Το άκουγα και δεν το πίστευα. Εργαζόμενος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμβασιούχος 19 χρόνια κατά δήλωσή του και συνδικαλιστής, προέβη μαζί με συναδέλφους του «σε μια συμβολική κίνηση συμπαράστασης δίπλα στον αγώνα των φοιτητών απέναντι σ’ αυτό το άδικο νομοσχέδιο το οποίο εμπορευματοποιεί πλήρως τη δημόσια και δωρεάν παιδεία». Τι είδους συμβολική κίνηση συμπαράστασης έκαναν οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου; Κατέβασαν τους σέρβερ με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να δοθούν εξετάσεις διαδικτυακά, όπως είχε αποφασίσει η διοίκηση. Κάποιοι δηλαδή φοιτητές περίμεναν θέματα για να δώσουν εξετάσεις, αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν να συμβεί επειδή οι εργαζόμενοι έδρασαν δυναμικά, σε συμπαράσταση στους καταληψίες.

Ο εν λόγω συνδικαλιστής που έκανε δηλώσεις ήταν πολύ χαρούμενος. Είχε κερδίσει το μερίδιο της δημοσιότητας που επιφύλασσε για όλους ο Αντι Γουόρχολ. Ούτε που του πέρασε από το μυαλό ότι «η συμβολική κίνηση» για την οποία μιλούσε είναι εγκληματική πράξη. Οτι αυτό που έκανε για να συμπαρασταθεί στο λεγόμενο φοιτητικό κίνημα (στη μειοψηφία που μποϊκοτάρει την εκπαιδευτική διαδικασία με παράνομη κατάληψη πανεπιστημιακών σχολών) είναι δολιοφθορά. Είναι δηλαδή μια σοβαρή παρανομία, η οποία πλήττει το δημόσιο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές που είχαν προετοιμαστεί για το μάθημα.

Η πράξη των συγκεκριμένων εργαζομένων, όπως θα μπορούσαν να τους πουν και οι φοιτητές της Νομικής που χθες το πρωί περίμεναν να δώσουν εξετάσεις, είναι αυτεπάγγελτο έγκλημα: με επιεική αντιμετώπιση της συμπεριφοράς τους, είναι παράβαση καθήκοντος. Και όταν υπάρχει παράβαση καθήκοντος, ο εισαγγελέας είναι υποχρεωμένος να παρέμβει αυτεπαγγέλτως. Επίσης, το Πανεπιστήμιο έχει υποχρέωση να παρέμβει – το βράδυ έμαθα ότι ο πρύτανης διέταξε ΕΔΕ.

Αν υποθέσουμε ότι δεν διέτασσε ΕΔΕ ο πρύτανης, και μάλιστα με το ερώτημα της απόλυσης, κι αν ο εισαγγελέας δεν παρενέβαινε, αυτό θα σήμαινε ότι η Ελλάδα δεν είναι ευνομούμενη χώρα αλλά ασύντακτη πολιτεία, στην οποία κυριαρχούν οι συμμορίες. Και ως γνωστόν, όπου επιδιώκουν να πάρουν το πάνω χέρι κάθε είδους συμμορίες, ο μόνος τρόπος να απαντήσει το συντεταγμένο κράτος είναι η νομιμότητα. Το μόνο πράγμα που μπορεί να αντιμετωπίσει τις συμμορίες είναι ο νόμος.

Τα γράφω αυτά επειδή είμαι βέβαιος ότι διάφορα συνδικαλιστικά σχήματα, που νομίζουν ότι έχουν ισχύ επειδή παίρνουν ψήφους, μπορούν να κάνουν συνδικαλισμό παραβιάζοντας τον νόμο. Δεν γίνεται έλληνες πολίτες να κάνουν δολιοφθορά κατά ενός οργανωμένου συστήματος κρατικής λειτουργίας και αντί να κρυφτούν να βγαίνουν περήφανοι στις τηλεοράσεις και να πανηγυρίζουν επειδή η παρανομία τους έχει πολιτικό πρόσημο – ενδεχομένως και πολιτική κάλυψη.

Στην Ελλάδα υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση ότι ο νόμος σταματάει εκεί όπου αρχίζουν τα μαζικά κινήματα, ο συνδικαλισμός και η ακτιβιστική δράση. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχίζεται στο διηνεκές. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει εκλεγεί και για να ανατρέψει αυτή την πεποίθηση, για να εξομαλύνει τη λειτουργία του κράτους από τους οπαδούς ενός ιδιότυπου κομματικοποιημένου εξαιρετισμού, για να πάψει η λειτουργία της κοινωνίας να είναι όμηρος όσων μπορούν να διατυπώνουν αιτήματα και να τα διεκδικούν σε βάρος των πολιτών: στις διαδηλώσεις κατά της πόλης, στα πανεπιστήμια κατά των φοιτητών, στα μπλόκα κατά της λειτουργίαςτης χώρας.

Η Ελλάδα πάσχει και από αδυναμία επιβολής της νομιμότητας. Αν αυτό δεν αλλάξει, καμία μεταρρύθμιση δεν θα υλοποιηθεί, επειδή μπορούν πάντα διάφορες μειοψηφίες να ακυρώνουν την περίφημη, ανεύρετη ακόμα, κανονικότητα.

Τελευταία Νέα