Επειτα από ένα σύντομο διάλειμμα μερικών ημερών, στη διάρκεια των οποίων το αγροτικό πήρε όλο το «χαρτί» στον τομέα επικοινωνία-ενημέρωση, ξαναγυρνάμε από μεθαύριο στα ωραία με τα οποία περάσαμε κανένα τρίμηνο, ξεχνώντας την ακρίβεια και τα συναφή: τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τα παρεπόμενά του. Η συζήτηση θα ξεκινήσει την Τετάρτη και θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη το βράδυ, ενώ ενδιάμεσα, θυμηθείτε με, θα έχουμε οπωσδήποτε προτάσεις από την αντιπολίτευση για τη διενέργεια ονομαστικής ψηφοφορίας, επί της αρχής του νομοσχεδίου, τουλάχιστον. Μην αναρωτηθείτε, δεν θέλω, γιατί η αντιπολίτευση θα θελήσει να φανεί κακή με την κυβέρνηση, ενώ στην ουσία θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο. Διότι η απάντηση είναι εξαιρετικά εύκολη: θέλει να καταγραφούν οι αντιρρησίες της ΝουΔου. Αυτοί που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο ή θα απόσχουν της ψηφοφορίας. Κοινοβουλευτικά κόλπα είναι αυτά, τίποτε το ασύνηθες ή το πρωτότυπο…
Η ομιλία που ανησυχεί το Μαξίμου
Προφανώς, το «κλου» της συζήτησης θα είναι όχι, όπως πολλοί πιστεύουν, οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών, αλλά η ομιλία ενός πρώην πολιτικού αρχηγού: του προέδρου Αντώνη Σαμαρά. Ο πρόεδρος Αντώνης της καρδιάς μας λοιπόν, θα μιλήσει επί του νομοσχεδίου στη βάση των ιδεωδών, των αρχών και των αξιών της λατρεμένης δεξιάς παράταξης όπως τη γνωρίζαμε τα παλιά τα χρόνια, που είχε το «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» κορόνα στο κεφάλι της, και τον χωροφύλακα με το όπλο παρά πόδα να τη φυλάει. Κι εκείνη και την κορόνα της.
Ο πρόεδρος Αντώνης, εγκύρως ενημερώθηκα χθες, δεν έχει επιλέξει ακόμη αν θα μιλήσει στην αρχή ή το τέλος της συζήτησης. Τώρα που μιλάμε έχει πέσει με τα μούτρα στη συγγραφή της ομιλίας του, την οποία θεωρεί – και σωστά πιστεύω – ορόσημο για την πορεία του κόμματος τα επόμενα χρόνια. Θα πρόκειται ας πούμε, για μια ομιλία η οποία θα καταγράψει με σαφήνεια το «εμείς» και το «αυτό», και δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες το ποιοι είναι «αυτοί» διότι θέλω να το ακούσω από το στόμα του πρώτα, και μετά εδώ είμαστε να το διεξέλθουμε πολιτικά ως θέμα.
Η ομιλία Σαμαρά όμως, όσο να πεις, έχει δημιουργήσει μία ανησυχία στο Μέγαρο Μαξίμου, διότι δεν έχουν εικόνα τι θέλει να πει, και κυρίως το «μέχρι πού θα το φτάσει». Ητοι αν θα παραμείνει επί του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων παλικαριών ή θα το πάει και παραπέρα το γράμμα;
Τζάμπα τους κουβάλησαν
Επειδή ρώτησα, και έμαθα, ακόμη δεν έχει καταλήξει στο πόσο θα το τραβήξει. Σίγουρα πάντως θα αναφερθεί στο «αγροτικό», και ειδικότερα στις ευθύνες που έχει η κυβέρνηση διότι δεν έδρασε έγκαιρα στην εξεύρεση λύσεων στα χρονίζοντα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Αλλωστε να μην το ξεχνάμε (αυτό θα τους το επισημάνει και ο ίδιος), ότι δύο φορές κατά το πρόσφατο παρελθόν, σε ομιλία του στην Καλαμάτα, και στην εκδήλωση για τη δημιουργία του ιδρύματος «Αντ. Σαμαράς», στο Παλλάς, είχε τονίσει την αναγκαιότητα η κυβέρνηση να σκύψει με προσοχή πάνω στα προβλήματα των αγροτών που φυτοζωούν. Φυσικά αυτό δεν συνέβη, και άρα τώρα, έχει κάθε δικαίωμα να το καταγγέλλει, αφού είχε έγκαιρα προειδοποιήσει.
Αν με ρωτάτε, αναφορές στο πρόσφατο καταδικαστικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα και την κυβέρνηση δεν φαίνεται να κάνει. Τουλάχιστον ως χθες που ψάχτηκα κι εγώ επί του θέματος, αυτό αποκόμισα. Μου ειπώθηκε μόνο ότι «ακόμη γράφεται η ομιλία», οπότε αν γράφεται η ομιλία, δεν ξέρεις πότε θα του την «καρφώσει» του προέδρου, και θα θελήσει να αναφερθεί και στο συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο «καίει» το Μέγαρο Μαξίμου. Και το «καίει» πολύ, πρέπει να σημειώσω εδώ…
Ευκαιρίας δοθείσης να αναφέρω ότι στην Ωρα του Πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή (την οποία παρακολούθησα εκ του σύνεγγυς – ήμουν κι εγώ εκεί, που λένε), με εντυπωσίασε ο αριθμός των βουλευτών, και υπουργών συμπεριλαμβανομένων, κατά τη συζήτηση, την οποία είχε προκαλέσει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Εκ των υστέρων πληροφορήθηκα ότι είχε γίνει ειδική πρόσκληση να είναι παρόντες και παρούσες όσο περισσότεροι/ες γινόταν. Για έναν και μόνο λόγο: διότι το Μέγαρο Μαξίμου φοβόταν πως ο Ανδρουλάκης θα άφηνε κατά μέρος την κριτική για τη στεγαστική πολιτική της κυβέρνησης και θα αξιοποιούσε την ευκαιρία να επιτεθεί στον πρόεδρο Κυριάκο για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.
Ο μικρός όμως, τους την «έφερε» κατά το κοινώς λεγόμενο. Περιορίστηκε στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη στεγαστική πολιτική, σε αντιδιαστολή με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Τζάμπα τους κουβάλησαν δηλαδή τους ανθρώπους…
Η Εύα και οι ευρωεκλογές
Λίστες για τις ευρωεκλογές καταρτίζουν τα κόμματα, υποψήφιοι όλων των ειδών και των «αποχρώσεων» σπεύδουν να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, και υπάρχουν και ορισμένοι που ξεκαθαρίζουν ότι δεν τους ενδιαφέρει το έργο. Ανάμεσα σε αυτούς τους τελευταίους, και πρόσωπο φορτισμένο πολιτικά και όχι μόνο: η Εύα Καϊλή! Η Εύα λοιπόν, που δίνει σχεδόν επί καθημερινής βάσεως τον προσωπικό της αγώνα να αποδείξει ότι είναι αθώα, ανακοίνωσε διά στόματος του δικηγόρου της Μιχάλη Δημητρακόπουλου (στον ΑΝΤ1) ότι δεν θα διεκδικήσει μια υποψηφιότητα στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Βεβαίως, το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι, αν υπήρχε κόμμα να την φιλοξενήσει, δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ, μετά το Κατάργκεϊτ, τη διέγραψε. Και η Νέα Δημοκρατία η οποία θα ήθελε πριν από το σκάνδαλο να την έχει στο δικό της ψηφοδέλτιο, προφανέστατα δεν το θέλει πια – για λόγους που θεωρώ περιττό να αναλύσω. Αρα αναμενόμενο ήταν να μην είναι η Εύα υποψήφια στις ευρωεκλογές.
Θα επισημάνω, και καλώς. Αυτό που προέχει είναι αν μπορεί να ξεπλύνει το όνομά της από τις βαριές κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί εις βάρος της, και οι οποίες ακόμη δεν έχουν αρθεί. Το βαθύ δικαστικό κράτος του Βελγίου, όπως φάνηκε και πρόσφατα από την ανοιχτή απειλή ότι θα τη φυλακίσουν εκ νέου αν συνεχίσει να κάνει δηλώσεις για την υπόθεσή της, δεν αστειεύεται…
Σφυρίζουν αδιάφορα
Επί του προκειμένου, τουτέστιν το ποιος εντάσσεται και το ποιος όχι στις λίστες, έχω να σημειώσω την περίπτωση της Μαρίας Σπυράκη. Της συναδέλφου μου. Κατηγορήθηκε, και αυτή, αδίκως δε για κατάχρηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που διατίθενται για τους συνεργάτες των ευρωβουλευτών και η συνέχεια είναι γνωστή: διασύρθηκε εν Ελλάδι, όπου το πιο εύκολο πράγμα είναι να σου κολλήσουν μια κατηγορία, και μετά να τρέχεις και να μη φτάνεις. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν εις βάρος της τα μύρια όσα, το κόμμα της ανέστειλε την κομματική της ιδιότητα, ενώ εκείνη είχε δώσει τις εξηγήσεις που όφειλε, αλλά η Πειραιώς πώς να αντέξει που η δική της υπόθεση συνέπεσε χρονικά με το Κατάργκεϊτ; Το δυστύχημα για τη Σπυράκη είναι ότι τώρα που αθωώθηκε από την ευρωπαϊκή εισαγγελία, στην Πειραιώς και στα πέριξ, σφυρίζουν αδιάφορα. Παρότι αποδείχθηκε ότι έλεγε την αλήθεια, και πως είχε κατηγορηθεί άδικα. Και ενώ η ΝουΔου, αντί να πράξει το αυτονόητο να την αποκαταστήσει, καθυστερεί, για λόγους που δεν είναι ευκρινείς. Πολύ περισσότερο, αποφεύγει να ανακοινώσει ότι για λόγους δικαιοσύνης, θα την εντάξει και πάλι στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος. Ή αν δεν την εντάξει, να ανακοινώσει τουλάχιστον ότι δεν το κάνει, επειδή επιδιώκει την ανανέωση της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος. Οχι γιατί υπάρχει κάποια σκιά για τη γυναίκα.