Ονόματα

Ας μη γελιόμαστε, όλα αρχίζουν και τελειώνουν με το όνομα. Διότι μπορεί πράγματι να έχει κάποια διαφορά το αν ένα κόμμα χαρακτηρίζεται αριστερό ή κεντροαριστερό, ή αν τα μέλη του κρίνουν ότι η τωρινή δομή είναι ή όχι αποτελεσματική, αλλά αυτό που κυρίως μετράει είναι αν το κόμμα αυτό θα συνεχίσει να λέγεται ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ή κάπως αλλιώς.

Βαριά η ευθύνη, έστω κι αν ο πρόεδρος διευκρίνισε πως το ότι ακούει δεν σημαίνει και ότι υπακούει. Αν, για παράδειγμα, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι να μην αλλάξει τίποτα, αυτό θα έρθει σε αντίφαση με την εντολή της βάσης προς τον πρόεδρο να τα αλλάξει όλα, άρα ο πρόεδρος θα πρέπει μετά λύπης του να αγνοήσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, κάτι που ως γνωστόν δεν θα είναι δα και πρωτοφανές. Ας υποθέσουμε όμως ότι στην ερώτηση «Επιθυμείτε ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει όνομα;», τα ΝΑΙ είναι περισσότερα από τα ΟΧΙ. Εδώ δεν έχει προβλεφθεί κάποια συνέχεια, για λόγους προφανώς πρακτικούς, οπότε θα πρέπει να σταλεί ένα δεύτερο ερωτηματολόγιο, όπου καλό είναι να μη δοθεί η ελευθερία στα μέλη να προτείνουν εκείνοι κάποιο όνομα, αλλά να τους προταθούν καμιά δεκαριά επιλογές.

Θα μπορούσε, ας πούμε, ο ΣΥΡΙΖΑ να μετονομαστεί σε «Δημοκρατικό Κόμμα», ώστε να αποτυπωθεί το αμερικανικό άρωμα που θέλει να φέρει ο αρχηγός του. Είναι άγνωστο όμως αν το όνομα είναι ελεύθερο ή ανήκει στη δυναστεία Παπανδρέου, αφού αυτό είχε επιλέξει ο Γεώργιος Παπανδρέου για το κόμμα που ίδρυσε το 1935 και στη συνέχεια συγχωνεύθηκε με άλλα, για να γίνει η Ενωση Κέντρου. Ο Κασσελάκης κινδυνεύει δηλαδή να την πάθει σαν τον Λοβέρδο, που είχε σκεφτεί το ωραιότατο «Εμπρός» για το νέο του κόμμα ώστε να παραπέμπει στον Μακρόν, αλλά βγήκε ο Κοντογιαννόπουλος και είπε ότι έχει το copyright.

Δεδομένου ότι το «Νέα Αριστερά» είναι δυστυχώς πιασμένο, μια άλλη ιδέα, που θα είχε και το πλεονέκτημα της διείσδυσης στον πολυπόθητο κεντρώο χώρο, θα ήταν το «Νέο ΠΑΣΟΚ». Εντάξει, ο Ανδρουλάκης θα ανέβαινε στα κάγκελα, όπως έκανε όταν ο Τσίπρας μιμούνταν τις κινήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά δεν θα πετύχαινε και πολλά. Ολοι θυμόμαστε τα παπούτσια «Μπασόκ» που είχε λανσάρει το 2021 εκείνος ο πιτσιρικάς από την Κάρπαθο, το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να τα απαγορεύσει και το μόνο που πέτυχε ήταν να εκτοξεύσει την τιμή τους.

Υπάρχει τέλος το προηγούμενο της γερμανίδας πολιτικού Σάρα Βάγκενκνεχτ, που έδωσε στο κόμμα της το όνομά της, προσθέτοντας για ξεκάρφωμα και το «υπέρ της λογικής και της δικαιοσύνης». Δείτε το λίγο: «Συμμαχία Στέφανος Κασσελάκης – υπέρ του ελληνικού ονείρου». Είναι δυνατό, τρυφερό και φιλόδοξο. Συνδέεται ευθέως μ’ εκείνο το «Με λένε Στέφανο». Αλλά έχει μια προϋπόθεση: να είναι ακόμη ο Κασσελάκης αρχηγός.