Αναζήτηση
Μοιάζει η πιο ακατανόητη επίσκεψη του είδους που έγινε ποτέ.
Ο υπουργός Εξωτερικών Γεραπετρίτης βρέθηκε στην Ουάσιγκτον. Τα μέσα ενημέρωσης πλημμύρισαν από φωτογραφίες λατρείας με τον αμερικανό ομόλογό του Μπλίνκεν.
Μα τι έγινε εκεί; Το ελάχιστο που περιμένει κανείς από αυτή την παράξενη, σπάνια ευφορία που έχει καταλάβει τον έλληνα υπουργό θα ήταν, λ.χ., η ανακοίνωση ημερομηνίας υπογραφής σύμβασης για τα F-35. Μπα… Ο υπουργός Εξωτερικών έπλεε σε πελάγη ευτυχίας επειδή η Ελλάδα έγινε η… 35η χώρα που υπέγραψε τις διαστημικές συμφωνίες «Αρτεμις»!
Αυτή ήταν η πηγή της ασυγκράτητης ευτυχίας του. Η ένταξη της Ελλάδας σε ένα γενικόλογο πλαίσιο, στο οποίο ήδη μετέχουν, μεταξύ άλλων, η Ανγκόλα, η Νιγηρία και η Ρουάντα.
Ουδείς αμφισβητεί ότι το διαστημικό μέλλον της χώρας βρίσκεται στην αιχμή των προβλημάτων και των… δυνατοτήτων της. Επιπλέον, τι άλλο έχει να περιμένει κάποιος από μία επίσκεψη του έλληνα υπουργού Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον ειδικά τώρα;
Υπήρχε τίποτε πιο σπουδαίο από αυτό, όπως για παράδειγμα ότι οι Τούρκοι βρίσκονται σε τροχιά διπλής ολοκληρωτικής επαναφοράς, τόσο με τους Αμερικανούς όσο και με τις επιθετικές πρακτικές στα νερά του Αιγαίου, εξευτελίζοντας, όπως ήταν εξαρχής αναμενόμενο, τη Διακήρυξη των Αθηνών;
Στα τέλη Ιανουαρίου επανέφεραν με τον πιο επίσημο τρόπο, με NAVTEX, το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, την ίδια ώρα που δοκιμάζουν νέα θαλάσσια όπλα.
Και με τη βούλα πλέον είμαστε χαμένοι στο διάστημα. Και όπως έγραψε ο ποιητής της θάλασσας Νίκος Καββαδίας, ο σπουδαιότερος χειριστής της ελληνικής γλώσσας κατά τον Σεφέρη, «πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο».
Πραγματικά τρόμο. Επειδή την ίδια ακριβώς στιγμή που ο υπουργός Γεραπετρίτης έβαζε πανευτυχής την υπογραφή του στη… διαστημική αστειότητα, η αμερικανική Γερουσία ενέκρινε, φυσικά εντελώς άνευ όρων, το τουρκικό πρόγραμμα των F-16.
Ολόκληρη η ψευδής θεωρία που είχε κατασκευάσει η κυβέρνηση περί περιορισμών στη χρήση τους που θα επέβαλλαν, υποτίθεται, οι Αμερικανοί στους Τούρκους υπέρ της Ελλάδας, κατέρρεε τώρα αύτανδρη μπροστά στα μάτια του σε απευθείας μετάδοση.
Ομως ο ίδιος προφανώς την είχε ήδη… ξεχάσει, οπότε φαίνεται ότι δεν έθεσε ζήτημα στον αμερικανό ομόλογό του που υποτίθεται ότι έλεγε πως υπάρχουν σκληροί όροι για τους Τούρκους. Μα πώς να θέσει; Δεν το είπε ο Μπλίνκεν.
Η ελληνική κυβέρνηση το είπε. Και η διάψευσή της υπήρξε άμεση και παταγώδης. Ομως ο υπουργός Εξωτερικών μάλλον κάπου θα ήταν και δεν άκουσε. Α, όχι. Εκεί ήταν, απλώς είχε απώλεια πρόσφατης μνήμης.
Το ίδιο ακριβώς έγινε με τα F-35.
Οι Τούρκοι σταμάτησαν τον εκβιασμό του ΝΑΤΟ και το (θηριώδες) πρόγραμμα για την προμήθεια των νέων και την αναβάθμιση των παλαιών τους F-16, αυτό προχώρησε όντως με… διαστημικές ταχύτητες. Παράλληλα, η συνάντηση Πούτιν – Ερντογάν πάγωσε ξαφνικά λόγω δυσαρέσκειας του πρώτου για την αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ, ενώ ο δεύτερος πηγαίνει, πιο… ξαφνικά έπειτα από χρόνια, στο Κάιρο, στον Σίσι: αυτός ο πάγος ήταν τόσο σκληρός, που ασφαλώς δεν έσπασε μόνος του.
Από την άλλη πλευρά, η υπόθεση των F-35 που αναμένεται ότι θα πάρει η Ελλάδα έχει ήδη καθυστερήσει τόσο πολύ, που πλέον αναδίνει πτωμαΐνη.
Κάτι που έκανε τη σιγή σε αυτό το ταξίδι πολύ πιο μυστήρια. Στην Τουρκία, πάλι, οι Αμερικανοί έταξαν επισήμως, δημόσια, ότι εάν εγκαταλείψει τους ρωσικούς πυραύλους θα την επανεντάξουν στο πρόγραμμα.
Ομως ο Γεραπετρίτης πανευτυχής με το… φεγγάρι.
Ούτε πυρηνικό υποβρύχιο δώρο να μας έδιναν… Οχι. Δεν ήταν η πιο ακατανόητη επίσκεψη. Αντιθέτως, πολύ κατανοητή ήταν. Τραγικά κατανοητή. Με την κυβέρνηση να κοροϊδεύει χωρίς αιδώ.
