Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θεωρεί ότι με την ανανέωση της κεφαλής του ουκρανικού Στρατού θα αλλάξει τις τύχες του πολέμου. Αν διάβασε όμως, νέα αμερικανική έκθεση για την επόμενη μέρα του πολέμου, θα καταλάβει ότι ήταν εις μάτην.
Πολλά χρόνια πριν, στα τέλη του 1969, ένας ευφυής αναλυτής της πανίσχυρης δεξαμενής σκέψης RAND Corporation στις ΗΠΑ, «οπλισμένος» με τόλμη και κάτω από τη μύτη των εργοδοτών του, αποκάλυψε τα περίφημα «Έγγραφα του Πενταγώνου» (Pentagon Papers): Ήταν τα έγγραφα που μαρτυρούσαν ότι η Ουάσιγκτον γνώριζε ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν χαμένος από χέρι, αλλά παρ΄ όλα αυτά τον συνέχισε.
Σαν ειρωνεία της ιστορίας, μετά από 55 χρόνια, η ίδια η σκληροπυρηνική RAND -που επηρεάζει επί δεκαετίες την αμερικανική εξωτερκή πολιτική- παραδέχεται πως ένας άλλος πόλεμος φαίνεται να χάνεται, και αυτός είναι της Ουκρανίας, η οποία θα βρεθεί ακρωτηριασμένη ακόμα και στο… καλύτερο σενάριο!
Υπενθυμίζεται ότι ο Ουκρανός πρόεδρος έχει ξεκαθαρίσει, ότι νίκη για την Ουκρανία αποτελεί μόνο η απελευθέρωση όλων των εδαφών. «Αυτά είναι τα εδάφη μας. Αυτοί είναι οι άνθρωποι μας. Υπάρχει εναλλακτική λύση; Όχι. Η νίκη είναι μπροστά. Θα μπορούσε να υπάρξει εναλλακτική; Όλοι ξέρουμε: όχι!» είχε δηλώσει. Έτσι, τα όσα αναφέρει η RAND είναι μόνο ήττα για τους Ουκρανούς.
Ειδικότερα, στη νέα τους έκθεση, οι ερευνητές της RAND, τονίζοντας πως δεν γνωρίζουν πότε θα τελειώσει ο πόλεμος, παρουσίασαν δύο διαφορετικούς μεταπολεμικούς κόσμους (δύο εναλλακτικά), ώστε να μπορεί η αμερικανική κυβέρνηση να είναι έτοιμη και να «δουλεύει» από τώρα.
Όπως περιγράφεται λεπτομερώς, σε ένα μεταπολεμικό περιβάλλον που είναι πιο ευνοϊκό για τη Δύση και τις ΗΠΑ, η Ουκρανία θα σημειώνει μόνο «μέτρια εδαφικά κέρδη», η οποία έχει ήδη χάσει το 20% της επικράτειας δίχως να έχει τις στρατιωτικές ικανότητες να ανακτήσει έστω λίγα από αυτά.
Επιπλέον, σημειώνουν ότι, η σύγκρουση ναι μεν θα λήξει γρήγορα, αλλά με μια ασθενή κατάπαυση του πυρός και την ουκρανική οικονομία διαλυμένη. Επίσης, το ΝΑΤΟ μπορεί να διατηρήσει τη συνοχή του, αλλά δεν αναφέρεται πουθενά ότι θα είναι μέσα σε αυτό η Ουκρανία, ούτε καν μακροπρόθεσμα.
Δηλαδή, το αμερικανικό στρατιωτικό κατεστημένο εξοπλίζει την Ουκρανία, παρατείνοντας τον πόλεμος και αυξάνοντας τους νεκρούς ενώ την ίδια στιγμή, λέει ξεκάθαρα ότι το αποτέλεσμα θα είναι να βρεθεί ο Ζελένσκι με τη χώρα ακρωτηριασμένη.
Αν και οι ερευνητές της RAND κάνουν λόγο για μέτρια εδαφικά κέρδη, όχι μόνο αποφεύγουν να τα ποσοτικοποιήσουν, αλλά δεν «συναντούν» πουθενά τις δηλώσεις Ζελένσκι περί πλήρους ανάκτησης των εδαφών. Ενώ η ένταξη της Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ήταν μια από τα βασικότερα διακυβεύματα του πολέμου, τελικά η RAND δεν τολμάει να συμπεριλάβει κάτι τέτοιο στην έκθεσή της.
Εάν όμως αναλογιστεί κανείς την εμμονή της Δύσης να στέλνει ακόμα χρήματα και εξοπλισμό στο Κίεβο, τότε μάλλον οδηγούμαστε στο δεύτερο λιγότερο ευνοϊκό σενάριο για Δύση και Ουκρανία.
Έτσι, σε αυτό, η σύγκρουση θα τερματιστεί μετά από μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς, και την Ουκρανία να χάνει «μέτρια εδάφη». Η Ουκρανία αν και θα είναι οικονομικά κατεστραμμένη θα επικεντρωθεί στην ανάκτηση των χαμένων εδαφών.
Η ειρήνη συμφέρει!
Μπορεί οι αναλυτές της RAND να εκτιμούν εμμονικά ότι η Ρωσία θα παραμείνει απειλητική, τόσο για την Ουκρανία όσο και τις ΗΠΑ, ωστόσο, εκπλήσσουν με τη στροφή σε μια πιο ήπια στρατηγική προσέγγιση που προτείνουν.
Τόσο στο καλό όσο και στο λιγότερο καλό μεταπολεμικό σενάριο, η RAND φαίνεται να συνιστά μια λιγότερο σκληροπυρηνική στρατηγική στον Λευκό Οίκο σενάριο καθώς ένας μεγαλύτερος, πιο βίαιος πόλεμος θα είχε δυσμενείς συνέπειες για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ακόμα και στο καλό σενάριο, εάν οι ΗΠΑ επιδιώξουν μια σκληροπυρηνική πολιτική, θα οδηγηγθούμε σε έναν Ψυχρό Πόλεμο.
Επίσης, ένας μακροχρόνιος πόλεμος θα μπορούσε να παρασύρει τις οικονομίες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και να υπονομεύσει σημαντικά τη μεταπολεμική ανάκαμψη της Ουκρανίας.
Οι αναλυτές προειδοποιούν τους ιθύνοντες στην Ουάσιγκτον να αφιερώσουν από τώρα πολύ χρόνο πριν τελειώσει ο πόλεμος για να εξετάσουν τις επιλογές.
Έτσι, δίχως να έχουμε συνηθίσει την RAND σε τέτοιες θέσεις, σημειώνει ότι η πολιτική των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο επανάληψης της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας. «Οι ΗΠΑ διαθέτουν μέσα για να αυξήσουν την πιθανότητα να διαρκέσει οποιαδήποτε ειρήνη, όπως η παροχή κινήτρων στα μέρη να υιοθετήσουν μια πιο ισχυρή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός κατά τη διάρκεια πιθανών μελλοντικών διαπραγματεύσεων».
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να παραδέχονται πως εάν οι Δυτικοί αυξήσουν τη στρατιωτική πίεση στη Ρωσία στη μεταπολεμική Ευρώπη θα μπορούσε να εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους παρά οφέλη. «Ο πόλεμος έχει αποδυναμώσει τη Ρωσία και έδειξε ότι το ΝΑΤΟ έχει ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα ενάντια στις ρωσικές επιθέσεις στους συμμάχους. Περαιτέρω προωθήσεις προς τα εμπρός και άλλες ενισχύσεις στις στρατιωτικές δυνάμεις στην Ευρώπη είναι πιθανώς περιττές για την αποτροπή της καιροσκοπικής ρωσικής επιθετικότητας, αλλά μπορεί να κάνουν τον πόλεμο πιο πιθανό λόγω εσφαλμένης αντίληψης».
«Αυτή η εναλλακτική μελλοντική ανάλυση για τη δεκαετία μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας υπογραμμίζει σημαντικές εκτιμήσεις και συμβιβασμούς για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ». Μάλλον ο Ζελένσκι θα βγάζει καπνούς, όταν ακούει περί συμβιβασμών και «εναλλακτικές» αναλύσεις, μια λέξη που απεχθάνεται.