Αναζήτηση
Με την Ουάσιγκτον να τον περιμένει με λύσσα και τους Βρετανούς να τον έχουν 15 χρόνια στη φυλακή, ο ιδρυτής των WikiLeaks μετατρέπεται σε απειλητικό μήνυμα προς τους δημοσιογράφους της Δύσης: «Προσέξτε τι δημοσιεύετε, ειδάλλως θα το πληρώσετε». Γιατί όμως;
«Εάν οι δημοσιογράφοι στις ΗΠΑ στέλνονται στη φυλακή επειδή δημοσιεύουν απόρρητο υλικό τότε οι φυλακές θα γέμιζαν με πολλούς από τους πιο γνωστούς δημοσιογράφους των New York Times, The Washington Post και Wall Street Journal» αναφέρει ο Τζον Μερσχάιμερ, ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς επιστήμονες παγκοσμίως.
Εν αναμονή της κρίσιμης δίκης του Τζούλιαν Ασάνζ από τα βρετανικά δικαστήρια, που θα κρίνουν το μέλλον ή το «τέλος» του γενναίου δημοσιογράφου, ο διακεκριμένος Αμερικανός καθηγητής που έχει σημαδεύσει τις διεθνείς σχέσεις εδώ και 40 χρόνια, με σύντομο βίντεο του ζητάει από τους δικαστές να μην εκδώσουν τον Ασάνζ στην πατρίδα του τις ΗΠΑ.
Ο τρόπος που λειτούργησε ο Ασάν, είναι εκριβώς ο ίδιος με τον εξαιρετικό τρόπο που έκαναν New York Times τις αποκαλύψεις για τον πόλεμο του Βιετνάμ το 1971.
«Ζητώ από το δικαστήριο να μην τον εκδώσει, αλλά να τον απελευθερώσει. Πιστεύω ότι είναι ξεκάθαρη υπόθεση» αναφέρει ο καθηγητής.
Υπενθυμίζεται, πως ο Ασάνζ είχε δημοσιεύσει στην πλατφόρμα WikiLeaks διαβαθμισμένα έγγραφα των ΗΠΑ που του έστειλε η πληροφοριοδότης Τσέλσι Μάνινγκ που εργαζόταν στο αμερικανικό δημόσιο. Η Μάνινγκ συνελλήφθη, τιμωρήθηκε και της ανένειμε χάρη η κυβέρνηση Ομπάμα αποφυλακίζοντάς τη.
Αν και ο Μερσχάιμερ τονίζει ότι δικαίως τιμωρήθηκε η Μάνινγκ, βάσει του νόμου, ωστόσο ο Τζούλιαν Ασάνζ έκανε απλά τη δουλειά του.
Ο ιδρυτής του WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ, μεταφέρεται σηκωτός από αξιωματικούς της Μητροπολιτικής Αστυνομίας κατά τη σύλληψή του μετά τον τερματισμό του ασύλου από την κυβέρνηση του Ισημερινού, στο Λονδίνο, στις 11 Απριλίου 2019 (Adrian Cotterill/Daily Dooh μέσω REUTERS).
Ο βασικός λόγος για τον Αμερικανό διανοούμενο, που θέλει η αμερικανική κυβέρνηση να βάλει τον Ασάνζ πίσω από τα σίδερα, είναι επειδή πολύ απλά αποκάλυψε αδικοπραγίες υπεύθυνων στην αμερικανική πολιτική.
«Μερικές φορές φιλελεύθερες κυβερνήσεις, όπως των ΗΠΑ ή του Ηνωμένου Βασιλείου καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες να αποκρύπτουν οι πολιτικές τους από τη δημόσια σφαίρα που το καθιστά σχεδόν αδύνατο για το κοινό να αξιολογήσει και να κρίνει τις συμπεριφορές τους» λέει ο ίδιος.
«Και αυτό κατά την γνώμη μου ήταν για καλό και είναι σημαντικό σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία όπως οι ΗΠΑ να λειτουργούν όσο περισσότερο σοφά και αποτελεσματικά γίνεται».
Ο Ασάνζ όμως είναι δημοσιογράφος και δεν παραβίασε τον νόμο. Είναι κοινός τόπος για έναν δημοσιογράφο να δημοσιεύει απόρρητη πληροφορία που του έδωσαν μέσα από την κυβέρνηση.
Ότι και οι New York Times στον Πόλεμο του Βιετνάμ
Ο τρόπος που λειτούργησε μάλιστα ο Τζούλιαν Ασάν, ως εκδότης-δημοσιογράφος ήταν ακριβώς ο ίδιος με τον εξαιρετικό τρόπο που έκαναν New York Times τις μεγάλες αποκαλύψεις για τον πόλεμο του Βιετνάμ το 1971.
Συγκεκριμένα, αυτό συνέβη με τα «έγγραφα του Πενταγώνου» («Pentagon Papers») στα τέλη της δεκαετίας του 1960 τα οποία αποκάλυπταν ότι οι ΗΠΑ γνώριζαν ότι ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν χαμένος παρ΄ όλα αυτά τον διεξήγαγαν. Τα έγγραφα αυτά δημοσιεύτηκαν από τους New York Times αφού τους τα είχε δώσει μυστικά ο αναλυτής Ντάνιελ Έλσμπεργκ.
Ο Έλσμπεργκ έγινε παγκόσμια γνωστός το 1971 όταν, ενώ ήταν υπάλληλος της RAND, προκάλεσε μεγάλη πολιτική αναταραχή με την αποκάλυψη στους «The New York Times», των απόρρητων εγγράφων του Πενταγώνου που αφορούσαν μελέτες και σχεδιασμούς σχετικά με τον πόλεμο στο Βιετνάμ
«O Έλσμπεργκ και οι New York Times επιτέλεσαν ένα σημαντική δημόσιο έργο, εξέθεσαν μια πτωχευμένη πολιτική που ενίσχυσε έναν πόλεμο που οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να κερδίσουν» αναφέρει ο Μερχάιμερ και παρ’ όλα αυτά «ο Έλσμπεργκ δεν πήγε στη φυλακή παρά το γεγονός ότι διέρρευσε απόρρητη πληροφορία, αν και φαινόταν εκείνη την εποχή ότι μπορεί να φυλακιζόταν».
Επιπλέον κανείς από τους New York Times δεν πήγε φυλακή «γιατί οι δημοσιογράφοι δεν πάνε φυλακή επειδή δημοσιεύουν διαβαθμισμένα έγγραφα στις ΗΠΑ» λέει ο Αμερικανός καθηγητής.
Έτσι, συγκρίνοντάς τις δύο περιπτώσεις ο Μερχάιμερ σημειώνει ότι ο Ασάνζ δεν είναι ο σημερινός Έλσμπεργκ, δεν ήταν πληριοφοδότης, αλλά ο παίζει τον ρόλο που είχαν παίξει οι New York Timeς και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να εκδοθεί για να δικαστεί στις ΗΠΑ.
Κανέναν δεν πείραξε ο Ασάνζ
Δεδομένου λοιπόν, ότι κάποιες φορές οι κυβερνήσεις συμπεριφέρονται ανόητα ή απερίσκεπτα πρέπει να υπάρχουν εκείνοι οι δημοσιογράφοι που εκθέτουν έγγραφα στον κόσμο, αναφέρει ο Μερσχάιμερ.
Εξάλλου, «κανείς δεν έπαθε κακό επειδή δημοσίευσε ο Ασάνζ τα έγγραφα, κανενός η ζωή δεν τέθηκε σε κίνδυνο και σίγουρα κανείς δεν σκοτώθηκε» λέει ο Μερσχάιμερ τονίζοντας πως το μόνο «σίγουρο είναι ότι οι εσφαλμένες πράξεις πολλών Αμερικανών ιθυνόντων αποκαλύφθηκαν με αυτό που έκανε ο Ασάνζ και αυτό κατά την γνώμη μου έγινε μόνο για καλό».
«Ο Ασάνζ έχει πληρώσει μεγάλο τίμημα για τις πράξεις του, έχει φυλακιστεί για χρόνια» λέει καταληκτικά ο Αμερικανός επιστήμονας και προειδοποεί πως «στέλοντάς τον στις ΗΠΑ είναι πιθανό να καταδικαστεί και να φυλακιστεί για πολλά χρόνια» και «θα είναι μια περίπτωση σκληρής και ασυνήθιστης τιμωρίας».
