΠΑ, μπορούμε να εντοπίσουμε συγκλονιστικές αλλαγές που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να εξηγήσουν λ.χ. την περιθωριοποίηση της Αριστεράς και την ισχυροποίηση των λεγόμενων συντηρητικών δυνάμεων. Αυτό που συμβαίνει είναι οι δραματικές μετακινήσεις πολιτικών δυνάμεων και η αλλοίωση των εννοιών Δεξιάς και Αριστεράς με διαφορετική πλέον φόρτιση των σχετικών εννοιών.

Στις ΗΠΑ αυτό που συμβαίνει είναι αποτέλεσμα των δραματικών πολιτιστικών μεταβολών. Με αφορμή τη λεγόμενη κουλτούρα της αφύπνισης και την ισχυροποίηση της κουλτούρας της ακύρωσης, που μηδενίζει ουσιαστικά την ιστορία και τα όποια θετικά επιτεύγματα του παρελθόντος, έχει δημιουργηθεί ένα επιθετικό ρεύμα κατά της Δύσης, του καπιταλισμού και των όποιων υποτιθέμενων στυλοβατών τους (λευκής φυλής, αποικιοκρατικού παρελθόντος, διάκρισης σε δύο βασικά σεξουαλικά φύλα). Ολα οφείλουν να αναθεωρηθούν και να αλλάξουν. Η όποια αντίσταση στη λεγόμενη πολιτική ορθότητα του νέου αυτού ρεύματος αποκαλείται δεξιά αντίδραση και φασιστική νοοτροπία!

Σύμφωνα με μια πετυχημένη ανάλυση του Κώστα Στούπα, στο βιβλίο του «Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΤΑΞΙΑ» (Επίκεντρο 2023), «το “σχίσμα” των δυτικών κοινωνιών (και ιδιαίτερα της αμερικανικής σήμερα) σε δύο αντίπαλα πολιτισμικά και αντίστοιχα πολιτικά στρατόπεδα με ενισχυμένα άκρα έχει διαβρώσει την ισχύ του πολιτικού και κοινωνικού Κέντρου και άρα και την ισορροπία που εξασφάλιζε τη συνοχή, την ευημερία και την ισχύ τους. Σύμφωνα με έρευνα του Ινσιτούτου Pew οι Ρεπουμπλικανοί στις ΗΠΑ είναι για τους Δημοκρατικούς το κόμμα των ρατσιστών, των σεξιστών, των ξενοφοβικών ακροδεξιών, ενώ οι ίδιοι δεν είναι παρά ταπεινοί κεντρώοι… Τούτο ομως δεν ευσταθεί διότι, σύμφωνα με την έρευνα, οι Δημοκρατικοί έχουν κάνει τελευταία τη μεγαλύτερη στροφή προς τα άκρα» (σελ. 21).

Τη μεγαλύτερη απομάκρυνση από το Κέντρο προς τα άκρα έχουν τελευταία κάνει οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί ακολουθούν σαν αντίδραση. Και μάλιστα η στάση τους έχει γίνει καθαρά επιθετική δίχως την παραμικρή ανοχή, καταπιέζοντας και συνθλίβοντας την όποια αντίθετη άποψη. Εχουν θολώσει λοιπόν τελείως οι έννοιες περί Δεξιάς και Αριστεράς σε βαθμό που σύντομα θα φαντάζει ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών (ο Τραμπ;) σαν παραδοσιακός κεντρώος! Κι αυτό διότι τα παραδοσιακά εργατικά στρώματα, οι αγρότες και οι κάτοικοι των φτωχών συνοικιών δεν μπορούν πλέον να ταυτιστούν με τις κοινωνικές και πολιτικές ελίτ. Τα μέτρα για το κλίμα και την πράσινη προσαρμογή, με τη συνακόλουθη πολιτική ορθότητα, την ακρίβεια και την έμφαση – αποκλειστική σχεδόν – στη δικαιωματική πολιτική για μαύρους, τρανς άτομα και μετανάστες αποξενώνει τα λαϊκά στρώματα και δημιουργεί καινούργιες πολιτικές πραγματικότητες. Κάτι που φοβάμαι πως θα γίνει συνείδηση και στην Ευρώπη στις ερχόμενες ευρωεκλογές.

Ο πρ. άγγλος πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ είχε σημειώσει πριν από κάποια χρόνια: «Η σύγχρονη πολιτική δεν έχει να κάνει με τις παραδοσιακές θέσεις της Δεξιάς έναντι της Αριστεράς. Σήμερα οι διακρίσεις αφορούν περισσότερο επιλογές που έχουν να κάνουν με την ανοιχτή ή κλειστή κοινωνία». Με βάση την επίδραση της κουλτούρας της αφύπνισης σημερινή πραγματικότητα, εύκολα συνειδητοποιεί κάποιος πού οδηγούνται οι κοινωνίες μας.

Τελευταία Νέα