Πόνος, απογοήτευση και μια αίσθηση δυσοίωνη για το αύριο του λατρεμένου ΣΥΡΙΖΑ, έχει καταλάβει την αγνή μου καρδιά. Πονώ. Και συμπάσχω με όσους βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με εμένα. Ολα μαύρα τα βλέπω. Και ανησυχώ, ανησυχώ βαθιά με αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες στο κόμμα της καρδιάς μας, και είναι αυτά που μου δημιουργούν θλιβερές αναμνήσεις από ένα μέλλον ζοφερό, μίζερο, και αποκαρδιωτικό. Προς ενημέρωση για το τι με έχει φέρει σε αυτή τη θέση, είναι ότι όπως θα διαβάσετε και σε άλλες σελίδες, ο πρόεδρος Στέφανος αποφάσισε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα, διενεργώντας ένα, να το κάνει ο Θεός, δημοψήφισμα, μέσω της ηλεκτρονικής σελίδας του κόμματος. Ρωτάει τους οπαδούς, αν πρέπει να αλλάξει το κόμμα όνομα, λογότυπο, χρώματα κι αρώματα.

Οι άλλοι τώρα, αυτοί δηλαδή που στη διάσπαση του Νοέμβρη έμειναν μέσα κατ’ εντολήν του προέδρου Αλέξη του απόμαχου, του βετεράνου, προκειμένου να προετοιμάσουν την επάνοδό του στην ηγεσία του κόμματος, μαθαίνοντας το νέο, τρελάθηκαν. Και δεν ήταν από χαρά. Ηταν γιατί κατάλαβαν ότι η πόρτα της εξόδου άνοιξε μπροστά τους, και είναι ορθάνοιχτη. Οπότε, ανασφάλεια, αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού σε αυτή την ηλικία, αγωνία για το αύριο, είμαι 50άρης και δεν με παίρνουν στη δουλειά, τέτοια, θολώνει το μυαλό…

Οπερα μπούφα

Μίλησα χθες το απόγευμα με έναν της «παλιάς» (προεδρικής-τσιπρικής) φρουράς. Σαλταρισμένος. Αφού μου στόλισε με τα καλύτερα (κοσμητικά) επίθετα τον πρόεδρο Στέφανο κι αυτούς που κρύβονται πίσω του και τον καθοδηγούν, άφησε τον εαυτό του να εκφραστεί ελεύθερα. Οπως μου είπε «όλα τα είχαν φανταστεί, άλλα όχι αυτό. Να αλλάξει όνομα στο κόμμα; Είναι δυνατόν; Αυτά περνάνε από διαδικασίες, συνέδρια, γίνεται ζύμωση. Δεν γίνονται έτσι. Και ύστερα, με αυτά που κάνει, το βλέπω το κόμμα να λέγεται τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Δεν θα μείνει άνθρωπος»!!

Τούτων δοθέντων, κατάλαβα γιατί τρελάθηκαν από το αναπάντεχο που τους βρήκε Παρασκευή βράδυ, Σάββατο πρωί. Και γιατί αποφάσισαν να του τραβήξει τα γκέμια, να του πει ένα «όλα κι όλα πρόεδρε, ως εδώ. Σταμάτα όσο είναι καιρός, δεν πάει άλλο», η ηγερία των «τσιπρικών», Ολγα Γεροβασίλη.

Η όπερα μπούφα πήρε άλλες διαστάσεις, όταν ο πρόεδρος Στέφανος δεν μάσησε με την παρέμβαση Γεροβασίλη που βρωμάει από μακριά Τσίπρα. Πρώτα βγήκε αυτός, για να απαντήσει ότι το δημοψήφισμα θα πραγματοποιηθεί – όπως και πραγματοποιείται κανονικά – και ότι αυτός συνομιλεί αδιαμεσολάβητα (ωχ…) με τον λαό, άρα ό,τι πει ο λαός θα κάνει!

Κι ύστερα ο πρόεδρος, αφού η παρέμβαση από τους άλλους έγινε με τη Γεροβασίλη, έδωσε εντολή στη Θεοδώρα (Τζάκρη), τη δικιά μας, να βάλει το χέρι στη μέση, και να τους απαντήσει στα μούτρα ότι αυτοί που αντιδρούν στο δημοψήφισμα, το κάνουν επειδή έχουν φιλοδοξίες να γίνουν… αρχηγίσκοι!!

(Εναν πνιγμένο από την αγωνία Σπίρτζη, που επίσης παρενέβη παρά τω πλευρώ της Γεροβασίλη, δεν τον αναφέρω καν. Από σπόντα έκανε παρέμβαση. Ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, δεν του μιλάει, και δεν του αναθέτει και τίποτε πια).

«Κουμπαράς» ιδεών

Πάντως από όσα σταχυολόγησα, διαβάζοντας διάφορα sites που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απ’ ό,τι έχω καταλάβει όχι για πολύ ακόμη (διότι απλά δεν θα υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ σε λίγο καιρό), ο αιφνιδιασμός του προέδρου Κασσελάκη έριξε επίσης στο καναβάτσο και τα συριζομέσα ενημέρωσης που φτύνουν αίμα για να επιβιώσουν. Αμήχανες προσεγγίσεις, μισόλογα για ρήγματα και εσωστρέφειες, και κάπου εκεί στο βάθος, να ξεπροβάλλει το τέλος του έργου.

Ρε παιδιά θα βάλω τα κλάματα. Λυπηθείτε κι εμάς τους θεατές. Συγκρατηθείτε, δεν έγινε δα και τίποτε σπουδαίο. Το πολύ πολύ να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ όνομα, χρώματα και λογότυπο. Εγώ το βρίσκω πολύ ωραίο αυτό ως διαδικασία, διότι θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό, στον οποίο τα μέλη, οι φίλοι, και εμείς οι υπόλοιποι που είμαστε και οι περισσότεροι, θα προτείνουμε στον πρόεδρο διάφορες εκδοχές για το πώς θα μπορούσε να ονομάσει το καινούργιο μαγαζί. Φυσικά αφού προηγουμένως κρεμάσει απ’ έξω από την Κουμουνδούρου ταμπέλα «διάλυση αδεία προέδρου Πρωτοδικών» πωλούνται τα υλικά κατεδαφίσεως.

Προσωπικά πάντως, θέλοντας να μετάσχω στην προσπάθεια του προέδρου Στέφανου να τα αλλάξει όλα στο κόμμα, προτίθεμαι να ανοίξω σχετικό «κουμπαρά» ιδεών, και να ζητήσω από τους ευγενείς αναγνώστες μου, να βοηθήσουν από την πλευρά τους, ώστε να βγει ο πρόεδρος από τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει. Θέλουμε φρέσκες, ωραίες ιδέες, να τις προτείνω στον πρόεδρο ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα.

Δικός μας άνθρωπος είναι πια. Ποιος άλλος θα τα κατάφερνε τόσο καλά, να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ;

Σεβασμός στο ΠΑΣΟΚ

Ευκαιρίας δοθείσης θα πρότεινα στον αγαπημένο πρόεδρο Στέφανο να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το κόμμα του, και να αφήσει το ΠΑΣΟΚ στην ησυχία του. Αντί λοιπόν να κραδαίνει το… προοδευτικόμετρο στο χέρι, και να μιλάει για συντηρητικό ΠΑΣΟΚ, επειδή 11 βουλευτές του δεν υπερψήφισαν το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, ας ρωτήσει κανέναν μεγαλύτερο, να ενημερωθεί λιγάκι για το πόσες και ποιες μεταρρυθμίσεις που ισχύουν σήμερα στο οικογενειακό δίκαιο οφείλονται στο… συντηρητικό ΠΑΣΟΚ.

Διότι μπορεί να είναι άσχετος ή να προσπαθεί να σπεκουλάρει, αλλά δεν μπορεί να προκαλεί και τη συλλογική μνήμη. Να σέβεται, πρέπει, το ΠΑΣΟΚ. Να σέβεται και να τιμά το κόμμα που πήρε την Ελλάδα από την εποχή του αραμπά το 1981 και τη μετέτρεψε μέσα σε μια 20ετία σε ευρωπαϊκή χώρα. Η «προοδευτική» ψήφος για τη θέσπιση του γάμου των ομοφύλων ζευγαριών, πρόεδρε Κασσελάκη, είναι παρωνυχίδα μπροστά στην απόφαση του ΠΑΣΟΚ να θεσπίσει τον πολιτικό γάμο, να αποποινικοποιήσει τη μοιχεία (με τα σεντόνια τους πήγαιναν στα δικαστήρια τους «μοιχούς», επί Δεξιάς), να καθιερώσει την καθολική ισότητα των δύο φύλων.

Κι όλα αυτά, έχοντας κόντρα μια υπερσυντηρητική Εκκλησία της Ελλάδος, και μια σκληρή, σκληρότατη Δεξιά, που πολέμησε με νύχια και με δόντια αυτές τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, που έθιγαν τον πυρήνα της ιδεολογίας του κράτους του χωροφύλακα.

Ολα έργα ΠΑΣΟΚ είναι αυτά, και γι’ αυτό θα πρέπει να σέβεται!

Απελπισμένοι

Δεν πάει καλά το κόμμα, δεν πάει καλά ο πρόεδρος του κόμματος, τα ‘χουν χάσει και τα μέσα που στηρίζουν πρόεδρο και κόμμα. Το «Documento», η ναυαρχίδα των συριζομέσων, κάνει ό,τι μπορεί να αποτρέψει αυτό που έρχεται και το βλέπει να φτάνει με χίλια – ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση στις ευρωεκλογές, και ο ΣΥΡΙΖΑ τριτοτέταρτο κόμμα. Εξού και χθες, ανακάλυψε… μέγα σκάνδαλο με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος το 2017, λέει, έκανε προεκλογική καμπάνια με «χρυσό χορηγό» το Ευρωκοινοβούλιο. Ψάχνω κι εγώ να δω το ύψος της… χρυσής χορηγίας στον Ανδρουλάκη, και τι βλέπω; Το ιλιγγιώδες ποσό των… 1.736 ευρώ!!!

Σε ανακοίνωση-καταπέλτη του ΠΑΣΟΚ, αναφέρεται επί λέξει: «Ολες οι δαπάνες στις οποίες αναφέρεται το δημοσίευμα του Documento, ελέγχονται εξονυχιστικά πριν πληρωθούν, αλλά και εκ των υστέρων, από το Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες, που ορίζονται για τον σκοπό αυτό. Οι, δε, δαπάνες, στις οποίες αναφέρεται, έχουν ελεγχθεί πλήρως και κριθεί απολύτως σύμφωνες με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Πραγματικά πρέπει να είναι πολύ απελπισμένοι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, μα πολύ (και πολλοί) απελπισμένοι…

(Ασ’ το ρε Κώστα, τζάμπα το παλεύεις, δεν σώζεται το πράγμα…)