Συνέδριο εκπλήξεων
Για όσους καίγονται να μάθουν «τι γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ», τα νέα δεν είναι καλά – αν είναι οπαδός ή έστω φίλος του ΣΥΡΙΖΑ, έως και γκρίζα μπορείς να τα χαρακτηρίσεις. Αν ανήκει σε άλλο στρατόπεδο, είναι προφανές ότι θα χαρεί ιδιαίτερα να πληροφορηθεί ότι αυτό που συνέβη την Τετάρτη κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, στην οποία ο πρόεδρος Κασσελάκης προήδρευσε εξ αποστάσεως, πιθανόν να αποδειχθεί καταλυτικό γεγονός για τη συνέχεια. Η απαίτηση του προέδρου Στέφανου να πραγματοποιηθούν οι εκλογές για την ανάδειξη νομαρχιακών και τοπικών οργάνων μετά το συνέδριο (και πιθανόν ΠΟΤΕ!) αντί της προσεχούς Κυριακής όπως είχε προγραμματισθεί, και προκάλεσε την έκρηξη (και την αποχώρηση από τη συνεδρίαση) του μπαρμπ-Αλέκου Φλαμπουράρη, πιθανόν να σηματοδοτεί μεγάλες εξελίξεις για το κόμμα. Οχι μόνο διότι τον ακολούθησαν κι άλλοι προσκείμενοι στον πρόεδρο Αλέξη τον απόμαχο, τον βετεράνο, αλλά κυρίως γιατί η αποχώρηση του «φουρκισμένου» μπαρμπ-Αλέκου συνοδεύτηκε από βαρύτατους χαρακτηρισμούς για τον πρόεδρο Κασσελάκη, και τον αυταρχικό, αντιδημοκρατικό τρόπο με τον οποίο διοικεί το κόμμα.
Εκείνοι που γνωρίζουν λένε ότι σε οκτώ μέρες που θα συγκληθεί το συνέδριο, ενδέχεται να δούμε πράγματα που κανείς δεν περίμενε (ή δεν πίστευε) ότι θα συμβούν. Οπως για παράδειγμα μια έκρηξη Τσίπρα…
Στο μυαλό του προέδρου Αλέξη
Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, το ωραίο, το αχνιστό, το φρέσκο σαν κουλούρι Θεσσαλονίκης, τώρα όλα τα βλέμματα στρέφονται στο τι θα κάνει στο Συνέδριο ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος. Διότι ενώ έως τώρα εθεωρείτο βέβαιο ότι θα προσερχόταν στην έναρξη, θα έπαιρνε το χειροκρότημα, και ενδεχομένως και την αποθέωση που θα του επιφύλασσαν οι πικραμένοι που έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν θα απευθυνόταν στους συνέδρους τώρα, όλα είναι στον αέρα. Κατά το ρεπορτάζ, ο πρόεδρος Αλέξης «πιέζεται» να πάρει θέση για την… αυταρχικότητα με την οποία διοικείται το κόμμα, και για το πώς η καινούργια διοίκηση γράφει στα παλιά της τα παπούτσια την εσωκομματική δημοκρατική διαδικασία.
Μου είπαν πάντως ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα κάνει, όμως είναι από θυμωμένος μέχρι απογοητευμένος με την τροπή που δείχνουν να παίρνουν τα πράγματα. Κατά τις ίδιες πηγές, ο πρόεδρος Αλέξης, που όλοι περίμεναν ότι θα γνωστοποιούσε τις προθέσεις του για το μέλλον, μετά το διαγραφόμενο αρνητικό ποσοστό των ευρωεκλογών, σε αυτή τη φάση δέχεται ισχυρές πιέσεις να διακόψει τη στάση αναμονής που τηρεί, και να πάρει θέση για όσα συμβαίνουν στην Κουμουνδούρου.
Επίσης με ενημέρωσαν ότι «ακούει» αυτόν τον καιρό αρκετό κόσμο, αλλά αμφιταλαντεύεται ως προς τον χειρισμό της κατάστασης. Και συγκεκριμένα πως δεν έχει πάρει οριστικές αποφάσεις για το τι θα κάνει. Το ακούω και αυτό, αλλά όταν άνθρωποι της απολύτως επιρροής (όπως και εμπιστοσύνης) σαν τον Φλαμπουράρη, τη Γεροβασίλη, τον ξάδερφο Γιώργο, τη Νοτοπούλου, τον Ζαχαριάδη κ.λπ. του λένε ότι το πράγμα δεν πάει άλλο, διερωτώμαι πώς θα επιμείνει στη στάση της μη συμμετοχής…
Το καλάμι του Κασσελάκη
Από την άλλη πλευρά – σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ – ο πρόεδρος Κασσελάκης δεν δίνει δεκάρα για το τι του σούρνουν οι υποστηρικτές ή θεματοφύλακες της… παρακαταθήκης (εδώ γελάνε) Τσίπρα, για το πώς θέλει να διαμορφώσει τον ΣΥΡΙΖΑ «της νέας εποχής» (της δικής του). Ατομο με το οποίο συνομίλησε τελευταία η προεδράρα, μου μετέφερε ότι «δεν έχει κανένα φόβο» από μια πιθανή επανάκαμψη του προέδρου Αλέξη του απόμαχου στο προσκήνιο, διότι – προσέξτε παρακαλώ – οι έρευνες που έχει, λέει, στη διάθεσή του καταγράφουν ότι «τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που διαθέτει ως Κασσελάκης είναι πολύ καλύτερα από εκείνα του Τσίπρα». Και πως «η δική του αποδοχή στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι μεγαλύτερη από του Τσίπρα». Με δυο λόγια ότι «τα συγκριτικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, είναι υπέρ του»!
Συμπέρασμα: μου φαίνεται ότι με τον Κασσελάκη την έχει πατήσει άσχημα ο πρόεδρος Αλέξης, ο βετεράνος. Εκεί που το μεθόδευε να τον έχει του χεριού του, ο άλλος, καλόμαθε ως πολιτικός αρχηγός, αυτονομήθηκε κι άντε τώρα να τον κατεβάσει από το καλάμι που έχει καβαλήσει και καλπάζει ανεξέλεγκτος…
Η ενόχληση του Αρείου Πάγου…
Ιστορικού χαρακτήρα είναι η χθεσινή απόφαση της Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, την οποία συγκάλεσε η πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κυρία Κλάπα.
Με πλειοψηφία 49 υπέρ, 13 κατά, η Διοικητική Ολομέλεια έκρινε ότι το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου αποτελεί ανεπίτρεπτη και «ευθεία παρέμβαση στο έργο των ελληνικών δικαστικών Αρχών, σε σωρεία υποθέσεων που είναι δικαστικά εκκρεμείς, με αναπόδεικτες και ατεκμηρίωτες αιτιάσεις»!
Κατά την ψηφοφορία, μειοψήφησαν 13 αρεοπαγίτες, όχι γιατί διαφώνησαν με την εκτίμηση ότι το ψήφισμα της 7ης Φεβρουαρίου συνιστά μια «ευθεία παρέμβαση στο έργο των ελληνικών δικαστικών Αρχών», αλλά γιατί θεώρησαν ότι το θέμα είναι πολιτικής φύσεως και ως έχον τέτοια χαρακτηριστικά δεν έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου, οφείλω να σημειώσω, έρχεται σε μια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή προσπάθεια να τρώσει το κύρος της προέδρου του Αρείου Πάγου κυρίας Κλάπα και της εισαγγελέως κυρίας Αδειλίνη, πολύ απλά διότι οι δύο ανώτατες δικαστικοί δεν έγιναν αρωγοί στην προσπάθεια να εμφανιστεί η χώρα διεθνώς ως… Κολομβία ή Βενεζουέλα.
Γνωστά πράγματα είναι αυτά, τα ζήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.
…και μία λανθασμένη δήλωση
Ευκαιρίας δοθείσης, επιθυμώ να αναφερθώ σε ένα σκέλος των δηλώσεων που έκανε προχθές στις Βρυξέλλες η κυρία Μ. Καρυστιανού, μητέρα θανούσης στο δυστύχημα των Τεμπών, ως επικεφαλής του συλλόγου των θυμάτων σε αυτό το τραγικό συμβάν. Η κυρία Καρυστιανού λοιπόν, σε μια αποστροφή των δηλώσεών της, διερωτήθηκε για την κυρία Αδειλίνη «αν αυτή η κυρία είναι ακόμη στη θέση της». Να της εξηγήσει κάποιος ότι έχει μεν τον σεβασμό και τη συμπαράστασή μας για τον άφατο πόνο που αισθάνεται από την απώλεια του παιδιού της, αλλά ως εκεί. Το παραπέρα περιττεύει και περισσεύει. Και ούτε κάνει καλό στον αγώνα τον δικό της και των υπολοίπων συγγενών των θυμάτων να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Ας την ενημερώσει επίσης ότι τις επιλογές των προσώπων που τίθενται επικεφαλής των ανωτάτων δικαστηρίων τις κάνει η κυβέρνηση, έπειτα από πρόταση της Βουλής. Και δεν τις κάνει κανένα κόμμα. Ούτε καν ο ΣΥΡΙΖΑ παρότι ως κυβέρνηση, όπως θυμόμαστε όλοι, είχε επιχειρήσει διάφορα, με την αξέχαστη κυρία Θάνου ως πρόεδρο του Αρείου Πάγου…
Οταν με το… καλό αναλάβει ο Πολάκης και οι λοιποί συριζοπολακιστές, ίσως. Τώρα, όχι.
